Астралогія: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Няма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
| Радок 1: | Радок 1: | ||
'''Астралогія''' (ад {{lang-grc|ἄστρον}} — «зорка» і λόγος «думка, навука») — група варажбовых практык, традыцый і вераванняў, пастулюецца ўздзеянне нябесных целаў на зямны свет і [[чалавек]]а (на яго тэмперамент, характар, учынкі і будучыню) і , адпаведна, магчымасць прадказання будучыні па руху і размяшчэнню нябесных целаў на нябеснай сферы і адносна адзін аднаго. |
'''Астралогія''' (ад {{lang-grc|ἄστρον}} — «зорка» і λόγος «думка, навука») — група варажбовых практык, традыцый і вераванняў, пастулюецца ўздзеянне [[Астранамічны аб'ект|нябесных целаў]] на зямны свет і [[чалавек]]а (на яго тэмперамент, характар, учынкі і будучыню) і , адпаведна, магчымасць прадказання будучыні па руху і размяшчэнню нябесных целаў на нябеснай сферы і адносна адзін аднаго. |
||
Еўрапейская і індыйская астралогія вядуць сваё паходжанне ад шумера-вавілонскіх астральных міфаў, у якіх нябесныя цела ([[Сонца]], [[Месяц, спадарожнік Зямлі|Месяц]], планеты) і сузор'і былі асацыяваныя з багамі і міфалагічнымі персанажамі, уплыў багоў на зямное жыццё ў рамках гэтай міфалогіі трансфармавалася ва ўплыў на жыццё нябесных цел - сімвалаў бажаствоў. Вавілонская астралогія была запазычаная грэкамі і, затым, у ходзе кантактаў з эліністычным светам, перайшла ў Індыю. |
Еўрапейская і індыйская астралогія вядуць сваё паходжанне ад шумера-вавілонскіх астральных міфаў, у якіх нябесныя цела ([[Сонца]], [[Месяц, спадарожнік Зямлі|Месяц]], планеты) і сузор'і былі асацыяваныя з багамі і міфалагічнымі персанажамі, уплыў багоў на зямное жыццё ў рамках гэтай міфалогіі трансфармавалася ва ўплыў на жыццё нябесных цел - сімвалаў бажаствоў. Вавілонская астралогія была запазычаная грэкамі і, затым, у ходзе кантактаў з эліністычным светам, перайшла ў Індыю. |
||
Версія ад 14:37, 26 чэрвеня 2012
Астралогія (ад стар.-грэч.: ἄστρον — «зорка» і λόγος «думка, навука») — група варажбовых практык, традыцый і вераванняў, пастулюецца ўздзеянне нябесных целаў на зямны свет і чалавека (на яго тэмперамент, характар, учынкі і будучыню) і , адпаведна, магчымасць прадказання будучыні па руху і размяшчэнню нябесных целаў на нябеснай сферы і адносна адзін аднаго.
Еўрапейская і індыйская астралогія вядуць сваё паходжанне ад шумера-вавілонскіх астральных міфаў, у якіх нябесныя цела (Сонца, Месяц, планеты) і сузор'і былі асацыяваныя з багамі і міфалагічнымі персанажамі, уплыў багоў на зямное жыццё ў рамках гэтай міфалогіі трансфармавалася ва ўплыў на жыццё нябесных цел - сімвалаў бажаствоў. Вавілонская астралогія была запазычаная грэкамі і, затым, у ходзе кантактаў з эліністычным светам, перайшла ў Індыю.
У цяперашні час навука кваліфікуе астралогію як псеўданавуку і забабон, Нацыянальны навуковы фонд ЗША выкарыстоўвае астралогію ў якасці «эталоннай» ілжэнавукі ў ацэначнай сістэме «Science and Engineering Indicators».
Энцыклапедыя Брытаніка адносіць астралогію да магічных варажбовых практык, заснаваных на канцэпцыях, несумяшчальных з навуковымі дадзенымі.