Гестыя: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
др робат Дадаем: eu:Hestia |
др робат Дадаем: eu:Hestia; касмэтычныя зьмены |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
{{Алімпійскія багі}} |
{{Алімпійскія багі}} |
||
'''Гестыя''' ({{lang-el|Ἑστία}}) — [[багіня]] сямейнага агню і ахвярнага агню ў Старажытнай Грэцыі. Старэйшая дачка [[Кронас]]а і [[Рэя |
'''Гестыя''' ({{lang-el|Ἑστία}}) — [[багіня]] сямейнага агню і ахвярнага агню ў Старажытнай Грэцыі. Старэйшая дачка [[Кронас]]а і [[Рэя|Рэі]]. Сястра [[Зеўс]]а, [[Гера|Геры]], [[Дземетра|Дземетры]], [[Аід]]а і [[Пасейдон]]а. |
||
⚫ | Ёй прыносіліся ахвяры перад пачаткам усякага святадзейства, усё роўна, ці насіла апошняе прыватны або грамадскі характар, дзякуючы чаму ўтварылася і прымаўка «пачынаць з Гестыей», якая служыла сінонімам паспяховага і правільнага прыступу да справы. [[Пасейдон]] і [[ |
||
⚫ | |||
⚫ | Ёй прыносіліся ахвяры перад пачаткам усякага святадзейства, усё роўна, ці насіла апошняе прыватны або грамадскі характар, дзякуючы чаму ўтварылася і прымаўка «пачынаць з Гестыей», якая служыла сінонімам паспяховага і правільнага прыступу да справы. [[Пасейдон]] і [[Апалон]] дамагаліся яе рукі, але яна ўпадабала застацца нявінніцай і жыць у свайго брата [[Зеўс]]а. Ва ўзнагароду за то ёй былі прызначаныя высокія ўшанаванні. У гарадах ёй прысвячаўся ахвярнік, на якім вечна падтрымліваўся агонь, і выселяўшыяся каланісты бралі з сабой агонь з гэтага ахвярніка на новую радзіму. |
||
⚫ | |||
[[Катэгорыя:Старажытнагрэчаскія багі]] |
[[Катэгорыя:Старажытнагрэчаскія багі]] |
Версія ад 06:59, 5 ліпеня 2009
Шаблон:Алімпійскія багі Гестыя (грэч. Ἑστία) — багіня сямейнага агню і ахвярнага агню ў Старажытнай Грэцыі. Старэйшая дачка Кронаса і Рэі. Сястра Зеўса, Геры, Дземетры, Аіда і Пасейдона.
Ёй прыносіліся ахвяры перад пачаткам усякага святадзейства, усё роўна, ці насіла апошняе прыватны або грамадскі характар, дзякуючы чаму ўтварылася і прымаўка «пачынаць з Гестыей», якая служыла сінонімам паспяховага і правільнага прыступу да справы. Пасейдон і Апалон дамагаліся яе рукі, але яна ўпадабала застацца нявінніцай і жыць у свайго брата Зеўса. Ва ўзнагароду за то ёй былі прызначаныя высокія ўшанаванні. У гарадах ёй прысвячаўся ахвярнік, на якім вечна падтрымліваўся агонь, і выселяўшыяся каланісты бралі з сабой агонь з гэтага ахвярніка на новую радзіму.
Адпавядае рымскай Весце.