Ізамерыя атамных ядраў: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
AnnaMilevka (размовы | уклад) Няма тлумачэння праўкі |
др Праўкі аўтарства AnnaMilevka (размова) адкочаныя; вернута апошняя версія аўтарства Дзяніс Тутэйшы Тэг: Адкат |
||
| Радок 1: | Радок 1: | ||
{{не блытаць|Ізамерыя (хімія)|ізамерыяй у хіміі}} |
{{не блытаць|Ізамерыя (хімія)|ізамерыяй у хіміі}} |
||
'''Ізамеры́я а́тамных я́драў''' |
'''Ізамеры́я а́тамных я́драў''' — з’ява існавання ў [[ядро атама|ядраў атамаў]] [[метастабільны стан|метастабільных]] (ізамерных) узбуджаных станаў з досыць вялікім [[час жыцця квантавамеханічнай сістэмы|часам жыцця]]. |
||
Ізамерныя станы адрозніваюцца ад звычайных узбуджаных станаў ядраў тым, што [[імавернасць пераходу]] ва ўсе ніжэйшыя станы для іх моцна падушаны [[правілы забароны|правіламі забароны]] па [[спін]]у і [[цотнасць (фізіка)|цотнасці]]. У прыватнасці, падушаныя пераходы з высокай [[мультыпольнасць|мульціпольнасцю]] (гэта значыць вялікім змяненнем спіна, неабходным для пераходу ў ніжэйшы стан) і малой энергіяй пераходу. Часам з’яўленне ізамераў звязана з істотным адрозненнем формы ядра ў розных энергетычных станах (як у <sup>180</sup>Hf). |
Ізамерныя станы адрозніваюцца ад звычайных узбуджаных станаў ядраў тым, што [[імавернасць пераходу]] ва ўсе ніжэйшыя станы для іх моцна падушаны [[правілы забароны|правіламі забароны]] па [[спін]]у і [[цотнасць (фізіка)|цотнасці]]. У прыватнасці, падушаныя пераходы з высокай [[мультыпольнасць|мульціпольнасцю]] (гэта значыць вялікім змяненнем спіна, неабходным для пераходу ў ніжэйшы стан) і малой энергіяй пераходу. Часам з’яўленне ізамераў звязана з істотным адрозненнем формы ядра ў розных энергетычных станах (як у <sup>180</sup>Hf). |
||
| Радок 8: | Радок 8: | ||
Найбольшую цікавасць уяўляюць адносна стабільныя ізамеры з часам паўраспаду ад 10<sup>−6</sup> сек да многіх гадоў. |
Найбольшую цікавасць уяўляюць адносна стабільныя ізамеры з часам паўраспаду ад 10<sup>−6</sup> сек да многіх гадоў. |
||
== |
== Літаратура == |
||
* Русинов Л. И. [http://www.ufn.ru/ru/articles/1961/4/d/ Изомерия атомных ядер] // [[Успехи физических наук]]: журнал. — 1961. — Т. 73, № 4. — С. 615—630. |
|||
{{reflist}} |
|||
{{nuclear-phys-stub}} |
{{nuclear-phys-stub}} |
||
Версія ад 18:58, 18 снежня 2018
Ізамеры́я а́тамных я́драў — з’ява існавання ў ядраў атамаў метастабільных (ізамерных) узбуджаных станаў з досыць вялікім часам жыцця.
Ізамерныя станы адрозніваюцца ад звычайных узбуджаных станаў ядраў тым, што імавернасць пераходу ва ўсе ніжэйшыя станы для іх моцна падушаны правіламі забароны па спіну і цотнасці. У прыватнасці, падушаныя пераходы з высокай мульціпольнасцю (гэта значыць вялікім змяненнем спіна, неабходным для пераходу ў ніжэйшы стан) і малой энергіяй пераходу. Часам з’яўленне ізамераў звязана з істотным адрозненнем формы ядра ў розных энергетычных станах (як у 180Hf).
Ізамеры абазначаюцца літарай m (ад англ.: metastable) у індэксе масавага ліку (напрыклад, 80mBr) або ў правым верхнім індэксе (напрыклад, 80Brm). Калі нуклід мае больш аднаго метастабільнага ўзбуджанага стану, яны пазначаюцца ў парадку росту энергіі літарамі m, n, p, q і далей па алфавіце, альбо літарай m з даданнем нумара: m1, m2 і г. д.
Найбольшую цікавасць уяўляюць адносна стабільныя ізамеры з часам паўраспаду ад 10−6 сек да многіх гадоў.
Літаратура
- Русинов Л. И. Изомерия атомных ядер // Успехи физических наук: журнал. — 1961. — Т. 73, № 4. — С. 615—630.