Каралінгі

Каралінгі (лац. Carolingi, фр. Carolingiens, ням. Karolinger, італ. Carolingi) — каралеўская і імператарская дынастыя ў дзяржаве франкаў, а пасля яго распаду - у Заходне-Франкскай каралеўстве, ва Усходне-Франкскай каралеўстве, у Італіі і ў некаторых дробных дзяржавах.

Назва паходзіць ад латынізаваным імя Карла Вялікага - лац. Carolus Magnus. Заснавальнікам ж роду лічыцца Арнульф, біскуп Меца.

Каралінгі прыйшлі да ўлады ў 751 годзе, калі бацька Карла Вялікага, Піпін Кароткі (Pépin le Bref), зрынуў апошняга караля з роду Меравінгаў, Хільдэрыка III; Піпін каранаваўся франкскім кіраўніком у 754 годзе ў базыліцы Сен-Дэні недалёка ад Парыжа. Але ў 787 годзе яго спадчыннік Карл Вялікі ўпадабаў горад Аахен (сёння тэрыторыя Германіі).

Пасля распаду Франкскай імперыі Каралінгі кіравалі: у Італіі - да 905 года, у Усходне-Франкскай каралеўстве (Германіі) - да 911 года (з 919 года зацвердзілася Саксонская дынастыя), у Заходне-Франкскай каралеўстве (Францыі) - з перапынкамі да 987 года (змененыя Капецінгамі).