Пётр Міхайлавіч Кралюк

 'пад новую назву Пётр Міхайлавіч Кралюк' Пётр Міхайлавіч Кралюк (нар. 23 лютага 1958, Ківерцы) - украінскі філосаф, пісьменнік, публіцыст. Доктар філасофіі, заслужаны дзеяч навукі і тэхнікі Украіны, прафесар Нацыянальнага універсітэта "Астрожская акадэмія». Вядомы антырускімі й антысавецкімі выступамі, накіраванымі супраць выдатных пісьменнікаў-расейцаў - А. Пушкіна, М. Гогаля, М. Астроўскага, а таксама іншых апалагетаў «Рускага свету».

Біографія

Нарадзіўся 23 лютага 1958 года ў Ківерцы Валынскай вобласці.

1979 годзе скончыў гістарычны факультэт Луцкага педагагічнага інстытута ім. Лесі Украінкі.

Працаваў сельскім настаўнікам, затым выкладчыкам вышэйшай школы. Вучыўся ў аспірантуре Інстытута грамадскіх навук Акадэміі навук УССР (г. Львоў).

На 1988 годзе ў Інстытуце філасофіі ўкраінскай Акадэміі навук УССР абараніў дысертацыю на суісканне ступені кандыдата філасофскіх навук на тэму «антытрынітарызм і грамадская думка Украіны другой паловы XVI - першай паловы XVII стагоддзя», а ў 1998 годзе - доктарскую дысертацыю «Асаблівасці ўзаемаўплыву канфесійнай і нацыянальнай свядомасці в ўкраінскай грамадскай думкі XVI - першай паловы XVII стагоддзя ». З 2005 года з'яўляецца старшынёй дысертацыйнага савета па абароне дысертацый па спецыяльнасці «рэлігіязнаўства» (гістарычныя навукі) К 48.125.01 ў Нацыянальным універсітэце «Астрожская акадэмія». Цяпер працуе першым прарэктарам гэтага ўніверсітэта.

Член Нацыянальнага саюза пісьменнікаў Украіны.

Узнагароды

Лаўрэат міжнароднага літаратурнага конкурсу «Гранослов», 1992; лаўрэат Усеўкраінскага конкурсу «Украіна: Духоўныя выспы», 2008; лаўрэат прэміі імя зуброў, 2008; Лаўрэат прэміі імя Мікалая Гогаля «Трыюмф», 2009.

Працы

Пётр Кралюк - аўтар шматлікіх навуковых прац па гісторыі, філасофіі, рэлігіязнаўстве, паліталогіі, літаратуразнаўстве, у тым ліку манаграфічных даследаванняў і мастацкіх твораў. Паставіў пытанне аб пераглядзе традыцыйнай схемы гісторыі філасофіі Украіны, якая была выпрацавана Дзмітрыем Чыжэўскаму. Так, у прыватнасці, Пётр Кралюк лічыць, што вытокі гісторыі філасофіі Украіны ставяцца не да часу Кіеўскай Русі, а да эпохі Антычнасці. У шэрагу сваіх даследаванняў звяртае ўвагу на арыстакратычную культуру сярэднявечнай Украіны. З'яўляецца рэдактарам энцыклапедыі «Астрожская акадэмія XVI-XVII стст.» (Астрог, 2010). У сферу навуковых інтарэсаў уваходзяць і культурны сувязі паміж Украінай і паўднёвым захадам Беларусі.

Як празаік, вядомы сваімі сатырычнымі і здзеклівымі творамі (зборнік апавяданняў «Папы марксісцкага прыходу», «Апокрыф», раманы «Фелісія» і «Рымейк»), а таксама гістарычнай белетрыстыкай («Дыёптра», «Знойдзены рай», «Палымянае сэрца» , «Шестоднев ...»). Для празаічных твораў Пятра Кралюка характэрна спалучэнне традыцыйнага (глебавага) стылю з постмадэрнісцкім пошукамі.

Нямала шуміхі ў прэсе выклікала нядаўняе паведамленне аб пераносе даты "канца свету" на 3036 год, выяўленае навуковым калектывам пад кіраўніцтвам Пятра Кралюка ў працах польскага астранома Яна Лятоса (1539 - 1608 гг.).

Манаграфіі

• «Особливості вияву національної свідомості в українській суспільній думці ХУІ — першої половини ХУІІ ст.» (Луцьк, 1996),
• «Духовні пошуки Мелетія Смотрицького» (Луцьк, 1997),
• «Греко-католицька церква в етнічній історії українського та білоруського народів (Львів, 2003)»,
• «Острозька Біблія в контексті української та європейської культур» (Острог, 2006),
• «Волинь у житті й творчості Тараса Шевченка» (Луцьк, 2006).
• «Волинь та Поділля в житті Тараса Шевченка» (Луцьк, 2007),
• «Білі плями в історії української філософії» (Луцьк, 2007),
• «Мелетій Смотрицький і українське духовно-культурне відродження кінця ХУІ — початку ХУІІ ст.» (Острог, 2007).
• «Біля витоків української мудрості: філософська та релігійна думка народів Північного Причорномор'я VII ст. до н. е. — ІІ ст. н.е» (Київ, 2009).
• «Любомудри Володимирії» (Луцьк, 2010).

Кнігі

• «Попи марксистського приходу» (Київ, 1993),
• «Апокриф» (Львів, 2005),
• «Діоптра» (Луцьк, 2007),
• «Фелісія» (Луцьк, 2008),
• «Новий апокриф» (Рівне, 2008),
• «Римейк» (Луцьк, 2009),
• «Реанімація» (Луцьк, 2009),
• «Реліквія» (Острог, 2010),
• «Шестиднев або Корона дому Острозьких» (Київ, 2010),
• «Княжими шляхами Волині. Віднайдення раю» (Луцьк, 2010).

Крыніцы

• Петро Кралюк на litakcent
• Петро Кралюк на сайті Академії Вищої Школи
• Статті та інтерв'ю різних років на сайті газети «День»
• Презентація «Шестиднева» у Рівному
• Ярослав Поліщук та Сергій Дзюба: Роман Петра Кралюка «Римейк» — на перехресті думок
• Рецензія О. Сагана на «Шестиднев»
• Сумермаркет «Гоголь»: класик на всі смаки
• Сергій Синюк. «Шестиднев» Петра Кралюка
• Петро Кралюк. Чи могла бути Русь мусульманською?
• Резензії на роман «Шестоднев, або Корона роду Острозького»