Містыка

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Містыка (ад грэч. μυστικός — «утоены», «тайны») — у штодзённым сэнсе — вера ў існаванне звышнатуральных сіл, з якімі таямнічым чынам звязаны і здольны мець зносіны чалавек; у духоўным сэнсе — сакральная рэлігійная практыка, якая мае мэтай перажыванне непасрэднага яднання з Богам. Таксама сукупнасць тэалагічных і філасофскіх дактрын, прысвечаных апраўданню і асэнсаванню гэтай практыкі (містыцызм).

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Fanning, Steven., Mystics of the Christian Tradition. New York: Routledge Press, 2001.
  • Louth, Andrew., The Origins of the Christian Mystical Tradition. Oxford: Oxford University Press, 2007. ISBN 978-0-19-929140-3.
  • McGinn, Bernard., The Presence of God: A History of Western Christian Mysticism'.' Vol. 1 — 4. (The Foundations of Mysticism; The Growth of Mysticism; The Flowering of Mysticism) New York: Crossroad, 1997—2005.
Пры напісанні артыкула выкарыстаны матэрыял з Энцыклапедычнага слоўніка Бракгаўза і Эфрона (1890—1907).