Перайсці да зместу

Вярба шарсцістапарасткавая

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Вярба шарсцістапарасткавая
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Salix gmelinii Pall., 1788

Сінонімы
Salix dasyclados Wimm., 1849

Пошук выяў
на Вікісховішчы
NCBI  77061
EOL  2872060
GRIN  t:32704
IPNI  777685-1
TPL  kew-5004443

Вярба шарсцістапарасткавая[3] (Salix gmelinii) — від дравяністых раслін сямейства Вярбовыя (Salicaceae), распаўсюджаны ў асноўным у Расіі.

Гэта дрэва або куст, да 10 м вышынёй; у спрыяльных месцах на добра дрэнаваных, вільготных субстратах уздоўж рачных далін на поўначы Расіі гэтая вярба можа дасягаць вышынь да 20 м, а ствалы дасягаюць 80-90 см у дыяметры. Вярба шарсцістапарасткавая мае тоўстыя, прамыя, шэра-карычневыя галіны і тоўстыя жоўта-карычневыя галінкі, часта пакрытыя шчыльным апушэннем. Лісце шырока ланцэтнае або ланцэтнае, найшырэйшае ў кірунку да верхавіны, 5-12 × 1-2.5 см, з вялікімі і устойлівымі прылісткамі і тронкамі 0.4-10 мм, якія ахопліваюць генератыўныя пупышкі. Асноўная жыла, якая вылучаецца з абодвух бакоў, з’яўляецца жаўтлявай. Палі ліста амаль суцэльныя або з рэдкімі залозамі. Кветкі развіваюцца да ўзнікнення лісця. Каташкі без чарашковыя і вельмі шчыльна кветкавыя[4]

Распаўсюджанне

[правіць | правіць зыходнік]

Распаўсюджаны ў асноўным у Расіі. Гэты від шырока выкарыстоўваецца для вырабу кошыкаў, барацьбы з эрозіяй, а таксама для вытворчасці біямасы ў Еўропе і Паўночнай Амерыцы[4].

Від Вярба шарсцістапарасткавая ўваходзіць у род Вярба (Salix) семейства Вярбовыя (Salicaceae) парадку Вербакветныя (Malpighiales).


  яшчэ 36 сямействаў (па Сістэме APG II)   яшчэ больш 500 відаў
       
  парадак Вербакветныя     род Вярба    
             
  аддзел Кветкавыя, ці Пакрытанасенныя     сямейства Вярбовыя     від
Вярба шарсцістапарасткавая
           
  яшчэ 44 парадка кветкавых раслін
(па Сістэме APG II)
  яшчэ каля 57 родаў  
     

Зноскі

  1. Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
  2. Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
  3. Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 116. — 160 с. — 2 350 экз. — у крыніцы пад назвай Salix dasyclados Wimm.
  4. а б Kuzovkina, Yu. A.; Belyaeva, I. V. Name change alert: Salix gmelinii Pall. // Fact Sheet. — № 3. — С. 1–3. Архівавана з першакрыніцы 7 лістапада 2018.