Гульні Садружнасці
Гульні Садружнасці (англ.: Commonwealth Games) — міжнародныя комплексныя спартыўныя спаборніцтвы краін Садружнасці нацый, якія праводзяцца раз на чатыры гады, а па колькасці ўдзельнікаў і аб’ёме выступленняў, якія ўступаюць толькі Летнім Алімпіядам.
Гульні Садружнасці — адзін з самых важных элементаў у спартыўна-культурных адносінах паміж членамі Садружнасці.
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]Правобраз будучых Гульняў узнік у 1911 годзе, калі ў гонар каранацыі караля Георга V былі арганізаваны Гульні Брытанскай імперыі, дзе былі праведзены спаборніцтвы па боксе, барацьбе, плаванні і лёгкай атлетыцы, у якіх прынялі ўдзел тады яшчэ залежныя Канада, Аўстралія і Паўднёвая Афрыка.
У 1928 годзе канадскі спартыўны рэпарцёр М.-М.Робінсан прапанаваў правесці Гульні Брытанскай імперыі. Ідэя была падтрымана, і ўжо ў 1930 годзе прайшлі першыя спаборніцтвы ў канадскім Гамільтане. Наступныя Гульні праходзілі кожныя чатыры гады паміж Алімпіядамі, перарываючыся толькі падчас Другой сусветнай вайны.
З часам многія калоніі і дамініёны атрымалі незалежнасць, а сама Садружнасць нацый рэфармавалася, таму афіцыйная назва спаборніцтваў мянялася.
- 1930—1950 гады — Гульні Брытанскай імперыі.
- 1954—1966 гады — Гульні Брытанскай імперыі і Садружнасці нацый.
- 1970—1974 гады — Гульні Брытанскай Садружнасці нацый.
- 1978—1998 гады — Гульні Садружнасці нацый.
- З 2002 года — Гульні Федэрацыі Садружнасці нацый.
Байкоты
[правіць | правіць зыходнік]Гульні Садружнасці, як і Алімпіяды, хоць і ў меншай меры, не абмінулі байкоты па палітычных матывах, звязаных з апартэідам у ПАР. У 1978 годзе Гульні байкатавала Нігерыя, але самы буйны скандал адбыўся ў 1986 годзе, калі з-за спартыўных кантактаў Вялікабрытаніі і Паўднёвай Афрыкі адмовіліся прымаць удзел 32 каманды. З 1972 па 1990 год пагроза байкоту існавала і ад краін, якія пагадзіліся ўдзельнічаць у Гульнях.