Карл Карлавіч Грыгаровіч

Карл Карлавіч Грыгаровіч
Карл Карлавіч Грыгаровіч
Асноўная інфармацыя
Поўнае імя	ням.: Charles Gregorowitsch
Дата нараджэння	25 кастрычніка 1868
Месца нараджэння	Санкт-Пецярбург, Расійская імперыя;
Дата смерці	25 сакавіка 1921 (52 гады)
Месца смерці	Віцебск, Віцебская губерня, РСФСР;
Краіна	Расійская імперыя; РСФСР;
Музычная дзейнасць
Прафесіі	выканаўца, педагог
Інструменты	скрыпка
Калектыў	Квартэт герцага Мекленбургскага

Карл Карлавіч Грыгаровіч (ням.: Charles Gregorowitsch; 25 кастрычніка 1868, Пецярбург — 25 сакавіка 1921, Віцебск) — беларускі скрыпач і педагог. Інтэрпрэтатар скрыпічнай і квартэтнай класікі.

Біяграфія

Нарадзіўся ў сям'і выхадцаў з Беларусі. Ад 1883 штогод прыязджаў з канцэртамі ў Віцебск, куды ў 1918 пераехаў жыць.

Апошні вучань Генрыка Вяняўскага, займаўся таксама ў Маскве ў Васіля Безякірскага і ў Вене ў Якаба Донта затым ўдасканальваў сваё майстэрства ў Берліне ў Ёзэфа Іаахіма. Гастраляваў па свеце з 1883 года, у 1896-97 гг. здзейсніў канцэртнае турнэ па ЗША, атрымаўшы вельмі спачувальныя водгукі крытыкі, якая вітала яго «бліскучы запал і націск» у варыяцыях Иаахіма^[1] і «цудоўную тэхніку і цеплыню спасціжэння» у Першым канцэрце Макса Бруха^[2], у 1899—1901 гг. распачаў (разам з фінскім піяністам Эдвардам Фацарам) сусветнае турнэ па трох кантынентах (Амерыка, Азія, Афрыка). З 1903 — прафесар Маскоўскага філарманічнага вучылішча. З 1910 — першая скрыпка ў квартэце герцага Мекленбургскага. Па сведчанні Генры Лахі, «па шыраце і плыўнасці тону яго параўноўвалі з Сарэ і Сарасаце»^[3].

Пасля рэвалюцыйных падзей 1917 года жыў і працаваў у Віцебску. Працаваў прафесарам народнай кансерваторыі. Выступаў у суправаджэнні віцебскага сімфанічнага аркестра, удзельнічаў у штотыднёвых вечарынах камернай музыкі, знаёмячы віцебскую публіку з навінамі заходняй музычнай культуры.

У 1921 годзе арыштаваны за тое, што «па прыездзе польскай дэлегацыі ў Віцебск пазнаёміўся з польдэлегатамі… і зарэкамендаваў сябе ў вачах прадстаўнікоў дэлегацыі з самага лепшага боку, у выніку чаго дэлегацыя выдала Грыгаровічу дакумент аб яго поўнай лаяльнасці ў адносінах да Польшчы, на прадмет ўезду ў такую», і прысуджаны да трох гадоў прымусовых работ^[4]. Да гэтага часу незразумела, памёр ён ад голаду ў заключэнні або быў расстраляны пры спробе бегчы з Расіі^[5].

Вучнем Грыгаровіча быў Браніслаў Губерман, які гаварыў, што Грыгаровіч «навучыў яго ўсяму, чаму можа навучыць настаўнік»^[6].

Зноскі

↑ Mr. Franko's Concert; Rafael Joseffy and Charles Gregorowitsch the Soloists // The New York Times, April 24, 1897.
↑ Concert at Carnegie Hall. Otto Lohse was Conductor and Gregorowitsch the Soloist // The New York Times, March 2, 1897.
↑ Henry C. Lahee. Famous Violinists of To-day and Yesterday. — BiblioBazaar, LLC, 2007. — P. 125.
↑ Кочетов С. Уникальный паспорт образца 1905 года передан в Государственный архив Витебской области(недаступная спасылка) // — БЕЛТА, 15 октября 2008 г.
↑ The Cambridge Companion to the String Quartet / Ed. by Robin Stowell. — Cambridge University Press, 2003. — P. 55.
↑ Biography. America 1896 Архівавана 20 жніўня 2008. // Huberman.Info

[1] Mr. Franko's Concert; Rafael Joseffy and Charles Gregorowitsch the Soloists // The New York Times, April 24, 1897.

[2] Concert at Carnegie Hall. Otto Lohse was Conductor and Gregorowitsch the Soloist // The New York Times, March 2, 1897.

[3] Henry C. Lahee. Famous Violinists of To-day and Yesterday. — BiblioBazaar, LLC, 2007. — P. 125.

[4] Кочетов С. Уникальный паспорт образца 1905 года передан в Государственный архив Витебской области(недаступная спасылка) // — БЕЛТА, 15 октября 2008 г.

[5] The Cambridge Companion to the String Quartet / Ed. by Robin Stowell. — Cambridge University Press, 2003. — P. 55.

[6] Biography. America 1896 Архівавана 20 жніўня 2008. // Huberman.Info

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]