Патрыятызм

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Патрыятызм (грэч. πατριττης — «суайчыннік», πατρίς — «Айчына») — палітычны прынцып, сацыяльнае пачуццё, зместам якога з’яўляецца любоў, прыхільнасць да радзімы, адданасць ёй і гатоўнасць да ахвяр дзеля яе[1]. Патрыятызм мяркуе гонар[2] дасягненнямі і культурай сваёй радзімы, жаданне захоўваць яе характар і культурныя асаблівасці і ідэнтыфікацыя сябе (асаблівае эмацыйнае перажыванне сваёй прыналежнасці да краіны і свайго грамадзянства, мовы, традыцый) з іншымі прадстаўнікамі свайго народа, імкненне абараняць інтарэсы радзімы і свайго народа[3]. Крайняй формай з’яўляецца «квасны патрыятызм», які выліваецца ў нізкапаклонства перад адсталымі формамі жыцця, быту сваёй краіны, усхвалення ўсяго свайго і ганьбавання ўсяго чужога[4].

Зноскі

  1. Социологическая энциклопедия. В 2 т. Т. 1. М.: Мысль, 2003. С. 164.
  2. Этнопсихологический словарь. — М.: МПСИ. В. Г. Крысько. 1999. «Патриотизм»
  3. Патриотизм / М. М. Скибицкий // Отоми — Пластырь. — М. : Советская энциклопедия, 1975. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров ; 1969—1978, т. 19).
  4. «Патрыятызм» — значэнне ў Скарніку