Прагляд зыходнага тэксту старонкі Святы Дух

[[Выява:Angelsatmamre-trinity-rublev-1410.jpg|thumb|справа|310px|Святая Троіца [[Андрэй Рублёў|Андрэя Рублёва]], [[Дзяржаўная Траццякоўская галерэя]], [[Масква]]]]
{{Хрысціянства}}
'''Святы Дух''' ({{lang-la|Spiritus Sanctus}}, {{lang-gr|Άγιο Πνεύμα}}) — для большасці [[хрысціянства|хрысціян]] з'яўляецца трэцім абліччам [[Святая Троіца|Святой Тройцы]], «Трыадзінага Бога», Які выяўляецца ў выглядзе [[Бог Айцец|Айца]], [[Бог-Сын|Сына]] і Духа Святога, кожны з якіх з'яўляецца Богам.

[[Новы Запавет]] ўключае ў сябе больш за 90 спасылак на Святы Дух. [[Святасць]] Святога Духа сцвярджаецца ва ўсіх трох [[сінаптычныя Евангеллі|сінаптычных Евангеллях]], якія абвяшчаюць хулу на Святога Духа, як [[недаравальны грэх]]. Святы Дух грае ключавую ролю ў [[лісты апостала Паўла|лістах апостала Паўла]]. У [[пісанні Яна|пісаннях Яна]] ў дачыненні Святога Духа выкарыстоўваюцца тры асобныя тэрміны, а менавіта ''Святы Дух'', ''Дух Праўды'' і ''Суцяшальнік''.

У Новым Запавеце апісваецца цесная сувязь паміж Духам Святым і [[Ісус Хрыстос|Ісусам]] падчас Яго зямнога жыцця і служэння. У [[Евангелле паводле Лукі|Евангеллі ад Лукі]] і [[Евангелле паводле Мацвея|Мацвея]], а таксама ў [[Нікейскі сімвал веры|Нікейскім Сімвале веры]], што Ісус быў ''«зачаты ад Духа Святога, нарадзіўся з [[Дзева Марыя|Дзевы Марыі]]»''. Дух Святы сышоў на Ісуса ў выглядзе голуба падчас [[Хрышчэнне Ісуса|Яго хрышчэння]], і ў сваёй развітальнай дыскурсіі пасля [[Тайная вячэра|Апошняй вячэры]] Ісус абяцаў паслаць Святога Духа Сваім вучням пасля Свайго сыходу.

Багаслоўе наконт Святога Духа называюць [[пнеўматалогія]]й. Згодна Нікейскаму сімвалу веры Святы Дух называецца Гасподам і Падаўцам жыцця. Удзел Духа Святога выяўляецца ў развітальнай інструкцыі Ісуса сваім вучням у канцы Евангелля ад Мацвея (28:19): ''«ідзіце і навучыце ўсе народы, хрысцячы іх у імя Айца і Сына, і Духа Святога»''. З першага стагоддзя хрысціяне таксама звярталіся ў малітве да Бога з імем «Айца, Сына і Святога Духа», а таксама пры адпушчэнні грахоў і дабраславенні.

== Этымалогія і выкарыстанне ==
[[Грэчаская мова|Грэчаскае]] слова ''пнеўма'', як правіла, перакладаюцца як ''дух'', выкарыстоўваецца каля 385 раз у Новым Запавеце. Пнеўма выкарыстоўваецца каля 105 разоў у чатырох кананічных [[Евангелле|Евангеллях]], 69 раз у [[Дзеянні Апосталаў|Дзеях апосталаў]], 161 раз у лістах Паўла і ў 50 раз у іншых месцах. Значэнні слова пнеўма адрозніваюцца, напрыклад, у 133 выпадках гаворка ідзе пра дух у агульным сэнсе, у 153 выпадках да духоўныя пытанні і, магчыма, 93 раз па адносінах да Святога Духу. У некаторых выпадках яно таксама выкарыстоўваецца для абазначэння ветру або жыцця.

== Біблейскія спасылкі ==
[[Выява:Philippe de Champaigne - Annunciation - WGA04705.jpg|thumb|190px|Святы Дух у выглядзе голуба пры Дабравешчанні. [[Філіп дэ Шампень]], [[1644]]]]
Тэрмін Святы Дух з'яўляецца прынамсі 90 раз у Новым Запавеце, але толькі тры разы ў [[Стары Запавет|Старым Запавеце]]. Аб святасці Святога Духа сцвярджаецца ва ўсіх трох сінаптычных Евангеллях (Мацвей 12:30-32, Марк 3.: 28-30 і Лк 12:8-10), якія абвяшчаюць, што хула на Духа Святога з'яўляецца [[недаравальны грэх|недаравальным грахом]]. Удзел Святога Духа акрэслены ў [[Вялікае дарурэнне|Вялікім даручэнні]] Ісуса Сваім вучням у канцы Евангелля ад Мацвея (28:19): ''«Такім чынам, ідзіце, навучыце ўсе народы, хрысцячы іх у імя Айца і Сына, і Духа Святога»''.
* Antonio Calisi, Lo Spirito Santo in Cirillo di Gerusalemme, Chàrisma Edizioni, Bari 2013, pp.&nbsp;216. ISBN 978-88-908559-1-7

== Сінаптычныя Евангеллі ==
Святы Дух не проста з'яўляюцца ў дзень [[Пяцідзесятніца|Пяцідзесятніцы]] пасля [[Уваскрэсенне Ісуса Хрыста|ўваскрэсення Ісуса]], але ўжо бачны ў [[Евангелле паводле Лукі|Евангеллі ад Лукі]] (у 1-2) да [[Нараджэнне Ісуса|нараджэння Ісуса]]. У Евангеллі ад Лукі 1:15, [[Ян Хрысціцель]] быў напоўнены Духам Святым яшчэ да нараджэння Ісуса, і Дух Святы сышоў на Панну Марыю ў Евангеллі ад Лукі 1:35. У Евангеллі ад Лукі 3:16 у эпізодзе пра Яна Хрысціцеля гаворыцца, што Ісус хрысціць не вадой, а Святым Духам, і Дух Святы сышоў на Ісуса падчас свайго хрышчэння ў [[Іярдан]]е. У Лукі 11:13 Ісус дае гарантыю таго, што Бог Айцец «''дасць Духа Святога, хто просіць у Яго''».

Марк 13:11 канкрэтна паказвае на сілу Святога Духа, каб вучні маглі дзейнічаць і казаць пра Ісуса ў выпадку неабходнасці: «''не турбуйцеся загадзя, што вам казаць: а што дадзена будзе вам у той час, то і кажаце вы бо не вы будзеце гаварыць, а Дух Святы''». У Мацвея 10:20 апісваецца той жа момант, але выкарыстоўваецца тэрмін «''Дух Айца вашага''».

Святасць Святога Духа сцвярджаецца ва ўсіх трох сінаптычных Евангеллях (ад Мацвея 12:30-32, Марка 3:28-30 і Лукі 12:8-10), якія абвяшчаюць, што хула на Духа Святога з'яўляецца [[недаравальны грэх|недаравальным грахом]].

== Святы Дух у Пісаннях Яна ==
Тры асобныя тэрміны, а менавіта ''Святы Дух, Дух Праўды'' і ''Суцяшальнік'' выкарыстоўваюцца ў пісаннях Яна. «''Дух праўды''» ў выкарыстоўваюцца ў Яна 14:17, 15:26 і 16:13. У [[Першы ліст Яна|Першым лісце Яна]] Святы Дух кантрастуе з «''духам аблуды''» (1 Яна 4:6). У 1 Яна 4:1-6 акрэсліваецца падзел паміж духамі: «дух, які вызнае Ісуса Хрыста, што прыйшоў у плоці, ёсць ад Бога», але той дух, які адмаўляецца ад яго — гэта злы дух.

У Яна 14:26 Ісус кажа: «Суцешнік, Дух Святы, Якога пашле Айцец у імя Маё, навучыць вас усяму». Асоба «''Суцяшальнік''» быў прадметам дэбатаў сярод багасловаў, якія прапанавалі некалькі тэорый па гэтым пытанні.

== Святы Дух у лістах апостала Паўла ==
[[Выява:Rom, Vatikan, Basilika St. Peter, Die Taube des Heiligen Geistes (Cathedra Petri, Bernini).jpg|thumb|200px|right|Сімвал Святога Духа ў выглядзе голуба ў базіліцы Святога Пятра ў [[Рым]]е]]
Святы Дух грае ключавую ролю ў лістах Паўла, і пнеўматалогія [[Павел (апостал)|апостала Паўла]] цесна звязана з яго багаслоўям і [[хрысталогія]]й, у такой ступені, што амаль неаддзельныя ад іх.

[[Першы ліст да Фесаланікійцаў Святога Апостала Паўла|Першы ліст да Фесаланікійцаў]], які, верагодна, з'яўляецца першым з лістоў Паўла, уяўляе характарыстыку Святога Духа ў 1:6 і 4:8, якая захоўваюцца на працягу ўсяго яго твора. У 1 Фес. 1:6 Павел спасылаецца на перайманне Хрыста (і сябе) і абвяшчае: «''І вы пачалі пераймаць нас і Госпада, прыняўшы слова ў вялікіх смутках з радасцю Духа Святога''», крыніца якога вызначаецца ў 1 Фес. 4:8: «''Бог, які даў нам Духа Свайго Святога''».

Гэтыя дзве тэмы: атрыманне Духа «як Хрыста», і Бог, Які з'яўляецца крыніцай Духа, захоўваюцца ў лістах Паўла як характарыстыка адносін хрысціян з Богам. Для Паўла перайманне Хрыста вызначаецца гатоўнасцю быць сфарміраваным Святым Духам, як у [[Рымлянам|лісце да Рымлянаў]] 8:4 і 8:11: «''Але калі Дух Таго, Хто ўваскрэсіў з мёртвых Ісуса, жыве ў вас, то ўваскрэсіўшы Хрыста з мёртвых, ажывіць і вашыя смяротныя целы праз Духа Свайго, які жыве ў вас''».

Першы ліст да Фесалонікійцаў таксама апавядае пра сілу Святога Духа ў 1:5, тэма, якая захоўваецца і ў іншых лістах Паўла.

== Святы ў Дзеях Апосталаў ==
Дзеянні апосталаў часам называюць «''Кнігай Святога Духа''» або «''Дзеянні Святога Духа''». З сямідзесяці згадванняў слова ''«Пнеўма''» ў Дзеях, пяцьдзясят пяць адносяцца да Святога Духа.

З самага пачатку, у Дзеях 1:2, чытачу нагадваецца, што служэнне Ісуса, калі Ён быў на зямлі, ішло праз сілу Святога Духа, і што «Дзеянні апосталаў» з'яўляюцца працягам дзеянняў Ісуса, якія рабтліся пад уздзеяннем Святога Духа. Дзеянні апосталаў такім чынам прадстаўляюць Святога Духа, як «''жыццёвы прынцып''» ранняй Царквы і забяспечвае пяць асобных і драматычныя выпадкі яго вылівання на вернікаў у 2:1-4, 4:28-31, 8:15-17, 10:44 і 19:6.

Спасылкі на Святога Духа з'яўляюцца на працягу ўсёй кнігі, пачынаючы з Дзеянні 1:5 і 8: ''«Бо Ян хрысціў вадою, а вы будзеце ахрышчаны Духам Святым… вы прымеце сілу, калі Святы Дух сыдзе на вас»'' са спасылкай на выкананне прароцтва Яна Хрысціцеля ў Евангеллі ад Лукі 3:16: «''Ён будзе хрысціць вас Духам Святым''».

== Ісус і Святы Дух ==
[[Выява:Christ Taking Leave of the Apostles.jpg|thumb|200px|У [[развітальная прамова|развітальнай прамове]] Ісус абяцаў паслаць Святога Духа Сваім вучням пасля Свайго адыходу. [[Дуча дзі Буанінсенья]], 1308—1311.]]
У Новым Запавеце прагледжваецца цесная сувязь паміж Духам Святым і Ісусам падчас Яго зямнога жыцця і служэння. Канкрэтныя спасылкі ў Новым Запавеце на ўзаемадзеянне Ісуса і Святога Духа падчас Яго зямнога жыцця, і адкрыўшыя сілу Святога Духа падчас Яго служэння з'яўляюцца:
* «''Не мераю дае Духа''» у Яна 3:34, спасылаючыся на словы, якія казаў Ісус з'яўляюцца словамі Бога;
* [[Хрышчэнне Ісуса]] з Духам Святым, які сыходзіў на Яго ў выглядзе голуба ў Евангеллі ад Мацвея 3:13-17, Марка 1:9-11 і Лукі 3:21-23;
* [[Спакуса Ісуса]] ў Мацвея 4:1, калі Святы Дух прывёў Ісуса ў пустыню на спакушэнне;
* Выгнанне дэманаў Духам(Мф. 12:28), выгнанне беса з сляпога і нямога;
* Радасць у Духу Ісуса ў Евангеллі ад Лукі 10:21, калі [[семдзесят вучняў]] былі разасланыя Ісусам на пропаведзь Евангелля;
* У Евангеллі ад Мацвея 26:41 падчас агоніі ў садзе перад Сваім распяццем, Ісус кажа сваім вучням чуваць і маліцца, каб не ўпасці ў спакусу: «Дух бадзёры, але плоць слабая»;
* У Дзеях 1:2 гаворыцца, што да сваёй смерці і ўваскрэсенні, Ісус «''даў запаведзь праз Святога Духа да апосталаў''»
* Падкрэсліваючы, што ахвяра Ісуса на ўкрыжаванне была падпарадкавана з воляй Бацькі, у [[Яўрэям|лісце да Яўрэяў]] 9:14 гаворыцца, што Ісус «''Духам Святым прынёс Сябе, бездакорнага, Богу''».

У сваёй [[развітальная прамова|развітальнай прамове]] сваім вучням, Ісус абяцаў, што Ён «''дашле Святога Духа''» да іх пасля Свайго сыходу, у Яна 15:26 гаворыцца: «Якога Я пашлю вам ад Айца, Дух праўды, Які ад Айца зыходзіць, Ён будзе сведчыць пра Мяне».

== Дактрына аб Святым Духу ==
Багаслоўе аб Святым Духу называецца [[пнеўмалогіяй]]. У [[Першаапостальская царква|раннім хрысціянстве]] канцэпцыя [[Выратаванне (хрысціянства)|выратавання]] была цесна звязана з формулай «''Айца, Сына і Духа Святога''». Ужо ў першым стагоддзі хрысціяне звярталіся да Бога ў імя «''Айца, Сына і Святога Духа''» ў малітве, хрышчэнні, прычасці, выгнанні злых духаў, пры спяванні гімнаў, пропаведзі, пры адпушчэнне грахоў і дабраславенні.

Для большасці хрысціян, Святы Дух з'яўляецца трэцяй асобай [[Троіца|Святой Тройцы]], якая складаецца з Айца, і Сына, і Духа Святога. Святы Дух разумеецца як адна з трох асоб Тройцы, Ён з'яўляецца асобай і цалкам Богам, раўнапраўным і вечным з [[Бог Айцец|Богам Айцом]] і [[Ісус Хрыстос|Сынам Божым]]. Ён адрозніваецца ад Айца і Сына ў тым, што ён зыходзіць ад Айца (або [[Філіокве|ад Айца і Сына]]), як апісана ў [[Нікейскі сімвал веры|Нікейскі Сімвал веры]].

У [[Новы Запавет|Новым Запавеце]] сілаю Святога Духа Ісус быў зачаты ва ўлонні [[Дзева Марыя|Дзевы Марыі]]. Святы Дух сышоў на Ісуса падчас [[Хрышчэнне Ісуса|Яго хрышчэння]] ў выглядзе голуба, пасля чаго пачуўся голас з неба: «''Гэта Сын Мой Любасны, Якога Я ўпадабаў''». Святы Дух называецца Свяціцелем душы, Дапамагальнікам, Суцяшальнікам, Падаўцам ласкі, Тым, хто вядзе душы да Айца, і Сына.

Святы Дух лічыцца натхняльным вернікаў і дазваляе ім разумець усе [[Біблія|Святыя Пісанні]], Ён натхняў прарокаў, як у [[Стары Запавет|Старым Запавеце]], дык і ў [[Новы Запавет|Новым]]. Хрысціяне атрымліваюць [[плады Святога Духа]] з дапамогай Яго міласці і ласкі.

== Плады і Дары Духа ==
[[Выява:St Josephat UCC.jpg|thumb|Сабор у [[Эдмантан]]е, [[Канада]], сем медных купалоў сімвалізуюць сем дароў святога Духа]]
Плады Духа Святога складаюцца з дабрадзейных характарыстык, якія з'явіўляюцца ў хрысціянскім жыцці пад дзеяннем Святога Духа. Пра гэта запісана ў Гал. 5:22-23:
''«Плод Духа: любоў, радасць, згода, доўгая цярплівасць, добрасць, міласэрнасць, вера, лагоднасць, устрымлівасць, супраць такіх няма закона»''.

У [[Галатам|Лісце да Галатаў]] гэтыя 9 характарыстык, у адрозненне ад «спраў плоці», вылучаюць станоўчыя праявы дзеяння Святога Духа ў вернікаў.

Дары Святога Духа адрозніваюцца ад Пладоў Духа, і складаюцца з канкрэтных магчымасцей, якія прадастаўляюцца асобным хрысціянам. Яны часта вядомыя пад [[грэчаская мова|грэчаскім словам]] «Падарунак» ці ''Харызма'', з якога ўтварылася слова харызматычны. Няма ўзгодненага і вычарпальнага пераліку Дароў, розныя хрысціянскія [[канфесія|канфесіі]] выкарыстоўваюць розныя спісы Дароў, часта абапіраючыся на [[Першы ліст да Карынфян Святога Апостала Паўла|1-ы ліст да Карынфянаў]] 12, [[Рымлянам]] 12 і [[Эфесянам]] 4. [[Пяцідзесятнікі|Пяцідзесятніцкія дэнамінацыі]] і [[Харызматы|харызматычны рух]] вучаць, што адсутнасць звышнатуральных дароў звязана з пагардай Святога Духа і Яго працы ў асноўных канфесій. Вернікі пры з'яўленні звышнатуральных дароў часам кажуць аб [[Хрышчэнне Святым Духам|хрышчэнні Духам Святым]] або напаўненне Духам Святым. Тым не менш, многія хрысціянскія канфесіі лічаць, што хрышчэнне Духам Святым супадае з пераўтварэннем, і што ўсе хрысціяне, па вызначэнні, атрымалі хрышчэнне Святым Духам.

[[Сем дароў Святога Духа]], якія выліваюцца на вернікаў пры хрышчэнні, і традыцыйна засноўваюцца на Ісайі 11:1-2, хоць у [[Новы Запавет|Новым Запавеце]] гэты спіс не згадваецца. Гэтыя 7 падарункаў: мудрасць, разуменне, рада, сіла, веды, набожнасць і страх Божы. Гэты спіс адлюстроўвае меркаванне [[Каталіцтва|Каталіцкай Царквы]] і некаторых іншых асноўных хрысціянскіх груп.

== Сімвалізм ==
[[Выява:Faroe stamp 537 jolavisan.jpg|thumb|130px|Святы Дух у выглядзе голуба на паштовай марцы з [[Фарэрскія астравы|Фарэрскіх астравоў]]]]
Святы Дух часта называюць метафарычна і сімвалічна. З тэалагічнага пункту гледжання гэтыя знакі з'яўляюцца ключом да разумення Духа Святога і Яго дзеянняў, а не проста мастацкімі прадстаўленнямі.

* Вада — азначае дзеянне Святога Духа ў хрышчэнні, такім чынам, вернікі «адным Духам усе хрысціліся», таму яны «напоены адным Духам» (1 Кар 12:13). Святы Дух таксама з'яўляецца жывой вадой, якая цячэ ад укрыжаванага Хрыста як крыніцы (Ян 19:34 і 1 Ян 5:8) і зварочвае хрысціян да вечнага жыцця.
* Памазанне — сімволічнае дабраслаўленне алею таксама сімвалізуе Святы Дух. Спасланне Духа называюць яго «памазаннем» (2 Кар 1:21). У некаторых канфесіях памазанне практыкуецца ў Канфірмацыі. Яе поўная моц можа быць зразуметая толькі ў сувязі з першасным памазаннем, ажыццяўлёнае Духам Святым над [[Ісус Хрыстос|Ісусам]]. Назва «Хрыстос» (на [[іўрыт|іўрыце]] [[Месія]]) азначае, што «памазаны» Духам Божым.
* Агонь — сімвалізуе ператварэнне энергіі дзеяння Святога Духа. У выглядзе праменю «як агню», Святы Дух быў спасланы на вучняў раніцай Пяцідзесятніцы.
* Аблокі і святло. На гары Праабражэння, Дух «прыйшоў у воблаку і ахінуў» Ісуса, [[Майсей|Майсея]] і [[Ілья (прарок)|Іллю]], [[Пётр (апостал)|Пётра]], [[Якаў (апостал)|Якава]] і [[Ян Багаслоў|Яна]], і ''«голас з воблака мовіў: Гэты ёсць Сын Мой выбраны мой, Яго слухайце!»'' (Лк 9:34-35)
* Голуб з'явіўся, калі Хрыстос пвыходзіў з вады хрышчэння. Дух Святы ў выглядзе голуба сышоў на Яго (Мф. 3:16).
* Вецер — Дух параўноўваецца з «ветрам, які дзме, дзе хоча» (Ян 3:08) і апісваецца як «шум з неба, як бы ад павеву моцнага ветру.» (Дз 2:24).

== Святы Дух у іншых рэлігіях ==
=== Іўдаізм ===
Тэрмін «''Святы Дух''» сустракаецца толькі тры разы ў [[Стары Запавет|Старым Запавеце]] (адзін раз у [[Псалмы|Псалмах]] 51:11 і двойчы ў [[Ісаі, кніга|Ісая]] 63:10,11). Але слова «''дух''» у [[Стары Запавет|Яўрэйскіх Пісаннях]], са спасылкай на «дух Божы», выкарыстоўваецца значна часцей. Згодна [[іўдаізм]]у Бог адзін; ідэя Бога, як дваістасць або траістасць, вызначаецца як «''не чыста монатэістычная''». Тэрмін ''Руах ха-Кодеш'' (Святы Дух) часта выкарыстоўваецца ў [[талмуд]]ысцкай літаратуры і [[мідраш]]ы. У некаторых выпадках гэта азначае прароцкае натхненне, а ў іншых яно выкарыстоўваецца ў якасці вызначэння Бога. Раввіністычны «''Святы Дух''» мае пэўную ступень персаніфікацыі, але застаецца «''якасцю, якая належаць да Бога, адзін з яго атрыбутаў''», чым адрозніваецца ад хрысціянскага погляду.

У іўдаізме, дастаткова спасылак на Духа Божага, Руах ха-Кодеш, Святога Духа Яхве, аднак адкідваецца любая ідэя вечнага Бога як дву- або [[Троіца|трыадзінага]]. Слова Руах ха-Кодеш ({{lang-he|רוח הקודש}}, «Cвяты Дух» таксама транслітарацыі Руах ха-Кодеш) запісана тройчы ў Пісаннях. Назоўнік ''руах'' ({{lang-he|רוח}}, літаральна «дыханне» або «вецер») выкарыстоўваецца ў Яўрэйскіх Пісаннях у розных спалучэннях, як са спасылкай на «дух» Бога, дык гэта слова можа азначаць проста вецер дык і нябачную рухаючую сілу.

=== Іслам ===
У [[іслам]]е Святы Дух ({{lang-ar| الروح القدس}} аль-Рух аль-Кудус «''Дух Святы''») некалькі раз згадваецца ў [[Каран]]е, дзе Ён выступае ў якасці агента Боскіх дзеянняў або зносін. У [[Хадыс]]е Ён часта атаясамліваецца з ангелам Гаўрыілам (Джыбрылам). Дух (الروح аль-Рух, без прыметніка «''Святы''») таксама выкарыстоўваецца як творчы дух ад Бога, якім Бог даў жыццё [[Адам]]у, і натхняў [[ангелы|ангелаў]] і [[прарок]]аў. Вера ў Троіцу забаронена ў Каране і лічыцца цяжкім [[грэх|грахом]]. Тое ж самае ставіцца да любой ідэі дваістасці Бога (Алаха).

=== Вера Бахаі ===
[[Бахаі|Вера Бахаі]] мае канцэпцыю ''Найвялікшага Духа'', і разглядаецца як шчодрасць Бога. Гэта звычайна выкарыстоўваецца для апісання зыходу Духа Божага на слуг ці прарокаў Бога, якія вядомыя як праявы Божыя, і ўключаюць, сярод іншага [[Ісус Хрыстос|Ісуса]], [[Мухамед]]а і [[Бахаул]]у. У веры бахаі, Святы Дух з'яўляецца каналам, праз які мудрасць Божая зыходзіць на Яго пасланца; Ён быў апісаны па-рознаму ў розных рэлігіях, як незгараючы куст [[Майсей|Майсея]], свяшчэнны агонь [[Зараастр]]а, голуб на Ісуса, ангела Гаўрыіла да Мухамеда, і нябесная панна Бахаулы. Вера бахаі адхіляе ідэю таго, што Святы Дух з'яўляецца партнёрам Бога, лічачы Яго чыстай сутнасцю атрыбутаў Бога.

== Саборы імя Святога Духа ==
<gallery>
File:Belarus-Minsk-Cathedral of Holy Spirit-1.jpg|[[Кафедральны сабор Сашэсця Святога Духа|Сабор Святога Духа]] ў [[Мінск]]у, [[Беларусь]]
File:Guildford Cathedral.jpg|Сабор у Гілфардзе, [[Велікабрытанія]]
File:Hradec Králové - katedrála svatého Ducha.jpg|Сабор у [[Градзец-Кралове]], [[Чэхія]]
</gallery>

[[Катэгорыя:Хрысціянства]]
[[Катэгорыя:Бог]]