Прагляд зыходнага тэксту старонкі Фракія

[[Выява:Thrace and present-day state borderlines rev-ru.png|thumb|280px|Частка Фракіі паміж Балгарыяй, Грэцыяй і Турцыяй пасля 1923 года]]
[[Выява:Post_Roman_Balkans.jpg|thumb|320px|Гістарычная Фракія і суседнія тэрыторыі — [[Старажытная Македонія|Македонія]], [[Ілірыя]], [[Мезія]] і [[Дакія]] — карта з атласу Аляксандра Дж. Фіндлэя ''Classical Atlas to Illustrate Ancient Geography,'' Нью-Ёрк, 1849]]
[[Выява:Ethnographic-map-Thrace-1912.jpg|thumb|400px|Этнаграфічная карта Усходняе і Заходняе Фракіі пачатку XX стагоддзя ([[1912]]) паказвае наколькі пярэстым быў этнічны склад насельніцтва рэгіёну, дзе пражывалі [[балгары]], [[туркі]] і [[грэкі]]]]
'''Фра́кія''', або '''Тра́кія''' ({{lang-el|Θράκη}}, {{lang-bg|Тракия}}, {{lang-tr|Trakya}}, {{lang-la|Thracia}}) — гістарычная і геаграфічная вобласць на ўсходзе [[Балканскі паўвостраў|Балканаў]]. Цяпер, у адпаведнасці з [[Лазанскі мірны дагавор|Лазанскага мірнага дагавора 1923 года]], падзеленая паміж трыма дзяржавамі: [[Балгарыя]]й (Паўночная Фракія, таксама вядомая як [[Верхнефракійская нізіна]]), [[Грэцыя]]й (уласна сучасная грэчаская правінцыя Фракія, таксама гістарычна вядомая як [[Заходняя Фракія]]) і [[Турцыя]]й, якой адышла [[Усходняя Фракія]] разам з найбуйнейшым [[мегаполіс]]ам рэгіёна — [[Канстанцінопаль|Канстанцінопалем]].

У геаграфічным цэнтры Фракіі знаходзіцца важны транспартны вузел — турэцкі горад [[Эдзірнэ]] (гістарычны Адрыянапаль). У сучасным рэгіёне пражываюць каля 13 млн чалавек, у тым ліку каля 10 мільёнаў туркаў, каля 1 мільёна балгараў і 0,2 млн грэкаў.

== Геаграфія ==
Галоўная водная артэрыя рэгіёна — [[Марыца|рака Марыца]] ці Эўрас, па якой праходзіць дзяржаўная граніца паміж Грэцыяй і Турцыяй. На ўсходзе вобласці знаходзяцца горы [[Странджа]]. Клімат прыбярэжнага рэгіёна — субтрапічны міжземнаморскі, ва ўнутраных раёнах умераны.

== Гісторыя Фракіі ==
=== Старажытная Фракія ===
{{Асноўны артыкул|Старажытная Фракія}}

Найстаражытнейшая Фракія — рэгіён традыцыйнага пражывання жывёлагадоўчых плямёнаў [[Фракійцы|фракійскага]] паходжання, якія пазней зведалі моцную элінізацыю. Тэрыторыя гістарычнай Фракіі (самага паўночнага рэгіёна старажытнай [[Элада|Элады]], якая распасціралася ажно да [[Скіфія|Скіфіі]]), ахоплівала басейны [[Мармуровае мора|Мармуровага]], [[Эгейскае мора|Эгейскага]] і [[Чорнае мора|Чорнага]] мораў. У старажытнасці была заселеная галоўным чынам [[фракійцы|фракійцамі]], паводле якіх і атрымала сваю назву; уздоўж марскога ўзбярэжжа ў антычныя часы засноўваліся [[Старажытная Грэцыя|грэчаскія]] паселішчы, найбуйнейшае з якіх размяшчалася на беразе праліва [[Басфор]] і атрымала назву [[Візантый]] — стратэгічна важны гандлёвы пункт на шляху з Чорнага мора ў Міжземнае і з Еўропы ў Азію. Багацці Візантыя прыцягваюць сюды рымлянаў. Тэрыторыя Фракіі пераходзіць пад кантроль Старажытнага Рыма ўжо ў I стагоддзі да н.э. Затым, у 330 годзе н.э., у Візантыю на беразе Басфора пераносіцца і сталіца Рымскае імперыі, пераназваная ў гонар імператара Канстантына — [[Канстанцінопаль]]. Фракія становіцца стратэгічна важным рэгіёнам новаўтворанае Усходняй Рымскай імперыі (гл.: [[Візантыя]]).

=== Сярэднявечча ===

=== Новы час ===
У канцы ХIХ — пачатку ХХ стагоддзяў Фракія стала арэнай разлютаваных бітваў, калі рэвалюцыйныя сілы дагасаючай Асманскай імперыі спрабавалі абараніць [[Канстанцінопаль]] ад нападаў грэчаскіх і балгарскіх войскаў. Так разгарнулася крывавая [[барацьба за Фракію]]. Паралельна з ёй адбывалася і [[барацьба за Македонію]]. У абодвух выпадках моцна пацярпела мясцовае балгарскае насельніцтва, якое складала адносную большасць да [[1913]] г. [[Любамір Мілеціч]] апісаў падзеі тых гадоў у сваёй кнізе «[[Разгром фракійскіх балгараў 1913 года]]».

== Насельніцтва ==
Насельніцтва Усходняе Фракіі, як і Фракіі наагул, у [[Сярэднявечча|Сярэднявеччы]] было пераважна грэка-славянскім, хоць з канца VII стагоддзя грэчаскі ўплыў у рэгіёне паступова слабеў і [[славяне]] колькасна пераважалі практычна ўва ўсіх унутраных рэгіёнах вобласці, складаючы і значную долю насельніцтва гарадоў, асабліва [[Одрын]]а ([[Эдзірнэ]]). Пасля захопу Канстанцінопаля ў [[1204]] годзе, славяне становяцца асноўнай этнічнай групай рэгіёна. Пасля турэцкіх нашэсцяў XIV—XV стагоддзяў да іх дадаўся і магутны цюрскі элемент, які паступова нарошчваў сваю прысутнасць у рэгіёне ў першую чаргу за кошт асіміляцыі пакінутых грэкаў і, збольшага, балгараў. У наш час насельніцтва Усходняй Фракіі прадстаўлена амаль выключна туркамі, маецца значная, але ўжо ісламізаваная цыганская абшчына. Пры гэтым значная колькасць цюрска-мусульманскіх меншасцяў захоўваецца ў суседніх рэгіёнах Грэцыі і Балгарыі.

== Глядзіце таксама ==
* [[Памакі]]
* [[Фракійцы]]
* [[Румелія]]
* [[Фракійскі вершнік]]
* [[Фракія (рымская правінцыя)|Фракія, рымская правінцыя]]
* [[Чарнаморскія пралівы]]
* [[Прычарнамор'е]]

== Спасылкі ==
* [http://thrace.kom.gr Каталог сайтаў грэчаскай Фракіі] {{ref-el}}
* [http://www.kom.gr Komotini On-Line — партал горада Каматыні] {{ref-el}}

{{Рымскія правінцыі}}
{{Бібліяінфармацыя}}
[[Катэгорыя:Гістарычныя вобласці Балкан]]
[[Катэгорыя:Гістарычныя рэгіёны Турцыі]]
[[Катэгорыя:Правінцыі Рымскай імперыі]]
[[Катэгорыя:Фракія| ]]