Ільінская царква (Гомель)
| Стараверскі храм | |
| Ільінская царква | |
|---|---|
 | |
| 52°26′30″ пн. ш. 30°59′00″ у. д.HGЯO | |
| Краіна |
 Беларусь |
| Горад | Гомель |
| Канфесія | праваслаўе |
| Епархія | Руская праваслаўная стараверская царква |
| Тып будынка | прыходскі храм |
| Архітэктурны стыль | усходнепалеская школа дойлідства |
| Дата заснавання | XVIII стагоддзе |
| Будаўніцтва | 1773—1774 гады |
 |
|
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Ільінская царква — дзеючая стараверская царква ў Гомелі, помнік беларускага драўлянага дойлідства канца XVIII стагоддзя, гісторыка-культурная каштоўнасць рэспубліканскага значэння (2-я катэгорыя). Адносіцца да Санкт-Пецярбургскай і Цвярской епархіі Рускай праваслаўнай стараабрадніцкай царквы. Знаходзіцца ў цэнтральнай частцы горада на вул. Камісарава, непадалёк ад р. Сож. Дала назву спуску ад вуліцы Пралетарскай да сожскай набярэжнай.
Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]
Стаіць на месцы разабранага ў 1737 годзе Спасава стараверскага храма і ўстаноўленага замест яго храма прарока Іллі, у сваю чаргу разабранага ў 1793 годзе.
Пасля вяртання з Турцыі Емяльян Пугачоў прыязджаў па дапамогу ў гомельскую стараверскую абшчыну і двойчы прыходзіў маліцца ў гэту царкву[1][2].
Сучасны храм быў узведзены ў 1773—1774 гадах і асвечаны 28 верасня 1794.
У першай палове XIX стагоддзя пры храме існаваў змешаны, мужчынскі і жаночы скіт старавераў. У 1850 годзе скіт і царква былі зачыненыя, з 1852 года царква зноў стала дзеючай, ў 1853 заснаваны адзінаверчацкі прыход. Неўзабаве зноў стала стараверскай. Дзейнічала ў савецкі час.
У канцы 1943 г. каля Ільінскай царквы быў пахаваны колішні царкоўны староста Епіфан Рымароў, закатаваны разам з сям'ёй нацыстамі ў кастрычніку таго ж года за адмову ад прымусовай эвакуацыі[3].
Архітэктура[правіць | правіць зыходнік]
Складаецца з трох зрубаў, пастаўленых адзін за адным па адной восі: бабінец, сярэдні зруб, пяцігранная алтарная абсіда.
Галерэя[правіць | правіць зыходнік]
- Стан царквы ў другой палове 1940-х гадоў
-
-
-
-
.jpg)
.jpg)
_(2).jpg)
.jpg)
Зноскі
- ↑ Фотагалерэя / Гомельская вобласць | Гомель(недаступная спасылка)
- ↑ Юрий Глушаков. «Крестьянский царь» на Гомельщине(недаступная спасылка) // http://bymedia.by Архівавана 13 красавіка 2016.. 16.11.2011.
- ↑ Матэрыялы аб злачынствах нямецка-фашысцкіх захопнікаў у Гомелі. — Дзяржаўны архіў Гомельскай вобласці. — Ф. 1345. Воп. 1. Спр. 2. Арк. 121-122 адв.; 124 адв.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Гомельская Ільінская царква // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 5: Гальцы — Дагон / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1997. — Т. 5. С. 341—342.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Ільінская царква
