Іосіф Людвігавіч Пятровіч

Іосіф Людвігавіч Пятровіч
Іосіф Людвігавіч Пятровіч
Дата нараджэння	12 сакавіка 1920
Месца нараджэння	Валоўшчына, Ждановіцкі сельсавет, Мінскі раён, Менская вобласць;
Дата смерці	27 кастрычніка 1990 (70 гадоў)
Грамадзянства	СССР;
Род дзейнасці	навуковец
Навуковая сфера	гісторык
Месца працы	БДПУ;
Навуковая ступень	доктар гістарычных навук (1977)
Навуковае званне	прафесар;
Альма-матар	Акадэмія асветы ўніверсітэта Вітаўта Вялікага (1953);
Узнагароды	;

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў вёсцы Валоўшчына (зараз у Мінскім раёне Мінскай вобласці Беларусі). У час Вялікай Айчыннай вайны з 10 ліпеня 1942 года ў партызанах, начальнік асобага аддзела 36-а партызанскага атрада 8-й партызанскай брыгады^[2]. Са студзеня 1944 года сакратар Сямяніцкага, потым Камянецкага падпольных райкамаў ЛКСМБ^[1]. Пасля вайны быў на партыйнай рабоце^[1]. У 1953 годзе скончыў Вільнюскі педагагічны інстытут. З 1964 года І. Л. Пятровіч у Мінскім педагагічным інстытуце, спачатку выкладчык, з 1975 года загадчык кафедры.

Аўтар навуковых прац па гісторыі польскага рабочага руху. Сярод апублікаванага:

Деятельность КПСС и ПОРП по развитию и укреплению братского сотрудничества между советским и польским народами (1956—1961 гг.) / Моск. ордена Ленина и ордена Трудового Красного Знамени гос. ун-т им. М. В. Ломоносова. Кафедра истории КПСС Ин-та повышения квалификации преподавателей обществ. наук при МГУ. — М., 1962.
Трудовой коллектив и соревнование : (Материал в помощь лекторам, преподавателям и слушателям нар. ун-тов техн.-экон. знаний) / И. Л. Петрович, Г. И. Степанов — Мн., 1984.

Пятровіч Іосіф Людвігавіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2001. — Т. 13. — С. 166. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0216-4 (т. 13).