Віктар Міхайлавіч Лебедзеў
Віктар Міхайлавіч Лебедзеў | |
---|---|
Дата нараджэння | 14 снежня 1924 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 12 лістапада 1943 (18 гадоў) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Прыналежнасць | СССР |
Род войскаў | пяхота |
Гады службы | 1943 |
Званне |
|
Бітвы/войны | Вялікая Айчынная вайна |
Узнагароды і званні | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Віктар Міхайлавіч Лебедзеў (1924—1943) — малодшы сяржант Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1944).
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Віктар Лебедзеў нарадзіўся 14 снежня 1924 года ў вёсцы Наваелаўка (цяпер — Тальменскі раён Алтайскага края). Скончыў сем класаў школы. У жніўні 1943 года Лебедзеў быў прызваны на службу ў Рабоча-сялянскую Чырвоную Армію і накіраваны на фронт Вялікай Айчыннай вайны. Да верасня 1943 года гвардыі малодшы сяржант Віктар Лебедзеў камандаваў аддзяленнем 218-га гвардзейскага стралковага палка 77-й гвардзейскай стралковай дывізіі 61-й арміі Цэнтральнага фронту. Вызначыўся падчас бітвы за Дняпро[1].
У ноч з 26 на 27 верасня 1943 года Лебедзеў адным з першых пераправіўся праз Дняпро у раёне вёскі Неданчычы Рыпкынскага раёна Чарнігаўскай вобласці Украінскай ССР і прыняў актыўны ўдзел у баях за захоп і ўтрыманне плацдарма на яго заходнім беразе. Узначаліўшы адну з разведгрупы, Лебедзеў непрыкметна падабраўся да варожых пазіцыях і закідаў іх гранатамі, прымусіўшы праціўніка адысці. 12 лістапада 1943 года Лебедзеў загінуў у баі на тэрыторыі Гомельскай вобласці Беларускай ССР. Пахаваны ў вёсцы Ручаёўка Лоеўскага раёна[1].
Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 15 студзеня 1944 года за «ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання на фронце барацьбы з нямецкімі захопнікамі і праяўленыя пры гэтым мужнасць і гераізм» малодшы сяржант Віктар Лебедзеў пасмяротна быў удастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза[2]. Таксама быў узнагароджаны ордэнам Леніна і медалём[1].
У гонар Лебедзева ўсталяваны помнік на месцы яго гібелі ўстаноўлены бюст і названая школа ў вёсцы Новаперунова Тальменскага раёна[1].
Зноскі
- ↑ а б в г Віктар Міхайлавіч Лебедзеў на сайце «Героі краіны»
- ↑ Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Советского Союза генералам, офицерскому, сержантскому и рядовому составу Красной Армии» от 15 января 1944 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1944. — 23 января (№ 4 (264)). — С. 1.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1987. — Т. 1 /Абаев — Любичев/. — 911 с. — 100 000 экз. — ISBN отс., Рег. № в РКП 87-95382.
- Боевая слава Алтая. — Барнаул: Алтайское кн. изд., 1978.
- Достоин звания героя. — Красноярск: Красноярское кн. изд., 1975.
- Кузнецов И. И., Джога И. М. Золотые Звёзды Алтая. — Барнаул, 1982.
- Навечно в сердце народном. 3-е изд., доп. и испр. Минск, 1984.
- Нарадзіліся 14 снежня
- Нарадзіліся ў 1924 годзе
- Нарадзіліся ў Алтайскім краі
- Памерлі 12 лістапада
- Памерлі ў 1943 годзе
- Памерлі ў Гомельскай вобласці
- Пахаваныя ў Лоеўскім раёне
- Асобы
- Ваенныя СССР
- Героі Савецкага Саюза
- Кавалеры ордэна Леніна
- Загінулі ў баях Вялікай Айчыннай вайны
- Удзельнікі бітвы за Дняпро
- Сяржанты і старшыны СССР
- Пехацінцы Вялікай Айчыннай вайны