Дыларом Файзулаеўна Камбарава
| Дыларом Файзулаеўна Камбарава | |
|---|---|
| Дата нараджэння | 27 красавіка 1957[1] (67 гадоў) |
| Месца нараджэння | |
| Грамадзянства | |
| Муж | Уладзімір Іванавіч Хаціненка |
| Адукацыя | |
| Прафесія | акцёрка |
| Узнагароды |
 |
| IMDb | ID 0436482 |
Дыларом Файзулаеўна Камбарава (нар. 27 красавіка 1957, Маргілан, УзССР, СССР) — узбекская савецкая актрыса кіно. Заслужаная артыстка Узбекскай ССР (1985).
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Дыларом Камбарава нарадзілася ў сям’і ўрачэй[2]. Калі яна вучылася ў школе, то хацела стаць усходазнаўцам[2]. Першую ролю яна згуляла ў фільме А. Хамраева «Без страху» ў 1972 годзе[3]. Як успамінаў Хамраеў, ён абраў Камбараву сярод школьніц, якія адпачывалі ў піянерскім лагеры: «Яна існавала як бы асобна ад усіх, у зусім іншым рытме… тонкая, грацыёзная, з лёгкімі, доўгімі рукамі»[4].
Хамраеў зняў Камбараву ў галоўнай ролі ў фільме «Сёмая куля» і казаў, што пад уздзеяннем яе гульні яму давялося ўнесці змены ў сцэнар[4]. Хамраеў называў Камбарову «актрысай першага дубля», падкрэсліваючы яе ўменне імгненна ўваходзіць у вобраз[2]. Шчарбакоў пісаў, што Камбарава, якая злучыла ў сваёй ролі дзіця і жанчыну, заслугоўвае «самых добрых слоў»[5].
У 1978 годзе Камбарава атрымала прыз на XI Усесаюзным кінафестывалі ў Ерэване за лепшае выкананне жаночай ролі ў фільме «Дом пад гарачым сонцам»[6]. Кіназнаўца В. І. Міхалковіч высока ацаніў ролю Камбаравай у фільме «Трыпціх» (1980), адзначыўшы такую дэталь знешнасці актрысы, як ўсмешка[7].
У 1982 годзе Камбарава скончыла Усесаюзны дзяржаўны інстытут кінематаграфіі, дзе яе майстрамі былі С. А. Герасімаў і Т. Ф. Макарава[3]. Як прызнавалася актрыса, яна хацела вучыцца менавіта ў Герасімава і, па яе словах, пасля гэтай вучобы яна «вырасла і прафесійна, і духоўна»[6].
У 1985 годзе Камбарава атрымала званне Заслужанай артысткі Узбекскай ССР (1985)[3]. Аўтары даведніка «Кіно: Энцыклапедычны слоўнік» сярод лепшых фільмаў Камбаравой, акрамя «Сёмы кулі», «Дома пад гарачым сонцам» і «Трыпціха», называюць таксама фільмы «Абу Райхан Беруні» (1975) — за гэтую ролю яна была ўдастоена 2-й прэміі на Усесаюзным кінафестывалі 1975 года, «Чалавек сыходзіць за птушкамі» (1976), «Мужчыны без жанчын» (1981)[3].
Пасля эміграцыі ў ЗША Камбарава працавала манекеншчыцай у Сіэтле. Яе дачка Паліна Хаціненка ад шлюбу з рэжысёрам Уладзімірам Хаціненкам — касцюмер, жыве ў Лос-Анджэлесе.
Фільмаграфія[правіць | правіць зыходнік]
- 1972 — Без страху — Кумры
- 1972 — Сёмая куля — Айгуль
- 1973 — Вогненны бераг — Гульчынор
- 1973 — Паклоннік (навэла) — Дыларом
- 1974 — Адзін раз адзін — дзяўчына
- 1975 — Абу Райхан Беруні — Райхана
- 1976 — Чалавек сыходзіць за птушкамі — Амадзера
- 1976 — Сказанне аб Сіявушы — Фарыда
- 1977 — Буйны «Лебедзь» — Айсенем
- 1978 — Дом пад гарачым сонцам — Надзіра
- 1978 — У ноч месячнага зацьмення — Зубаржат
- 1978 — Вогненныя дарогі — Зубейда
- 1978 — Падару табе горад — Барно
- 1978 — Ралі (Балгарыя) — Лілях
- 1979 — Піраты XX стагоддзя — Маа
- 1980 — Трыпціх — Халіма
- 1981 — Мужчыны без жанчын — Асель
- 1984 — Дзённік, ліст і першакласніца — настаўніца гісторыі
- 1984 — Наш унук працуе ў міліцыі — Гуля
- 1984 — Нявеста з Вуадыля — Дыля
- 1984 — Адзін і без зброі — Дыля
- 1984 — Пазыўныя «Вяршына»
- 1984 — Шанс — Міліца Фёдораўна (маладая)
- 1985 — Вярніце бабулю — Саёра
- 1986 — Абдымкі мары
- 1986 — Тайны мадам Вонг — Ціоці
- 1988 — Прыгоды Арслана — Сарыажал, злая вядзьмарка
- 1988 — Смерч
- 1989 — Апошняе падарожжа Каіпа — Айша
- 1990 — Прадавец сноў — Джок
- 1990 — Цуда-жанчына — жонка Кучкара
- 1992 — Вынаходнік фараона
- 1992 — Маклер
- 1993 — Шарыф і Марыф
Зноскі
- ↑ Internet Movie Database — 1990. Праверана 18 ліпеня 2016.
- ↑ а б в Ишимов 1973.
- ↑ а б в г Кино: Энциклопедический словарь 1987.
- ↑ а б Хамраев 1974.
- ↑ Щербаков 1973.
- ↑ а б Тирдатова 1981.
- ↑ Михалкович 1981.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Ишимов В. Дилором Камбарова: «А хотела стать востоковедом…» // Юность. — 1973. — № 1. — С. 96—97.
- Кино: Энциклопедический словарь / Гл. ред. С. И. Юткевич. — М.: Советская энциклопедия, 1987. — 640 с.
- Михалкович В. И. Дом и строители // Искусство кино. — 1981. — № 11. — С. 51—67.
- Тирдатова Е. Дилором Камбарова // Советский экран. — 1981. — № 15. — С. 21.
- Хамраев А. И. Дилором Камбарова // Советский экран. — 1974. — № 10. — С. 20.
- Щербаков К. Проверка жанра // Искусство кино. — 1973. — № 4. — С. 69—76.
Тэматычныя сайты |
|---|
