Мітыга (турма)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Мітыга — недзяржаўная турма блізу аднайменнага аэрапорта на паўночным захадзе Лівіі ў 8 км ад Трыпалі, якая належала ісламісцкай групоўцы «RADA». Мітыга атрымала сваю вядомасць у гады грамадзянскай вайны ў Лівіі. Тут утрымліваліся праціўнікі ўрада Фаіза Сараджа і замежныя грамадзяне.

Турма[правіць | правіць зыходнік]

Фактычна Мітыга належала не лівійскаму ўраду ў Трыпалі, а саюзным ёй групоўкам. Кіраўніцтва турмы ажыццяўляе Абд аль-Рауф Кара, лідар арганізацыі «RADA»[1].

Капітан судна «Тэметэрон» Уладзімір Цякучаў, які ўтрымліваўся ў Мітызе з 2016 па 2019 год, у інтэрв’ю выданню «Комсомольская правда» заявіў, што ў турме знаходзіцца больш за 3000 зняволеных. Ён апісаў умовы калоніі як вельмі цяжкія[2].

" Мы ўтрымліваліся ў камерах прыкладна па 11—12 квадратных метраў, у адной камеры было 27 чалавек. Людзі спалі на голым бетоне, а часам нават стоячы. Там таксама знаходзіліся адзінкавыя камеры. Камеры ўяўляюць сабой прыкладна метр дваццаць на метр трыццаць. Гэта значыць нармальнаму чалавеку там немагчыма легчы.
"

Парушэнні правоў чалавека[правіць | правіць зыходнік]

Турма атрымала шырокую вядомасць за кошт катаванняў і здзекаў. Для гэтага тут абсталяваны асобны блок. Катавальная знаходзілася ў памяшканні аховы, побач з першым і другім сектарамі. Паведамлялася, што там вязняў білі трубой або іншымі прадметамі па нагах, ламаючы косткі ступні. Часам людзей падвешвалі да столі і таксама збівалі[2]. Катаванні працягваліся да таго часу, пакуль арыштаваны не згаджаўся даць «правільныя паказанні»[3].

Паводле ўспамінаў Максіма Шугалея, які знаходзіўся ў турме 1,5 года, наглядчыкі часам ладзілі псеўдарастрэлы, тым самым палохаючы вязняў[4].

У катаваннях удзельнічалі нават высокапастаўленыя службовыя асобы. Былы вязень Раджаб Макрахі, які страціў вока падчас зняволення, пасля ўцёкаў з Мітыгі звярнуўся ў Афрыканскі суд па правах чалавека. Мужчына запатрабаваў заклікаць да адказу міністра ўнутраных спраў Урада нацыянальнай згоды Фатхі Башагу, што, па сцвярджэнні Макрахі, нібыта асабіста вырваў яму вока[5].

Уладзімір Цякучаў сцвярджаў, што некаторых вязняў спецыяльна выкрадалі для выкупу. Непасрэдна за экіпаж «Тэметэрона» быў запатрабаваны выкуп у адзін мільён долараў ЗША. Таксама капітан судна распавёў, што ў турме працаваў нейкі чалавек па імені Мунір, што валодаў садысцкімі схільнасцямі, які мог проста так узяць і стрэліць чалавеку канечнасці, цэлячыся ў костку, каб потым, у наступным, турэмны лекар адрэзаў зняволенаму нагу ці руку[2].

Расійскія зняволеныя[правіць | правіць зыходнік]

У 2016 годзе ў нейтральных водах быў перахоплены расійскіх танкер «Тэметэрон». Яго экіпаж пад кіраўніцтвам Уладзіміра Цякучава да вызвалення ў 2019 годзе знаходзіўся ў Мітызе. У гэты перыяд ўмовы ў турме пагаршаюцца, з’яўляюцца першыя сведчанні пра катаванні і здзекі. Як сцвярджалі члены экіпажы, акрамя іх тут было яшчэ шмат замежнікаў. У прыватнасці, капітан Цякучаў згадваў нейкага італьянца, якога чатыры гады ўтрылівалі баевікі[2].

Найбольш вядомымі зняволенымі стамі сацыёлаг Максім Шугалей і яго перакладчык Самер Суэйфан, захопленыя ў маі 2019 года. Яны абвінавачаныя ў шпіянажы і адпраўлены ў Мітыгу, дзе ўтрымліваліся да снежня 2020 года[6].

Адлюстраванне ў мастацтве[правіць | правіць зыходнік]

Мітыга фігуруе ў расійска-туніскікіх кінакарцінах «Шугалей» і «Шугалей 2», якія прысвечаны найбольш вядомых вязням — Максіму Шугалею і Самеру Суэйфану.

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі