Міхай Фіфор

Міхай Фіфор
Міхай Фіфор
	рум.: Mihai Fifor
член Сената Румыніі[d]
	19 снежня 2012 — 19 снежня 2016
член Сената Румыніі[d]
	20 снежня 2016 — 21 снежня 2020
міністр нацыянальнай абароны Румыніі[d]
	12 верасня 2017 — 20 лістапада 2018
Папярэднік	Adrian Țuțuianu[d]
Пераемнік	Gabriel-Beniamin Leș[d]
замяшчаючы член Парламенцкай асамблеі Савета Еўропы[d]
	8 сакавіка 2013 — 23 красавіка 2017
член Палаты дэпутатаў Румыніі[d]
	з 21 снежня 2020
прэм’ер-міністр Румыніі
	16 студзеня 2018 — 29 студзеня 2018
Папярэднік	Міхай Тудосэ
Пераемнік	Віярыка Дэнчылэ
Minister of Economy, Entrepreneurship and Tourism[d]
	29 чэрвеня 2017 — 12 верасня 2017
Папярэднік	Міхай Тудосэ
Пераемнік	Gheorghe Șimon[d]
Нараджэнне	10 мая 1970 (53 гады); Драбета-Турну-Северын, жудзец Мехедынцы, Румынія;
Партыя	Сацыял-дэмакратычная партыя;
Адукацыя	Універсітэт Краёвы;
Дзейнасць	палітык
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Міхай Фіфор (рум.: Mihai Fifor; нар. 10 мая 1970, Драбета-Турну-Северын, Сацыялістычная Рэспубліка Румынія) — румынскі палітык, дэпутат парламента Румыніі двух скліканняў, міністр эканомікі, затым міністр абароны ў кабінеце Міхая Тудосэ, выконваючы абавязкі прэм’ер-міністра Румыніі з 16 па 29 студзеня 2018 года.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся 10 мая 1970 года ў горадзе Драбета-Турну-Северын.

Скончыў школу ў родным горадзе, у 1994 годзе скончыў Універсітэт Краёвы, у далейшым атрымаў доктарскую ступень. У 2001 годзе стаў кіраўніком культурнага цэнтра ў жудзецы Долж, у 2005 годзе стаў дырэктарам музея^[1].

У 2012 годзе быў упершыню абраны ў Сенат Румыніі ад Сацыял-дэмакратычнай партыі ад жудзеца Долж, у 2016 годзе быў пераабраны ад жудзеца Арад.

29 чэрвеня 2017 года ён стаў міністрам эканомікі ва ўрадзе Міхая Тудосэ, 12 верасня 2017 года стаў міністрам нацыянальнай абароны.

16 студзеня 2018 года стаў часовым выканаўцам абавязкаў прэм’ер-міністра Румыніі пасля адстаўкі Міхая Тудосэ^[2].

Зноскі

↑ Biografie (рум.)(недаступная спасылка). fifor.ro. Архівавана з першакрыніцы 30 кастрычніка 2017. Праверана 17 студзеня 2018.
↑ Romania's Ruling Social Democrats Propose MEP Dancila As New Premier(недаступная спасылка)

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Афіцыйны сайт Архівавана 1 студзеня 2018.

[1] Biografie (рум.)(недаступная спасылка). fifor.ro. Архівавана з першакрыніцы 30 кастрычніка 2017. Праверана 17 студзеня 2018.

[2] Romania's Ruling Social Democrats Propose MEP Dancila As New Premier(недаступная спасылка)

[1]

[2]

Прэм’ер-міністры Румыніі
Аб’яднанае княства	Барбу Катарджыу (1862) Апостал Арсакэ (1862) Нікалае Крэцулеску (1862—1863) Міхаіл Кагэлнічану (1863—1865) Канстанцін Басяну (1865) Нікалае Крэцулеску (1865—1866) Іон Гіка (1866) Ласкэр Катарджыу (1866) Іон Гіка (1866—1867) Канстанцін Крэцулеску (1867) Штэфан Галеску (1867—1868) Нікалае Галеску (1868) Дымітрые Гіка (1868—1870) Аляксандру Галеску (1870) Маналакэ Кастакэ Епурану (1870) Іон Гіка (1870—1871) Ласкэр Катарджыу (1871—1876) Іон Эмануіл Фларэску (1876) Маналакэ Кастакэ Епурану (1876) Іон Брэтыяну (1876—1881)(1881) Дымітрые Брэтыяну (1881) Іон Брэтыяну (1881—1885)
Каралеўства Румынія	Іон Брэтыяну (1885—1888) Тэадор Расеці (1888—1889) Ласкэр Катарджыу (1889) Георге Ману (1889—1891) Іон Эмануіл Фларэску (1891) Ласкэр Катарджыу (1891—1895) Дымітрые Стурдза (1895—1896) Петрэ Аўрэліян (1896—1897) Дымітрые Стурдза (1897—1899) Георге Грыгорэ Кантакузіна (1899—1900) Петрэ Карп (1900—1901) Дымітрые Стурдза (1901—1904) Георге Грыгорэ Кантакузіна (1904—1907) Дымітрые Стурдза (1907—1908) Іанель Брэтыяну (1909—1911) Петрэ Карп (1910—1912) Тыту Маярэску (1912—1913) Іанель Брэтыяну (1914—1918) Аляксандру Аверэску (1918) Аляксандру Маргіломан (1918) Канстанцін Каандэ (1918) Іанель Брэтыяну (1918—1919) Артур Вэйтаяну (1919) Аляксандру Вайда-Ваявод (1919—1920) Аляксандру Аверэску (1920—1921) Думітру Такэ Іанеску (1921—1922) Іанель Брэтыяну (1922—1926) Аляксандру Аверэску (1926—1927) Барбу Штырбей (1927) Іанель Брэтыяну (1927) Вінцілэ Брэтыяну (1927—1928) Юліу Маніу (1928—1930) Георге Міранеску (1930) Юліу Маніу (1930) Георге Міранеску (1930—1931) Нікалае Ёрга (1931—1932) Аляксандру Вайда-Ваявод (1932) Юліу Маніу (1932—1933) Аляксандру Вайда-Ваявод (1933) Іон Георге Дука (1933) Канстанцін Анджэлеску (1933—1934) (в. а.) Георге Тэтэрэску (1934—1937) Актавіян Гога (1937—1938) Мірон Крысця (1938—1939) Арманд Кэлінеску (1939) Георге Арджэшану (1939) Канстанцін Арджэтаяну (1939) Георге Тэтэрэску (1939—1940) Іон Джыгурту (1940) Іон Антанеску (1940—1944) Канстанцін Сэнэтэску (1944) Нікалае Рэдэску (1944—1945) Петру Гроза (1945—1949)
Сацыялістычная рэспубліка	Петру Гроза (1949—1952) Георгэ Геаргіу-Дэж (1952—1955) Ківу Стойка (1955—1961) Іон Георгэ Маўрэр (1961—1974) Маня Мэнеску (1974—1979) Іліе Вердэц (1979—1982) Канстанцін Дэскэлеску (1982—1989)
Дэмакратычная рэспубліка	Петрэ Роман (1989—1991) Тэадор Сталажан (1991—1992) Нікалае Вэкэрою (1992—1996) Віктар Чорбя (1996—1998) Гаўрыл Дэжэу (1998) (в. а.) Раду Васіле (1998—1999) Аляксандру Атанасіу (1999) (в. а.) Мугур Ісэрэску (1999—2000) Адрыян Нэстасэ (2000—2004) Эўджэн Бежынарыу (2004) (в. а.) Кэлін Папеску-Тэрычану (2004—2008) Эміль Бок (2008—2012) Кэтэлін Прэдою (2012) (в. а.) Міхай Рэзван Унгурану (2012) Віктар Понта (2012—2015) Габрыэль Опра (2015) (в. а.) Віктар Понта (2015) Сарын Кымпяну (2015) (в. а.) Дачыян Чолаш (2015—2017) Сарын Грындзяну (2017) Міхай Тудосэ (2017—2018) Міхай Фіфор (2018) (в. а.) Віярыка Дэнчылэ (2018—2019) Людовік Орбан (2019—2020) Нікалае Чукэ (2020) Фларын Кыцу (2020—2021) Нікалае Чукэ (2021—2023) Марчэл Чалаку (з 2023)