Пётр Антонавіч Брынько

Пётр Антонавіч Брынько
Пётр Антонавіч Брынько
Дата нараджэння	17 верасня 1915
Месца нараджэння	Данецк, Бахмуцкі павет[d], Кацярынаслаўская губерня, Расійская імперыя;
Дата смерці	14 верасня 1941 (25 гадоў)
Месца смерці	Ламаносаўскі раён, Ленінградская вобласць, РСФСР, СССР;
Прыналежнасць	СССР
Бітвы/войны	савецка-фінляндская вайна;
Узнагароды і прэміі	;

Пётр Антонавіч Брынько (1915—1941) — савецкі лётчык-знішчальнік, намеснік камандзіра эскадрыллі 13-га знішчальнага палка 61-й знішчальнай авіяцыйнай брыгады Ваенна-паветраных сіл Чырванасцяжнага Балтыйскага флоту, лейтэнант, Герой Савецкага Саюза^[1].

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся 17 верасня 1915 года ў пасёлку Мандрыкіна (цяпер у межах горада Данецка) у сям’і рабочага. Украінец. Скончыў 10 класаў школы і аэраклуб у горадзе Запарожжа.

Служыў у Ваенна-Марскім Флоце з 1935 года. Па заканчэнні Ейскай школы марскіх лётчыкаў быў накіраваны на Ціхаакіянскі флот, лётчык 1-га авіяцыйнага палка ВПС Ціхаакіянскага флота. Удзельнічаў у баявых дзеяннях ля возера Хасан (1938). Затым служыў у 13-м знішчальным авіяцыйным палку ВПС Балтыйскага флота, удзельнічаў у Савецка-фінскай вайне, дзе выканаў 47 баявых вылетаў.

У час Вялікай Айчыннай вайны ўдзельнічаў у абароне Ленінграда, Таліна, паўвострава Ханка. Быў намеснікам камандзіра эскадрыллі 13-га знішчальнага авіяцыйнага палка ВПС Балтыйскага флота (1-га фармавання). Збіў 13 самалётаў суперніка на працягу двух месяцаў (7 асабіста і 6 у групе), два з іх тараніў. Асабліва праславіўся пры абароне Ханка. У канцы жніўня 1941 года пераведзены на абарону Ленінграда, там таксама збіў 3 нямецкія самалёты.

15 ліпеня 1941 года Брынько памылкова прыняўшы пару знішчальнікаў І-153 «Чайка», якая ляцела насустрач, за варожыя, якія ідуць у лабавую атаку, адкрыў па іх агонь. У інцыдэнце загінуў пілот аднаго знішчальніка, Іван Казлоў.

Загінуў у паветраным баі 14 верасня 1941 года каля Ленінграда. Пахаваны ў брацкай магіле ў вёсцы Нізіна.

Зноскі

↑ Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Советского Союза лётчикам Военно-Морского Флота» от 14 июля 1941 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1941. — 18 июля (№ 32 (147)). — С. 1.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Санкт-Петербург. Петроград. Ленинград: Энциклопедический справочник / Ред. коллегия: Белова Л. Н., Булдаков Г. Н., Дегтярев А. Я. и др. — М.: научное издательство «Большая Российская Энциклопедия». 1992. — 687 с.; ил. — ISBN 5-85270-037-1

[1] Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Советского Союза лётчикам Военно-Морского Флота» от 14 июля 1941 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1941. — 18 июля (№ 32 (147)). — С. 1.

[1]