Стэфан Валынскі
 | Артыкул вымагае праверкі арфаграфіі Удзельнік, які паставіў шаблон, не пакінуў тлумачэнняў. |
| Стэфан Валынскі | |
|---|---|
_%E2%80%94_%D0%BF%D1%80%D0%B5%D0%BF%D0%BE%D0%B4%D0%BE%D0%B1%D0%BD%D1%8B%D0%B9_%D0%A0%D1%83%D1%81%D1%81%D0%BA%D0%BE%D0%B9_%D0%BF%D1%80%D0%B0%D0%B2%D0%BE%D1%81%D0%BB%D0%B0%D0%B2%D0%BD%D0%BE%D0%B9_%D1%86%D0%B5%D1%80%D0%BA%D0%B2%D0%B8;_%D0%B5%D0%BF%D0%B8%D1%81%D0%BA%D0%BE%D0%BF_%D0%92%D0%BB%D0%B0%D0%B4%D0%B8%D0%BC%D0%B8%D1%80-%D0%92%D0%BE%D0%BB%D1%8B%D0%BD%D1%81%D0%BA%D0%BE%D0%B9_%D0%B5%D0%BF%D0%B0%D1%80%D1%85%D0%B8%D0%B8.jpg) | |
| Дата нараджэння | XI стагоддзе[1][2] |
| Дата смерці | 27 красавіка 1094[1] |
| У ліку | прападобны[3] |
| Дзень памяці | 27 красавіка[3][2] |
Стэфан Валынскі — епіскап Уладзімірскі і Берасцейскі, прападобны.
Маладыя гады[правіць | правіць зыходнік]
Нарадзіліся каля 1040 г. і, верагодна, паходзіў з баярскага роду (або балгарскага, як сустракаецца ў некаторых крыніцах пад прозвішчам балгарскі).
У маладосці (з 1060 па 1062 гг.) знаходзіўся, здзяйсняючы подзвіг, у Пячэрскім манастыры[4] пад кіраўніцтвам манаха Феадосія, любімым вучнем якога ён быў. Пасля пастрыжэння ў манахі быў пастаўлены кіраўніком хору, або ўстаўшчыком [5].
Святарства[правіць | правіць зыходнік]
Па загадзе прападобнага Феадосія ён прапаведаваў братам у царкве слова Божае. Перад смерцю Феадосій, па жаданні манахаў, у 1074 г. прызначыў Стэфана ігуменам Пячэрскага манастыра, завяшчаўшы выконваць статут і скончыць будаўніцтва новага галоўнага мураванага манастырскага храма. Манах Стэфан пабудаваў манастыр і абнёс яго драўлянай сцяной. У 1078 г. па невядомых прычынах братыя выступіла супраць яго, і ён быў вымушаны не толькі пакінуць ігуменства, але і Пячэрскі манастыр.
Архітэктар[правіць | правіць зыходнік]
Потым свят. Стэфан непадалёк ад гэтага манастыра на схіле гары каля ўрочышча пад назвай Клоў заснаваў з дапамогай набожных баяр новы манастыр у гонар Палажэння рызы Прасвятой Багародзіцы ў Влахерне . (Гэты манастыр, вядомы як Клоўскі, існаваў нядоўга. У 1096 г. поўнасцю разбураны полаўцамі падчас нападу на Кіеў). Будучы ігуменам гэтага манастыра, вялебны Стэфан здабыў усеагульную пашану. Таму, калі біскуп Ілля памёр, яго замяніў біскуп Стэфан I: Мітрапаліт Кіеўскі Іаан каля 1090 г. зрабіў яго епіскапам на Уладзімірскай катэдры.
Святы Стэфан прыежджаў з Валыні ў Кіеў, наведаваў манастыр і быў (а галоўнае — каб не прапусціць перанясенне мошчаў Феадосія з пячоры ва Успенскі сабор.) у Пячэрскім манастыры падчас адкрыцця мошчаў святога Феадосія ў 1091 г.
Ён вызначыўся многімі добрымі справамі.
Шанаванне[правіць | правіць зыходнік]
Памёр 27 красавіка 1094 года. Пахаваны ў горадзе Уладзімір-Валынскі. Памяць святога Стэфана ўшаноўваецца 10 мая (27 красавіка па старым стылі).
Заўвагі[правіць | правіць зыходнік]
- ↑ а б Стефан (святой, епископ Владимира Волынского) // Русский биографический словарь / под ред. А. А. Половцов — СПб.: 1909. — Т. 19. — С. 422–423.
- ↑ а б Стефан, епископ владимирский // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1901. — Т. XXXIа. — С. 638.
- ↑ а б Энциклопедия «Древо» — 2005.
- ↑ Преподобний Стефан, ігумен Печерський, єпископ Володимир-Волинський | «Наша Парафія». parafia.org.ua. Праверана 27 сакавіка 2018.
- ↑ радянські джерела помилково вказують на Стефана, як на першого співака Київської Русі.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Стэфан (свяціцель, епіскап Уладзімірскага Валынскага) . Рускі біяграфічны слоўнік а. І. Полаўцова
- Стэфан з Кіева // Українська радянська енциклопедія : у 12 томах / за ред. М. Бажана. — 2-ге вид. — К.: Головна редакція УРЕ, 1974–1985. ;
- Стэфан з Кіева // Митці України: Енциклопедичний довідник / Упорядники: М. Г. Лабінський, В. С. Мурза. За редакцією А. В. Кудрицького. — К.: «Українська енциклопедія» ім. М. П. Бажана, 1992. — 848 с. — ISBN 5-88500-042-5. — ISBN 5-88500-042-5 . [ Архівавана з першакрыніцы 12 верасня 2022 г. ]
Слоўнікі і энцыклапедыі |
|---|
