Тамара Анатолеўна Дуда

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Тамара Анатолеўна Дуда
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння 5 студзеня 1976(1976-01-05)[1] (48 гадоў)
Месца нараджэння
Альма-матар
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці пісьменніца, volunteer
Узнагароды
Нацыянальная прэмія Украіны імя Тараса Шаўчэнкі

Тамара Анатолеўна Дуда (укр.: Тамара Анатоліївна Дуда, таксама вядомая пад псеўданімам Тамара Горыха Зерня, укр.: Тамара Горіха Зерня; нар. 5 студзеня 1976, Кіеў, УССР) — украінская пісьменніца, лаўрэатка Нацыянальнай прэміі Украіны імя Тараса Шаўчэнкі 2022 года. Аўтар рамана «Дачушка» (2019), адзначанага як кніга года BBC. Вядомая сваёй валанцёрскай дзейнасцю.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзілася ў Кіеве. У 1992 годзе скончыла Украінскі гуманітарны ліцэй. У 1993 годзе паступіла ў Інстытут журналістыкі Кіеўскага ўніверсітэта, абараніла дыплом у 1998 годзе. З 2003 па 2005 год вучылася ў Кіеўскім Міжнародным універсітэце. Больш за 20 гадоў перакладае эканамічныя тэксты з англійскай мовы[2].

З 2014 года Тамара Дуда была валанцёрам у зоне АТА. За валанцёрскую дзейнасць была адзначана граматай мэра Кіева[3]. Замужам, мае траіх дзяцей[4].

«Дачушка» — гэта першы раман пісьменніцы. Ён быў апублікаваны ў выдавецтве «Білка» на ўкраінскай і англійскай мовах[5]. Падзеі ў кнізе адбываюцца ў 2014 годзе падчас узброеннага канфлікта на ўсходзе Украіны. Плануецца экранізацыя рамана.

У 2021 годзе ў выдавецтве «Білка» выйшаў другі раман Тамары Горыха Зерня «Прынцып умяшання»[6]. Новая кніга пісьменніцы па жанры — дэтэктыў. Галоўная гераіня рамана Станіслава страціла на вайне на усходзе Украіны мужа, і адзіным суцяшэннем для яе стала праца. Па просьбе знаёмай яна адпраўляецца ў горад свайго дзяцінства на Чэркаўчыну, дзе і разгортваюцца асноўныя сюжэтныя падзеі.

У 2021 годзе Тамара Дуда з раманам «Дачушка» намінаваная на суісканне Нацыянальнай прэміі Украіны імя Тараса Шаўчэнкі 2022 года ў намінацыі «Літаратура». Твор быў дапушчаны да ўдзелу ў другім туры конкурсу[7] і ўрэшце атрымаў перамогу.

Цытаты[правіць | правіць зыходнік]

«Я з тых шчасліўчыкаў, каму вайна больш дала, чым забрала. Яна падарыла мне выдатных людзей, дапамагла спазнаць сябе і пераацаніць жыццё»[8]

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. Czech National Authority Database Праверана 19 красавіка 2021.
  2. BBC Україна: Тамара Горіха Зерня: «На війні витончується межа між світами»
  3. https://zn.ua/socium/tonkaya-stena-mezhdu-nami-i-voynoy-_.html Архівавана 13 грудня 2019. Дзеркало тижня: Тонка стіна між нами і війною (12 червня 2015 року)
  4. Олена Адаменко, Письменниця Тамара Горіха Зерня розповіла про село, «Доцю» і майбутній детектив // Sumy Today, 19 вересня 2020 року
  5. “Daughter” Tamara Duda – Видавництво Білка (укр.). Архівавана з першакрыніцы 30 листопада 2021. Праверана 30 лістапада 2021.
  6. Gazeta.ua. "Героїня танцює на могилі Путіна. Нас чекає полька на руїнах імперії" - Тамара Горіха Зерня видала другий роман (укр.). Gazeta.ua (14 ліпеня 2021). Архівавана з першакрыніцы 30 листопада 2021. Праверана 30 лістапада 2021.
  7. Мамонова. Перший тур Шевченківської премії-2022. Хто залишився у номінантах, а хто вибув (укр.). Суспільне | Новини (27 лістапада 2021). Архівавана з першакрыніцы 30 листопада 2021. Праверана 30 лістапада 2021.
  8. Перша книга, що стала хітом: київська письменниця презентувала роман про війну на Сході. Архівавана з першакрыніцы 13 грудня 2019. Праверана 13 грудня 2019.
  9. Указ президента України №118/2022 (укр.). Офіційне інтернет-представництво Президента України. Архівавана з першакрыніцы 10 березня 2022. Праверана 9 сакавіка 2022.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]