Узброены канфлікт у Эквадоры (2024)

Узброены канфлікт у Эквадоры (2024)
Эквадорскія вайскоўцы разам з мірнымі жыхарамі, 13 студзеня.
Дата	9 студзеня 2024 года ― наш час
Месца	Эквадор
Статус	працягваецца
Праціўнікі
Улады, сілавікі, грамадзянскія атрады самаабароны 22 злачынныя групоўкі
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Узброены канфлікт у Эквадоры — узброены канфлікт, які пачаўся 9 студзеня 2024 года ў Эквадоры паміж урадам і найбуйнейшай мафіёзнымі групоўкамі.

Перадумовы

Эквадор, пачынаючы з 2018 года, сутыкнуўся з хваляй гвалту. Дзяржава стала крытычна важным пунктам транзіту какаіну, а таму злачынныя групоўкі сталі змагацца за кантроль над маршрутамі наркагандлю і турмамі. У турэмных сутычках загінулі сотні зняволеных.

У такіх умовах прайшлі ўсеагульныя выбары 2023 года. За два тыдні да першага тура прэзідэнцкіх выбараў быў забіты кандыдат Фернанда Вільявісенсіа. Астатнія кандыдаты таксама сутыкнуліся з рознымі праявамі злачыннасці — ад стральбы побач з імі да перастрэлак блізу месцаў правядзення мітынгаў. Перадвыбарчыя кампаніі прыйшлося датэрмінова завяршыць 17 жніўня, а на фінальных мітынгах палітыкі выступалі ў бронекамізэльках і касках.

Па паведамленні The Washington Post, аналітыкі разведкі заявілі, што актывізацыя бандытаў у студзені 2024 года магла быць справакаваныя, прынамсі часткова, нядаўнім расследаваннем сувязяў паміж наркагандлярамі, злачыннымі групоўкамі і палітычнымі дзеячамі.

Ход падзей

Барыкада ў шпіталі Сейбас падчас атакі баевікоў, 9 студзеня.

7 студзеня 2024 года кіраўнік групоўкі «Los Choneros» Хасэ Масіяса Вільямар збег з турмы г. Гуаякіль у дзень свайго запланаванага пераводу ў турму строгага рэжыму. У ноч на 8 студзеня чацвёра паліцэйскіх былі выкрадзеныя ў Кіта і Кеведа. На гэтым фоне 9 студзеня прэзідэнт Эквадора Даніэль Набоа падпісаў указ аб аб’яўленні «ўнутранага ўзброенага канфлікту» на тэрыторыі краіны з удзелам некалькіх арганізаваных злачынных і тэрарыстычных груповак. Пасля адбылося некалькі турэмных бунтаў. Праз сацыяльныя сеткі зняволеныя сталі распаўсюджваюць відэаролікі, на якіх яны забіваюць турэмшчыкаў, патрабуючы прамога дыялогу з кіраўніком дзяржавы, пры гэтым пагражаючы працягнуць гвалт.

У той жа дзень каля 2 гадзін дня па мясцовым часе, узброіўшыся пісталетамі, кулямётамі і дынамітнымі шашкамі, злачынцы ў масках праніклі ў галоўны офіс тэлекампаніі TC Televisión (г. Гуаякіль). У той момант у эфір выходзіла навінавая праграма El noticiero. У студыю ўварваліся 13 баевікоў і захапілі ўсіх людзей у закладнікі, але пазней іх вызваліў спецназ. Таксама мясцовыя СМІ паведамілі аб стральбе ў гуаякільскім універсітэце. Акрамя таго, бандыты зладзілі некалькіх нападаў на мірных жыхароў, у тым ліку з прымяненнем выбухоўкі і кактэйля Молатава. Так, напрыклад, у гандлёвым цэнтры Albán Borja (Гуаякіль) былі застрэленыя два чалавекі. Пад напады баевікоў трапілі некалькі бальніц.

10 студзеня вайскоўцы правялі аперацыю ў г. Эсмеральдас, знішчыўшы прытулак наркамафіі. На наступны дзень баевікі атакавалі начны клуб у Эль-Кока, забіўшы траіх чалавек. 13 студзеня члены злачынных груповак вызвалілі 2 захопленых паліцыянтаў. Тым часам працягваліся выкраданні цывільных асоб. 17 студзеня ў г. Гуаякіль быў застрэлены пракурор Сесар Суарэс, які кіраваў расследаваннем нападу на тэлестанцыю. На наступны дзень сілавікі пачалі штурм цэнтральнай гарадской турмы. 21 студзеня паліцыя перашкодзіла бандытам захапіць бальніцу ў Ягуачы, затрымаўшы 68 чалавек.

7 лютага ў Нараджале застрэлена Дзіяна Карнера, член Руху грамадзянскай рэвалюцыі. 23 лютага трое зняволеных збеглі з турмы ў Латакунгу, якую нядаўна адбілі сілавікі ў баевікоў мафіі.

8 сакавіка прэзідэнт падоўжыў надзвычайнае становішча на трыццаць дзён. Пры гэтым адзначалася станоўначая дынаміка: колькасць забойстваў скарацілася ўдвая з 24 забойстваў у дзень да 12, было арыштавана больш за 11 700 чалавек. 24 сакавіка бандыты забілі мэра Сан-Вісэнтэ Брыджыт Гарсію і яе супрацоўніка. 28 сакавіка трое зняволеных былі забітыя і яшчэ шасцёра атрымалі раненні ў выніку бунту ў турме № 8 у г. Гуаякіль. 29 сакавіка ў правінцыі Манабі былі выкрадзеныя адзінаццаць чалавек. Пяцёра з іх пазней былі знойдзены забітымі, а астатнія шасцёра, уключаючы пецярых дзяцей, былі вызваленыя. 31 сакавіка дзевяць чалавек былі забітыя і яшчэ дзесяць атрымалі раненні пасля таго, як баевікі адкрылі агонь па групе людзей на пешаходнай вуліцы ў сталічным раёне Гуасмо.

17 красавіка быў застрэлены Хасэ Санчэс, мэр горада Каміла-Понсэ-Энрыкес (правінцыя Асуай), а 19 красавіка — Хорхе Мальданада, мэр горада Партавела (правінцыя Эль-Ора).

Ахвяры

Станам на 10 студзеня было забіта 2 паліцыянтаў, яшчэ 7 выкрадзены. Акрамя таго, 329 затрыманы, 8 мірных жыхароў загінулі. Пазней колькасць забітых цывільных асоб вырасла да 14. На 13 студзеня загінула 5 баевікоў.

Рэакцыя

У гарадах Кіта і Гуаякіль былі зачынены банкі, рынкі, крамы і метро, а міжнародны аэрапорт імя Марыскаля Сукрэ адмяніў усе рэйсы. Міністэрства адукацыі Эквадора распарадзілася прыпыніць вочныя заняткі па ўсёй краіне, загадаўшы праводзіць заняткі анлайн да 12 студзеня.

Канфедэрацыя карэнных народаў Эквадора і эквадорская Епіскапальная канферэнцыя заклікалі да нацыянальнага адзінства для пераадолення «сітуацыі беспрэцэдэнтнага гвалту». Яны падкрэслілі, што нацыянальны ўрад павінен дзейнічаць у рамках дзеючай прававой базы, дадаўшы, што дзяржава не павінна выкарыстоўваць гэты крызіс «як падставу для прыняцця непапулярных законаў»

Былы прэзідэнт Рафаэль Карэа выказаў падтрымку рашэнню Набоа.

Шэраг краін Лацінскай Амерыкі і Еўропы выказалі занепакоенасць і салідарнасць з эквадорскім урадам. ЗША і Мексіка заявілі, што гатовы аказаць дапамогу ў барацьбе са злачыннымі групоўкамі.