Уміе Кочак

Уміе Кочак
Уміе Кочак
	турэцк.: Ümmiye Koçak; башк.: Үммиә Кочак
Дата нараджэння	1 сакавіка 1957 (67 гадоў)
Месца нараджэння	Çelemli[d], Yüreğir[d], Правінцыя Адана, Турцыя;
Грамадзянства	Турцыя;
Прафесія	тэлеактрыса

Уміе Кочак (турэцк.: Ümmiye Koçak; нар. 1957) — турэцкая жанчына, актрыса тэатра і кіно, спецыялізуецца на праблемах жанчын у сельскай мясцовасці Турцыі. Яе імя згадваецца ў падручніках па грамадазнаўстве, якія выдаюцца Міністэрствам народнай адукацыі, абавязковымі для вучняў 5-га класа пачатковай школы^[1].

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Яна нарадзілася ў вёсцы Чэлемлі правінцыі Адана ў 1957 годзе. Пачатковую школу закончыла ў сваёй вёсцы. Але яна не знайшла магчымасці працягваць адукацыю. Пасля шлюбу ў 1982 годзе яна пераехала ў Арсланкёй, невялікае паселішча ў правінцыі Мерсін, дзе жыве да гэтага часу^[2]. Арсланкёй з’яўляецца горным паселішчам у гарах Таўр за 50 км на поўнач ад Мерсіна. Яна маці траіх дзяцей^[3].

Тэатральная і кінакар’ера[правіць | правіць зыходнік]

Яна, хоць і недастаткова адукаваная, захаплялася чытаннем. У 2001 годзе яна стварыла жаночы тэатр пад назвай Arslanköy Kadınlar Tiyatro Grubu («Жаночая тэатральная група Арсланкёй») у сваім маленькім горадзе. Яна паставіла тры п’есы. У 2006 годзе калектыў удзельнічаў у Міжнародным тэатральным фестывалі Sabancı ў Адане^[4].

Затым яна напісала сцэнарый фільма Yün Bebek («Шарсцяная лялька») пра жыццё вясковых жанчын. Яна таксама зняла фільм, які прынёс ёй вядомасць. У 2013 годзе фільм удзельнічаў у 2-м Нью-Ёркскім еўразійскім кінафестывалі і атрымаў узнагароду^[5]. Пазней яна грала ў тэлевізійных серыялах. Сюжэт якіх адлюстроўваў трагедыю вясковай жанчыны Хаціджы і яе дачкі Эліф. Другі муж Хаціджы Алі і асабліва маці Алі пастаянна абражалі Хаціджэ і Эліф. Эліф, якая церпіць прыгнёт, атрымлівае палёгку, калі знаходзіць ваўняную ляльку^[6]. У фільме зняліся Айшэ Армут, Ознур Армут і Сехер Кувадзір. У фільме няма мужчынскіх персанажаў, акрамя сілуэту ў адной сцэне. Дэбют фільма адбыўся падчас 49-га Міжнароднага кінафестывалю ў Анталіі ў 2012 годзе ў якасці пазаконкурснага фільма^[7]. Пазней фільм таксама трансляваўся на тэлеканале Турэцкай радыётэлевізійнай карпарацыі (TRT).

У 2017 годзе яна ўдзельнічала ў тэлерэкламе Turk Telecom з партугальскім футбалістам Крышціяну Раналду^[8].

Абраныя працы[правіць | правіць зыходнік]

Сцэнарыі[правіць | правіць зыходнік]

Erik Eşkisi
Ozon Tapakası
Kara Kuyu
Doktor Beleş
Turunçgil Hayattır
Çicekler Solmasın
Hasret Çiçekleri^[3]

Апавяданні[правіць | правіць зыходнік]

Vatan Sevgisi
Irazca’nın Düşleri
Kanayan Yara
Kader
Obruk
Ayaksız Ayakta Durmak
Baba Ben Geldim
Muhtar Adayı Hasret Ana^[3]

Удзел у серыялах[правіць | правіць зыходнік]

İstanbul Hanımın Çiftliği
Hayat Devam Ediyor
Hanımın Çiftliği
Kasaba
Seher Vakti^[3]

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Міжнародная тэатральная прэмія Аданы
Міжнародная тэатральная прэмія Анкары
Прэмія адукацыйнай ініцыятывы Дарушафака
Прэмія Міжнароднага фестывалю жанчын-мастакоў Барнова
Адукацыйная прэмія Тораса Коледжы
Прэмія НДА Кадэр «Супраць гвалту ў адносінах да жанчын»
Штогадовая прэмія для прамыслоўцаў і дзелавых людзей Мерсіна
TİKAV- 2012 Прэмія Школы маці
Прэмія Samsun NGO Initiative
Прэмія Еўразійскага кінафестывалю ў Нью-Ёрку^[3]

Зноскі

[1] CNN Turk (тур.)

[2] Arslanköy Theatre Group page (тур.)

[BN-3] а ^б ^в ^г ^д Beyaz nokta page (тур.)

[4] Biography page (тур.)

[5] New York Festival page

[6] IMDB page

[7] Wordpress page (тур.)

[8] yenimedya Online news (тур.)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]