Эдмунд Станіслававіч Юдзіцкі
| Эдмунд Станіслававіч Юдзіцкі | |
|---|---|
| Дата нараджэння | 1838 |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 1908 |
| Месца смерці | |
| Месца пахавання | |
| Грамадзянства | |
| Працы і дасягненні | |
| Працаваў у гарадах | Масква |
| Архітэктурны стыль | мадэрн, класіцызм |
| Найважнейшыя пабудовы | Асабняк М. Г. Зіміна, даходны дом І. Д. Пігіта |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Эдмунд Станіслававіч Юдзі́цкі (руск.: Эдмунд Станиславович Юдицкий; каля 1838, Глуск — 1908, Масква) — рускі архітэктар, адзін са славутых майстроў маскоўскага мадэрну.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Э. С. Юдзіцкі нарадзіўся каля 1838 года ў Глуску ў сям’і ваеннага афіцэра, Станіслава Юдзіцкага, сына вядомага генерал-паручніка польскіх войскаў і кавалера Мальтыйскага ордэна Іосіфа Юдзіцкага. Тэхнік архітэктуры, які меў у Маскве вялікую архітэктурную практыку. Працаваў у стылях мадэрн і класіцызм. У 1892 годзе з’яўляўся членам Савета рымска-каталіцкай царквы.
Пражываў разам з сынам Ігнаціем у Маскве, у доме Каровіна на Пятроўцы. Памёр у 1908 годзе, пахаваны на каталіцкіх могілках у Маскве[1].
Пабудовы ў Маскве[правіць | правіць зыходнік]
- 1891 — Даходны дом А. Талмачовай, сумесна з Б. В. Фрэйдэнбергам, Камергерскі завулак, 1[заўв 1];
- 1892 — Гарадская сядзіба, Вялікі Ардынскі завулак, 4, буд. 2[2];
- 1894—1895 — Гарадская сядзіба Татарнікавых (О. Татарнікавай), Арыстархаўскі завулак, 7/13 стар. 1 і 3 — Вялікі Дравяны завулак, 13/7, аб'ект культурнай спадчыны рэгіянальнага значэння[2];
- 1896 — Асабняк Н. Г. Зіміна, Дзягцярны завулак, 8;
- 1898 — Перабудова дома, Малая Дзмітраўка, 9;
- 1899—1900 — Даходны дом Р. А. фон Кольбэ, Марасейка, 10;
- 1901 — Даходны дом Івановых — жылы дом, Хітроўскі завулак, 3/1, стар. 1;
- 1902—1903 — Дом Маскоўскага таварыства анілінавых вытворчасцей (прыбудова), Вялікая Сямёнаўская вуліца;
- 1902—1903 — Даходны дом І. Д. Пігіта, сумесна з А. І. Мілковым, Вялікая Садовая, 10;
- 1904 — Даходны дом Б. М. Катлама, Вуліца Красная Прэсня, 28;
- 1907 — Перабудова бібліятэкі пры польскім касцёле, Мілюцінскі завулак, 18;
- 1913 — Даходны дом, вуліца Радыё, ?[3].
Заўвагі[правіць | правіць зыходнік]
- ↑ Тут і далей праекты і пабудовы прыведзены ў храналагічным парадку паводле М. У. Нашчокінай, з неабходнымі дадаткамі і ўдакладненнямі.
Крыніцы[правіць | правіць зыходнік]
- ↑ Нащокина 2005, с. 516.
- ↑ а б Рэестр помнікаў гісторыі і культуры(недаступная спасылка). Афіцыйны сайт «Маскамспадчыны». Архівавана з першакрыніцы 22 снежня 2008. Праверана 20 снежня 2009.
- ↑ Юдицкий Эдмунд Станиславович // Московская энциклопедия. / Гл. ред. С. О. Шмидт. — М., 2007—2014. — Т. I. Лица Москвы: [в 6 кн.].
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Нащокина М. B. Архитекторы московского модерна. Творческие портреты (руск.). — 3-е изд. — М.: Жираф, 2005. — С. 516. — 2 500 экз. — ISBN 5-89832-043-1.
- Зодчие Москвы времени эклектики, модерна и неоклассицизма (1830-е — 1917 годы): илл. биогр. словарь / Гос. науч.-исслед. музей архитектуры им. А. В. Щусева и др. — М.: КРАБиК, 1998. — С. 292. — 320 с. — ISBN 5-900395-17-0.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- Юдицкий Эдмунд Станиславович // Московская энциклопедия. / Гл. ред. С. О. Шмидт. — М., 2007—2014. — Т. I. Лица Москвы: [в 6 кн.].