Meteorinae

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Meteorinae
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Meteorinae


Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  1142036

Meteorinae — падсямейства наезнікаў-браканідаў; аднак з 2015 года большасць навукоўцаў разглядаюць гэтую кладу як трыбу Meteorini у Euphorinae[1][2]. Некалькі відаў выкарыстоўваліся ў праграмах біялагічнага кантролю. Назва гэтай групы паходзіць ад стадыі кукалкі, якая ў відаў, што атакуюць лускакрылых, вісіць на доўгай шаўковай нітцы[3].

Апісанне і распаўсюджанне[правіць | правіць зыходнік]

Для прадстаўнікоў падсямейства характэрна адкрытая 1-я паддыскавая ячэйка і чатырохгранная 2-я паддыскавая ячэйка пярэдніх крылаў. У іх характэрная чарашковая талія[3].

Віды падсямейства сустракаюцца па ўсім свеце, у месцах пражывання, дзе можна знайсці іх гаспадароў[3].

Біялогія[правіць | правіць зыходнік]

Вісячая маса кокана, створаная многімі асобнымі лічынкамі статкавага віду Meteorus.

Meteorinae — гэта каінабіёнтныя эндапаразіты лічынак жукоў або матылёў. Вядома, што некаторыя віды маюць шырокі дыяпазон гаспадароў, што азначае, што яны могуць атакаваць многія віды гаспадароў. Большасць з іх з’яўляюцца адзінкавымі, адкладаючы па аднаму яйцу на гаспадара, але некаторыя з’яўляюцца статкавымі і шмат лічынак развіваюцца ў адным гаспадары. Многія віды ў дарослым узросце вядуць начны спосаб жыцця[3].

Роды[правіць | правіць зыходнік]

Два роды сустракаюцца ў Паўночнай Амерыцы, Meteorus і Zele. Апошнія дадзеныя паказваюць, што Meteorus можа быць парафілетычным адносна Zele, але сінанімізацыя гэтых двух родаў патэнцыйна можа выклікаць вялікую блытаніну ў навуковай літаратуры[1].

Выкарыстанне ў біялагічнай барацьбе[правіць | правіць зыходнік]

Многія гаспадары відаў падсямейства лічацца шкоднікамі, асабліва лясоў, што робіць іх добрымі кандыдатамі для праектаў па біякантролі. Meteorus pulchricornus неаднаразова завозіўся ў Паўночную Амерыку для барацьбы з няпарным шаўкапрадам (Lymantria dispar)[4]. Meteorus vesicolor быў завезены ў Злучаныя Штаты ў пачатку 1900-х гадоў для барацьбы з залатагузкай (Euproctis chrysorrhoea)[5]. Meteorus trachynotus даследаваўся для барацьбы з відамі Choristoneura[6] а Meteorus hypophloei — для барацьбы з жукамі-караедамі[7]. Іншыя віды выкарыстоўваліся для барацьбы з азімымі чарвякамі  (англ.), Sabulodes aegrotata і паруснікамі, якія з’яўляюцца шкоднікамі на цытрусавых культурах[3].

Зноскі

  1. а б Stigenberg, Julia; Boring, Charles Andrew; Ronquist, Fredrik (2015-07-01). "Phylogeny of the parasitic wasp subfamily Euphorinae (Braconidae) and evolution of its host preferences". Systematic Entomology [англійская]. 40 (3): 570–591. doi:10.1111/syen.12122. ISSN 1365-3113.
  2. Quicke, D.L. (2015). The braconid and ichneumonid parasitoid wasps: biology, systematics, evolution and ecology. John Wiley & Sons. ISBN 9781118907085. Праверана 23 February 2023.
  3. а б в г д Wharton, Robert A.; Marsh, Paul M.; Sharkey, Michael J. (1997). Manual of the New World Genera of the Family Braconidae (Hymenoptera) (PDF). Washington DC: The International Society of Hymenopterists. p. 69.
  4. Coulson, J., Fuester, R. W., Schaefer, P. W., Ertle, L. R., Kelleher, J. S., and Rhoades, L. D. 1986. Exploration for and importation of natural enemies of the gypsy moth, Lymantria dispar (L.) (Lepidoptera: Lymantriidae), in North America: an update. Proceedings of the Entomological Society of Washington 88: 461—475.
  5. Muesebeck, Carl Frederick William (1920). A Revision of the North American Species of Ichneumon-flies Belonging to the Genus Apanteles [англійская]. U.S. Government Printing Office.
  6. McGugan, Blair M. (1955). "Certain Host-Parasite Relationships Involving the Spruce Budworm1". The Canadian Entomologist. 87 (4): 178–187. doi:10.4039/Ent87178-4. ISSN 1918-3240. S2CID 85603093.
  7. DeLeon, D. 1933. Notes on the biology of Meteorus hypophloei Cushman. Bulletin of the Brooklyn Entomological Society 28: 32-37.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]