Зеніт: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
др робат дадаў: hi:शिरोबिंदु |
др робат дадаў: lv:Zenīts |
||
Радок 57: | Радок 57: | ||
[[lmo:Zenit]] |
[[lmo:Zenit]] |
||
[[lt:Zenitas]] |
[[lt:Zenitas]] |
||
[[lv:Zenīts]] |
|||
[[nl:Zenit (astronomie)]] |
[[nl:Zenit (astronomie)]] |
||
[[nn:Senit]] |
[[nn:Senit]] |
Версія ад 14:56, 30 верасня 2012
У спрошчаным сэнсе зеніт — гэта напрамак, які паказвае непасрэдна «ўверх» над канкрэтным месцам, гэта значыць гэта адзін з двух вертыкальных напрамкаў, артаганальных да гарызантальнай плоскасці ў дадзенай кропцы. Паняцце «ўверх» больш дакладна вызначана ў астраноміі, геафізікі і сумежных з імі навуках (напрыклад, метэаралогіі) як напрамак, супрацьлеглы кірунку дзеяння сілы гравітацыі ў дадзенай кропцы. Супрацьлеглы Зеніту кірунак, г. зн. кірунак, які супадае з напрамкам дзеяння сілы гравітацыі, называецца Надзір. Тэрмін зеніт адносіцца таксама да найвышэйшай кропцы, якой дасягае нябеснае целам у працэсе свайго бачнага руху па арбіце адносна дадзенага пункта назірання. У гэтым сэнсе слова зеніт часта выкарыстоўваецца для вызначэння становішча Сонца, але тэхнічна сапраўды яно можа дасягацца толькі ў нейкі момант часу і толькі ў нізкіх шыротах.
Строга кажучы, зеніт толькі прыблізна звязаны з лакальнай плоскасцю мерыдыяна, бо апошні вызначаецца ў тэрмінах круцільных характарыстык нябеснага цела, а не з пункту гледжання яго гравітацыйнага поля. Яны супадаюць толькі для ідэальнага сіметрычнага цела кручэння. Для Зямлі вось кручэння не мае фіксаванага становішча (напрыклад, з-за пастаянных перасоўванняў акіянскай вады і іншых водных рэсурсаў), а лакальны вертыкальны напрамак, вызначаны праз поле сілы цяжасці, сам змяняе кірунак у часе (напрыклад, з-за месяцовых і сонечных прыліваў і адліваў).
Гл. таксама
Літаратура
- Huschke, Ralph E. (1959) Glossary of Meteorology, American Meteorological Society, Boston, Second printing-1970.
- McIntosh, D. H. (1972) Meteorological Glossary, Her Majesty's Stationery Office, Met. O. 842, A.P. 897, 319 p.
- Picoche, J. (1992) Dictionnaire Etymologique du Français, Le Robert, Paris, ISBN 2-85036-458-4.