Кананічная тэрыторыя: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др + {{ізаляваны артыкул}} |
др - ізаляваны артыкул |
||
| Радок 2: | Радок 2: | ||
== Спасылкі == |
== Спасылкі == |
||
{{ізаляваны артыкул}} |
|||
[[Катэгорыя: Руская праваслаўная царква]] |
[[Катэгорыя: Руская праваслаўная царква]] |
||
Версія ад 21:51, 21 кастрычніка 2018
Кананічная тэрыторыя - паняцце, уведзенае ва ўжытак багасловамі Рускай праваслаўнай царквы ў 1990 годзе [1], якое замацоўвае пэўную тэрыторыю за пэўнай праваслаўнай памеснай царквой, дзе ўсякая рэлігійная дзейнасць іншых цэркваў (як праваслаўных, так і, у кантэксце экуменічнага дыялогу, інаслаўных) ўспрымаецца як несяброўскі празелітызм [2], яго абгрунтаванне праваслаўе прывязвае да слоў апостала Паўла (Рым. 15:20) і да апостальскіх канонаў, якія забараняюць біскупу высвячаць і прымаць адлучанага па-за сваёй дыяцэзіі.