Удзельнік:Чаховіч Уладзіслаў/Лондан: Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 13:03, 23 лютага 2020

Авэрс тыповае дэбэтавай карткі:

Лягатып банку
EMV-чып
Галаграма
Нумар
Лягатып брэнду
Тэрмін сканчэньня
Імя ўладальніка

Аплатная картка — картка, якая можа выкарыстоўвацца для аплаты розных тавараў і/ці паслугаў.

Віды

Звычайна аплатная картка зьвязаная з разьліковым рахункам, які прыналежыць уладальніку карткі. Рахунак можа ўтрымоўваць уласныя сродкі ўладальніка альбо сродкі банка, прадстаўленыя ўласьніку рахунку (і карткі) ў крэдыт. У залежнасьці ад гэтага адрозьніваюць дэбэтавыя альбо крэдытныя карткі аплаты.

Крэдытная

Крэдытная картка — частка аплатнае сыстэмы, названая ад маленькае плястыкавае карткі, якая выдаецца карыстальнікам гэтае сыстэмы. Такая картка дае права яе ўладальніку набываць тавары і паслугі ўзамен на абавязаньне ўласьніка разьлічыцца пазьней^[1]. Выдавец карткі адчыняе спажыўцу паслугі (карыстальніку) крэдытную лінію, зь якое спажывец пазычае грошы для разьліку з прадаўцом альбо атрымоўвае іх гатоўкай.

Большасьць крэдытных картак выпускаюцца мясцовымі банкамі ці крэдытнымі каапэратывамі, і іхнія памеры і форма рэглямэнтуюцца стандартам ISO/IEC 7810 як ID-1. Для іх вызначаны памер 85,60 × 53,98 мм.

Дэбэтавая

Дэбэтавая картка (таксама завецца банкаўская картка ці чэкавая картка) — плястыкавая картка, якая дае магчымасьць альтэрнатыўнага мэтаду аплаты пры зьдзяйсьненьні купляў. У адрозьненьне ад аплаты гатоўкай пры аплаце дэбэтавай карткай грошы здымаюцца непасрэдна з разьліковага рахунку ў банку ці з астатку на самой картцы. У некаторых выпадках карткі распрацоўваюцца выключна для аплаты праз сэціва, і фізычна яны не выпускаюцца.

Дэбэтавыя карткі распаўсюдзіліся ў шматлікіх краінах і пераўзышлі квіткі, а ў некаторых выпадках і гатоўку па аб’ёме транзакцыяў. Падобна да крэдытных картак, дэбэтавыя карткі шырока выкарыстоўваюцца для набываньняў па тэлефоне ці праз інтэрнэт. Адрозьненьне ад крэдытавых картак заключаецца ў тым, што грошы пераводзяцца з банкаўскага рахунку ўладальніка, а не ва ўлік яго будучых пагашэньняў пазыкі.

Дэбэтавыя карткі таксама могуць выкарыстоўвацца для зьняцьця гатоўкі ў банкаматах.

Выдаткавая

Выдаткавая картка — кароткатэрміновы (звычайна 1 месяц) сродак крэдыту на набыцьцё. Яна падобная да крэдытнае карткі, акрамя таго, што па кантракце з выдаўцом карткі яе ўладальнік мусіць штомесяц сплочваць пазыку цалкам. Спазьненьне з аплатай альбо няпоўная аплата караецца пеняй (напрыклад, 5% ад балянсу) і можа выклікаць поўную забарону ўсіх будучых транзакцыяў.

Папярэдняе аплаты

Картка папярэдняе аплаты — плястыкавая картка, на якой захоўваецца пэўная сума грашовых сродкаў, а таксама неабходныя зьвесткі, у адрозьненьне ад дэбэтавых картак, дзе грошы захоўваюцца на банкаўскім рахунку, а інфармацыя — аддалена на кампутарах, прыналежных да арганізацыі-выдаўца карткі. Акрамя таго, дэбэтавыя карткі звычайна выдаюцца на імя канкрэтнае асобы, а карткі папярэднае аплаты звычайна няйменныя.

Сума аплаты з дапамогаю адмысловае счытвальнае прылады здымаецца альбо з магнітнай паласы, альбо з дапамогай радыёчастотнае ідэнтыфікацыі (RFID), альбо шляхам набору надрукаванага на картцы коду на тэлефоне ці іншай лічбавай клявіятуры.

Часта ўжываецца сынонім тэрміну «электронны кашалёк».

Паліўная

Паліўная картка — аплатная картка, якая выкарыстоўваецца для аплаты за бэнзін, дызэльнае і іншыя віды паліва на заправачных станцыях. Гэтыя карткі таксама могуць ужывацца для аплаты за абслугоўваньне транспартнага сродку. Выкарыстаньне такіх картак таксама зьмяншае неабходнасьць выкарыстаньня гатоўкі, што павялічвае ўзровень бясьпекі кіроўцаў транспартных сродкаў і памяншае разыку махлярства.

Іншыя

Іншыя віды аплатных картак:

Тэхналёгіі

Картка з магнітнай паласой

Рэвэрс тыповае дэбэтавае карткі:

Магнітная паласа
Паласа для подпісу
Код абароны карткі

Картка з магнітнай паласой — від карткі, якая дазваляе захоўваць дадзеныя шляхам зьмяненьня намагнічаньня дробных намагнічаных часьцінак на аснове жалеза, зьмешчаных на паласе з магнітнага матэрыялу. Магнітная паласа счытваецца пры фізычным кантакце са счытвальнай галоўкай. Магнітныя палоскі выкарыстоўваюцца ў крэдытных, ідэнтыфікацыйных картках і на перавозачных квітках. Яны таксама могуць утрымліваць радыёметкі, транспондэр і/ці мікрачып.

Фізычныя характарыстыкі картак з магнітнай паласой (памер, гнуткасьць, разьмяшчэньне магнітнай паласы, магнітныя характарыстыкі, фарматы дадзеных) вызначаюцца некалькімі стандартамі Міжнароднай арганізацыі па стандартызацыі: ISO/IEC 7810, ISO/IEC 7811, ISO/IEC 7812, ISO/IEC 7813, ISO 8583 і ISO/IEC 4909. Яны таксама апісваюць стандарты для фінансавых картак.

Смарт-картка

Файл:Carte vitale anonyme.jpg

Смарт-картка для страхаваньня здароўя ў Францыі

Смарт-картка, чып-картка, ці мікрачыпавая картка — любая картка кішэннага фармату з інтэграванымі мікрачыпамі для апрацоўкі дадзеных. Гэта азначае, што яна можа атрымоўваць уваходныя дадзеныя, апрацоўваць іх, і вяртаць вынік. Існуе дзьве шырокія катэгорыі смарт-картак. Карткі памяці месьцяць толькі кампанэнты энэрганезалежнае памяці і, магчыма, спэцыфічную лёгіку бясьпекі. Мікрапрацэсарныя карткі зьмяшчаюць энэргазалежную памяць і мікрапрацэсарныя складнікі. Карткі вырабляюцца з плястыку, звычайна ПВХ, хоць сустракаюцца і з ABS-плястыку.

Радыёкартка

Радыёкартка — агульная назва для бескантактавых прыладаў з інтэгральнымі схемамі, ужыванымі для абароны доступу ці ў аплатных сыстэмах. Тэрмін можа адносіцца як да старых 125 kHz прыладаў, такі да сучасных 13.56 MHz бескантактавых RFID-картак, больш вядомых як бескантактавыя смарткарткі.

Сучасныя радыёкарткі рэглямэнтаваныя стандартам ISO/IEC 14443. Існуе таксама падобны стандарт ISO/IEC 15693. Радыёкарткі забясьпечваюцца рэзанансавым пераносам энэргіі і ў большасьці выпадкаў маюць дыяпазон дзеяньня 0—3 цаляў, што дае магчымасьць ўладальніку карыстацца імі, не дастаючы з кашальку ці паперніку (?).

Крыніцы

↑ Arthur O'Sullivan. [1] = Economics: Principles in action / Steven M. Sheffrin. — Upper Saddle River, New Jersey 07458: Pearson Prentice Hall, 2003. — 261 с. — ISBN 0-13-063085-3.

Вонкавыя спасылкі

На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх

[1] Arthur O'Sullivan. [1] = Economics: Principles in action / Steven M. Sheffrin. — Upper Saddle River, New Jersey 07458: Pearson Prentice Hall, 2003. — 261 с. — ISBN 0-13-063085-3.

[1]

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
+[[Файл:Credit-cards.jpg|міні|Прыклады дзьвюх [[Крэдытная картка|крэдытных картак]]]]
-{{Coord|53|54|48|N|27|35|56|E|display=title}}
+[[Файл:CCardFront.svg|міні|225пкс|Авэрс тыповае [[Дэбэтавая картка|дэбэтавай карткі]]:
-{{Кампанія
+<ol>
-|назва               = «Прамсувязь»
+<li>Лягатып банку
-|арыгінальная_назва  =
+<li>[[EMV|EMV-чып]]
-|лагатып             =
+<li>[[Галаграма]]
-|выява               =
+<li>[[Нумар крэдытнай карткі|Нумар]]
-|тып                 = [[адкрытае акцыянернае таварыства]]
+<li>Лягатып брэнду
-|лістынг             =
+<li>Тэрмін сканчэньня
-|дэвіз               =
+<li>Імя ўладальніка
-|заснавана           = {{Дата|13|9|1931|1}}
+</ol>]]
-|закрытая            =
+'''Аплатная картка''' — картка, якая можа выкарыстоўвацца для аплаты розных тавараў і/ці паслугаў.
-|заснавальнікі       = Беларускае кіраўніцтва сувязі
-|уласнікі           =
-|краіна              = Беларусь
-|размяшчэнне       = Мінск
-|адрас               = [[Савецкі раён (Мінск)|Савецкі раён]], [[Вуліца Петруся Броўкі (Мінск)|вул. П. Броўкі]], д. 18<ref>{{Навіна|аўтар=|загаловак=Кантакты|спасылка=http://promsvyaz.by/contacts|выдавец=ААТ «Прамсувязь»|мова=ru|дата публікацыі=2020|дата доступу=21 лютага 2020}}</ref>
-|ключавыя постаці    = Андрэй Юніцын, Анатоль Алпатаў
-|галіна              = [[прамысловасць]]
-|прадукцыя           = [[мадэм]], радыёперадатчык, [[радыёпрыёмнік]], счытвальнік, [[Сервер (апаратнае забеспячэнне)|сервер]], тэлеантэна, [[тэлефон]], тэрмінал аплаты, чуйніка-ахоўная прылада
-|паслугі             =
-|абарот         = {{Падзенне}}190,724 млрд [[Беларускі рубель|рублёў]] (2015 г.; $11,734 млн)<ref>{{Навіна|аўтар=|загаловак=Справаздача аб дзейнасці ААТ за 2015 год|спасылка=http://minfin.gov.by/upload/depcen/oao/otchet2015.zip|выдавец=[[Міністэрства фінансаў Рэспублікі Беларусь]]|мова=ru|дата публікацыі=2016|дата доступу=21 лютага 2020}}</ref>
-|аперацыйны прыбытак = {{Падзенне}}28,234 млрд руб (2015 г.; $1,737 млн)
-|чысты прыбытак      = {{Падзенне}}20,704 млрд руб (2015 г.; $1,274 млн)
-|лік супрацоўнікаў   = 253 (2016 год)
-|матчына кампанія    = [[Міністэрства сувязі і інфарматызацыі Рэспублікі Беларусь]]
-|даччыныя кампаніі   =
-|аўдытар             =
-|сайт                = [http://promsvyaz.by/ promsvyaz.by]
-}}
-'''«Прамсувязь»''' — дзяржаўнае прамысловае прадпрыемства Беларусі, заснаванае ў верасні 1931 года ў якасці электрамеханічнай майстэрні.
+== Віды ==
-На 2020 год ААТ «Прамсувязь» вырабляла:
+Звычайна аплатная картка зьвязаная з разьліковым рахункам, які прыналежыць уладальніку карткі. Рахунак можа ўтрымоўваць уласныя сродкі ўладальніка альбо сродкі банка, прадстаўленыя ўласьніку рахунку (і карткі) ў крэдыт. У залежнасьці ад гэтага адрозьніваюць дэбэтавыя альбо крэдытныя карткі аплаты.
-* радыёперадатчыкі [[Лічбавае тэлебачанне|лічбавага тэлебачання]] РТЛ-1000М-Т2 і РТЛ-2000М-Т2 магутнасцю 1000 і 2000 [[ват]] адпаведна<ref>{{cite web|author=|title=Радыёперадавальнік тэлевізійны лічбавы РТЛ-2000М-Т2|url=http://promsvyaz.by/catalog-item/39|publisher=ААТ «Прамсувязь»|language=ru|date=2020|accessdate=21 лютага 2020}}</ref>;
-* высокачастотныя радыёперадатчыкі ў дыяпазоне 87,5-108 М[[Герц (адзінка вымярэння)|Герц]] магутнасцю 10 кілават<ref>{{cite web|author=|title=Перадатчыкі радыёвяшчальныя стацыянарныя ВВЧ дыяпазону|url=http://promsvyaz.by/catalog-item/37|publisher=ААТ «Прамсувязь»|language=ru|date=2020|accessdate=21 лютага 2020}}</ref>;
-* серверы захоўвання звестак СЗД5500Т з 4 кантролерамі па 16 Гбайт кешу і магутнасцю сілкавання 650 ват<ref>{{cite web|author=|title=Сервер захоўвання дадзеных СЗД5500Т|url=http://promsvyaz.by/catalog-item/109|publisher=ААТ «Прамсувязь»|language=ru|date=2020|accessdate=21 лютага 2020}}</ref>;
-* [[Сервер (апаратнае забеспячэнне)|серверныя]] плятформы ПС2288Н з двума 24-ядравымі працэсарамі з частасцю па 3500 МГерц, хуткасцю 1866 МГерц і сілкаваннем 800 ват<ref>{{cite web|author=|title=Платформа серверная ПС2288Н|url=http://promsvyaz.by/catalog-item/108|publisher=ААТ «Прамсувязь»|language=ru|date=2020|accessdate=21 лютага 2020}}</ref>;
-* рэгенератары лічбавых сігналаў ADSL і [[радыёпрыёмнік]]ы «Мэта» М-205 і 212;
-* шнуравыя [[тэлефон]]ы М335 і М337;
-* ахоўная прылада «Разумны дом» з 7 чуйнікамі — адкрыцця дзвярэй, руху, [[Тэмпература|тэмпературы]], працёку, [[дым]]у, сігналізацыі і відэа<ref>{{cite web|author=|title=Сістэма кіравання і маніторынгу «Разумны дом»|url=http://promsvyaz.by/catalog-item/32|publisher=ААТ «Прамсувязь»|language=ru|date=2020|accessdate=21 лютага 2020}}</ref>;
-* счытвальнікі біяметрычных дакументаў і кантактных картак (СКК-1);
-* аптычныя кросы і разеткі (ПЮРК);
-* аплатна-даведкавыя тэрміналы ТПД-1 і касавыя тэрміналы аплаты;
-* оптавалаконныя вузлы сувязі ([[мадэм]]ы) і паліцы;
-* [[спадарожнік]]авыя і тэлевізійныя антэны, поштаматы<ref>{{cite web|author=|title=Каталог прадукцыі|url=http://promsvyaz.by/catalog|publisher=ААТ «Прамсувязь»|language=ru|date=2020|accessdate=21 лютага 2020}}</ref>.
-== Гісторыя ==
+=== Крэдытная ===
+{{Асноўны артыкул|Крэдытная картка}}
-верасня 1931 годзе Беларускае кіраўніцтва сувязі адчыніла электрамеханічную майстэрню [[тэлеграф]]най апаратуры і тэлефонных [[камутатар]]аў. На чале слесараў стаяў брыгадзір, якім у лютым 1932 года стаў Анатоль Александровіч. 19 мая 1939 года Загадам [[Народны камісарыят сувязі СССР|Народнаму камісарыяту сувязі СССР]] № 296 майстэрню пераўтварылі ў [[рамонт]]ны завод тэхнікі сувязі № 22. 10 лютага 1966 года Загадам Мінсувязі СССР № 11 прадпрыемства пераўтварылі ў саюзны завод «Прамсувязь», на якім сталі выпускаць электронныя рэле і прылады сувязі ЧВТ-2, КПП-10 і СУС-54. Узвялі 4 участкі: фарбавальны, гальванапакрыцця, мантажу друкаваных платаў і настройкі абсталявання. 27 снежня 1973 годзе згодна з Загадам Мінсувязі СССР № 690 завод стаў доследным. У 1978 годзе завод «Прамсувязь» узнагародзілі Дыпломам 1-й ступені на [[Выстава дасягненняў народнай гаспадаркі|Выставе дасягненняў народнай гаспадаркі]] ў Маскве. 14 снежня 1989 года Загадам Мінсувязі СССР № 376 завод пераўтварылі ў вытворчае аб'яднанне<ref>{{cite web|author=|title=Пра нас|url=http://promsvyaz.by/about|publisher=ААТ «Прамсувязь»|language=ru|date=2020|accessdate=21 лютага 2020}}</ref>.
+Крэдытная картка — частка аплатнае сыстэмы, названая ад маленькае плястыкавае карткі, якая выдаецца карыстальнікам гэтае сыстэмы. Такая картка дае права яе ўладальніку набываць тавары і паслугі ўзамен на абавязаньне ўласьніка разьлічыцца пазьней<ref>{{Кніга|аўтар = Arthur O'Sullivan|частка = |загаловак = |арыгінал = Economics: Principles in action|спасылка = http://www.pearsonschool.com/index.cfm?locator=PSZ3R9&PMDbSiteId=2781&PMDbSolutionId=6724&PMDbCategoryId=&PMDbProgramId=12881&level=4|адказны = Steven M. Sheffrin|выданьне = |месца = Upper Saddle River, New Jersey 07458|выдавецтва = Pearson Prentice Hall|год = 2003|том = |старонкі = |старонак = 261|сэрыя = |isbn = 0-13-063085-3|тыраж = }}</ref>. Выдавец карткі адчыняе спажыўцу паслугі (карыстальніку) [[Крэдытная лінія|крэдытную лінію]], зь якое спажывец пазычае грошы для разьліку з прадаўцом альбо атрымоўвае іх [[гатоўка]]й.
-студзеня 1992 года вытворчае аб'яднанне «Прамсувязь» стала прадпрыемствам [[Міністэрства сувязі і інфарматызацыі Рэспублікі Беларусь]]. 28 чэрвеня 2001 года «Прамсувязь» стала [[Унітарнае прадпрыемства|ўнітарным прадпрыемствам]]. «Прамсувязь» стала 1-м у Беларусі прадпрыемствам, што пачало выпускаць бесправадныя [[тэлефон]]ы з гучнай сувяззю. Пазней наладзілі вытворчасць пластыкавых картак для гарадскіх тэлефонаў-аўтаматаў. 23 лютага 2009 года прадпрыемства пераўтварылі ў [[адкрытае акцыянернае таварыства]]. У 2012 годзе на прадпрыемстве стварылі канструктарскае падраздзяленне, службу галоўнага тэхнолага і аддзел тэхнічнага кантролю. Замянілі каля паловы металаапрацоўчых станкоў савецкага часу на 2 новыя. У выніку для вырабу металічных скрынак замест 4-х стала ставаць аднаго станка. Новыя машыны для ліцця, якія выпусціў завод «Атлант» у [[Баранавічы|Баранавічах]] (Брэсцкая вобласць), задзейнічалі ў вырабе [[пластмаса]]вых карпусоў для [[мадэм]]аў, [[радыёпрыёмнік]]оў і тэлепрыставак. На 2013 год прадпрыемства было найбольшым у Беларусі вытворцам прылад [[Сувязь (тэхніка)|сувязі]]. Найбольшымі пакупнікамі былі УП «[[Белпошта]]» і УП «[[Белтэлекам]]». Для «Белпошты» выраблялі аплатна-даведкавыя тэрміналы для безнаяўнага разліку [[Аплатная картка|аплатнай карткай]]. Будаўнічым прадпрыемствам прадавалі оптавалаконнае абсталяванне для шматпавярховых дамоў. «Прамсувязь» налічвала каля 300 супрацоўнікаў і выпускала спадарожнікавыя антэны і хатнія тэлефоны, тэлевізійныя антэны і прыстаўкі (лічбавыя радыёперадатчыкі), а таксама кліматычныя шафы. Прылады сувязі экспартавалі ў Літву, Расію і Сінгапур<ref name="а">{{артыкул|аўтар=Леанід Тугарын, Аляксандр Фурсаў.|загаловак=Стаўка на выпуск інавацыйнай прадукцыі|спасылка=http://zviazda.by/be/news/20131112/1384232099-stauka-na-vypusk-inavacyynay-pradukcyi|выданне=[[Звязда]]|тып=газета|год=12 лістапада 2013|нумар=212 (27577)|старонкі=[http://zviazda.by/wp-content/uploads/2013/11/1384231874_5.pdf 5]|issn=1990-763x}}</ref>.
+Большасьць крэдытных картак выпускаюцца мясцовымі [[банк]]амі ці [[Крэдытны каапэратыў|крэдытнымі каапэратывамі]], і іхнія памеры і форма рэглямэнтуюцца стандартам [[ISO/IEC 7810]] як ID-1. Для іх вызначаны памер 85,60 × 53,98&nbsp;мм.
-{{Зноскі}}
-== Спасылкі ==
+=== Дэбэтавая ===
+{{Асноўны артыкул|Дэбэтавая картка}}
-* {{cite web|author=|title=Арэнда памяшканняў (план-схема)|url=http://promsvyaz.by/rent|publisher=ААТ «Прамсувязь»|language=ru|date=2020|accessdate=21 лютага 2020}}
+Дэбэтавая картка (таксама завецца ''банкаўская картка'' ці ''чэкавая картка'') — плястыкавая картка, якая дае магчымасьць альтэрнатыўнага мэтаду аплаты пры зьдзяйсьненьні купляў. У адрозьненьне ад аплаты гатоўкай пры аплаце дэбэтавай карткай грошы здымаюцца непасрэдна з разьліковага рахунку ў банку ці з астатку на самой картцы. У некаторых выпадках карткі распрацоўваюцца выключна для аплаты праз сэціва, і фізычна яны не выпускаюцца.
+Дэбэтавыя карткі распаўсюдзіліся ў шматлікіх краінах і пераўзышлі квіткі, а ў некаторых выпадках і гатоўку па аб’ёме транзакцыяў. Падобна да [[Крэдытная картка|крэдытных картак]], дэбэтавыя карткі шырока выкарыстоўваюцца для набываньняў па тэлефоне ці праз інтэрнэт. Адрозьненьне ад крэдытавых картак заключаецца ў тым, што грошы пераводзяцца з банкаўскага рахунку ўладальніка, а не ва ўлік яго будучых пагашэньняў пазыкі.
-{{Стаб|Беларусь}}
-[[Катэгорыя:Вытворцы электронікі]]
+Дэбэтавыя карткі таксама могуць выкарыстоўвацца для зьняцьця гатоўкі ў [[банкамат]]ах.
-[[Катэгорыя:Прадпрыемствы Мінску]]
-[[Катэгорыя:Вытворчыя кампаніі Беларусі]]
+=== Выдаткавая ===
-[[Катэгорыя:Савецкі раён (Мінск)]]
+{{Асноўны артыкул|Выдаткавая картка}}
-[[Катэгорыя:Прамысловыя прадпрыемствы]]
-[[Катэгорыя:Савецкія прадпрыемствы]]
+Выдаткавая картка — кароткатэрміновы (звычайна 1 месяц) сродак крэдыту на набыцьцё. Яна падобная да [[Крэдытная картка|крэдытнае карткі]], акрамя таго, што па кантракце з выдаўцом карткі яе ўладальнік мусіць штомесяц сплочваць пазыку цалкам. Спазьненьне з аплатай альбо няпоўная аплата караецца пеняй (напрыклад, 5% ад балянсу) і можа выклікаць поўную забарону ўсіх будучых транзакцыяў.
-[[Катэгорыя:З'явіліся ў 1931 годзе]]
+=== Папярэдняе аплаты ===
+{{Асноўны артыкул|Картка папярэдняе аплаты}}
+Картка папярэдняе аплаты — плястыкавая картка, на якой захоўваецца пэўная сума грашовых сродкаў, а таксама неабходныя зьвесткі, у адрозьненьне ад дэбэтавых картак, дзе грошы захоўваюцца на банкаўскім рахунку, а інфармацыя — аддалена на кампутарах, прыналежных да арганізацыі-выдаўца карткі. Акрамя таго, дэбэтавыя карткі звычайна выдаюцца на імя канкрэтнае асобы, а карткі папярэднае аплаты звычайна няйменныя.
+Сума аплаты з дапамогаю адмысловае счытвальнае прылады здымаецца альбо з магнітнай паласы, альбо з дапамогай радыёчастотнае ідэнтыфікацыі ([[RFID]]), альбо шляхам набору надрукаванага на картцы коду на тэлефоне ці іншай лічбавай клявіятуры.
+Часта ўжываецца сынонім тэрміну «электронны кашалёк».
+=== Паліўная ===
+{{Асноўны артыкул|Паліўная картка}}
+Паліўная картка — аплатная картка, якая выкарыстоўваецца для аплаты за [[бэнзін]], [[Дызэльнае паліва|дызэльнае]] і іншыя віды [[паліва]] на заправачных станцыях. Гэтыя карткі таксама могуць ужывацца для аплаты за абслугоўваньне транспартнага сродку. Выкарыстаньне такіх картак таксама зьмяншае неабходнасьць выкарыстаньня гатоўкі, што павялічвае ўзровень бясьпекі кіроўцаў транспартных сродкаў і памяншае разыку махлярства.
+=== Іншыя ===
+Іншыя віды аплатных картак:
+* [[Падарункавая картка]]
+* [[Электронны кашалёк]]
+== Тэхналёгіі ==
+=== Картка з магнітнай паласой ===
+{{Асноўны артыкул|Картка з магнітнай паласой}}
+[[Файл:CCardBack.svg|міні|225пкс|Рэвэрс тыповае [[Дэбэтавая картка|дэбэтавае карткі]]:
+<ol>
+<li>[[Магнітная паласа]]
+<li>Паласа для [[подпіс]]у
+<li>[[Код абароны карткі]]
+</ol>]]
+Картка з магнітнай паласой — від карткі, якая дазваляе захоўваць [[дадзеныя]] шляхам зьмяненьня [[Магнэтызм|намагнічаньня]] дробных намагнічаных часьцінак на аснове жалеза, зьмешчаных на паласе з магнітнага матэрыялу.  Магнітная паласа счытваецца пры фізычным кантакце са счытвальнай галоўкай. Магнітныя палоскі выкарыстоўваюцца ў [[Крэдытная картка|крэдытных]], [[Ідэнтыфікацыйная картка|ідэнтыфікацыйных картках]] і на перавозачных квітках. Яны таксама могуць утрымліваць [[RFID|радыёметкі]], [[транспондэр]] і/ці [[Інтэгральная мікрасхема|мікрачып]].
+Фізычныя характарыстыкі картак з магнітнай паласой (памер, гнуткасьць, разьмяшчэньне магнітнай паласы, магнітныя характарыстыкі, фарматы дадзеных) вызначаюцца некалькімі стандартамі [[ISO|Міжнароднай арганізацыі па стандартызацыі]]: [[ISO/IEC 7810]], [[ISO/IEC 7811]], [[ISO/IEC 7812]], [[ISO/IEC 7813]], [[ISO 8583]] і [[ISO/IEC 4909]]. Яны таксама апісваюць стандарты для фінансавых картак.
+=== Смарт-картка ===
+{{Асноўны артыкул|Смарт-картка}}
+[[Файл:Carte vitale anonyme.jpg|міні|Смарт-картка для страхаваньня здароўя ў Францыі]]
+Смарт-картка, чып-картка, ці [[Інтэгральная мікрасхема|мікрачыпавая]] картка — любая картка кішэннага фармату з інтэграванымі мікрачыпамі для апрацоўкі дадзеных. Гэта азначае, што яна можа атрымоўваць уваходныя дадзеныя, апрацоўваць іх, і вяртаць вынік.  Існуе дзьве шырокія катэгорыі смарт-картак. [[Картка памяці|Карткі памяці]] месьцяць толькі кампанэнты энэрганезалежнае памяці і, магчыма, спэцыфічную лёгіку бясьпекі. [[Мікрапрацэсарная картка|Мікрапрацэсарныя карткі]] зьмяшчаюць энэргазалежную памяць і мікрапрацэсарныя складнікі. Карткі вырабляюцца з плястыку, звычайна [[Палівінілхлярыд|ПВХ]], хоць сустракаюцца і з [[Акрыланітрыл-бутадыен-стырол|ABS-плястыку]].
+=== Радыёкартка ===
+{{Асноўны артыкул|Радыёкартка}}
+[[Файл:Proximity badge.km.jpg|міні|Радыёкартка]]
+Радыёкартка — агульная назва для бескантактавых прыладаў з інтэгральнымі схемамі, ужыванымі для [[Кантроль доступу|абароны доступу]] ці ў аплатных сыстэмах. Тэрмін можа адносіцца як да старых 125&nbsp;kHz прыладаў, такі да сучасных 13.56&nbsp;MHz бескантактавых [[RFID]]-картак, больш вядомых як бескантактавыя смарткарткі.
+Сучасныя радыёкарткі рэглямэнтаваныя стандартам [[ISO/IEC 14443]]. Існуе таксама падобны стандарт [[ISO/IEC 15693]]. Радыёкарткі забясьпечваюцца рэзанансавым пераносам энэргіі і ў большасьці выпадкаў маюць дыяпазон дзеяньня 0—3&nbsp;цаляў, што дае магчымасьць ўладальніку карыстацца імі, не дастаючы з кашальку ці паперніку (?).
+== Крыніцы ==
+{{Крыніцы}}
+== Вонкавыя спасылкі ==
+{{Commons}}
+[[Катэгорыя:Гандаль]]
+[[Катэгорыя:Грошы]]
+[[Катэгорыя:Фінансы]]
+[[Катэгорыя:Банкаўская справа]]