Калаўрот: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
re-categorisation per CFD using AWB
JAnDbot (размовы | уклад)
др r2.5.2) (робат Дадаем: es, ka, ko, nn
Радок 20: Радок 20:
[[en:Spinning wheel]]
[[en:Spinning wheel]]
[[eo:Radŝpinilo]]
[[eo:Radŝpinilo]]
[[es:Máquina de hilar]]
[[fi:Rukki]]
[[fi:Rukki]]
[[fr:Rouet (outil)]]
[[fr:Rouet (outil)]]
Радок 29: Радок 30:
[[it:Arcolaio]]
[[it:Arcolaio]]
[[ja:糸車]]
[[ja:糸車]]
[[ka:სართავი ჯარა]]
[[ko:물레]]
[[lb:Spannrad]]
[[lb:Spannrad]]
[[lt:Verpimo ratelis]]
[[lt:Verpimo ratelis]]
[[nl:Spinnewiel]]
[[nl:Spinnewiel]]
[[nn:Spinnerokk]]
[[no:Spinnerokk]]
[[no:Spinnerokk]]
[[pdc:Schpinnraad]]
[[pdc:Schpinnraad]]

Версія ад 14:25, 23 мая 2011

Калащрот, самапрадка — прылада для механізаванага прадзення лёну і воўны ў хатніх умовах. Складаецца з наступных рабочых частак:

  • кола;
  • прыводная педаль (шатун, ківач);
  • уласна прадзільны апарат, які складаецца, у сваю чаргу, са стрыжня з насаджанай шпулькай і малых колцаў, злучаных шнурамі з галоўным колам.

У Беларусі вядомыя два асноўныя тыпы калаўротаў: стаяк, характэрны для заходніх земляў, і ляжак, характэрны для паўночных і паўночна-ўсходніх земляў. Калаўроты з'явіліся ў Беларусі ў 16 ст. на мануфактурных прадпрыемствах, у сялянскім побыце з сяр. 19 ст., асабліва ў раёнах інтэнсіўнага лёнаводства — Пн і У Беларусі, на Пд Беларусі пераважала прадзенне з дапамогаю верацяна.