Эдмунд Фелпс: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Няма тлумачэння праўкі
Радок 2: Радок 2:


Бакалаўр (1955) каледжа Амхерст; доктар філасофіі (1959) Ельскага ўніверсітэта. Выкладаў у Еле (1958-66), [[Пенсільванскі ўніверсітэт|Пенсільванскім]] (1966-71) і [[Калумбійскі ўніверсітэт|Калумбійскім універсітэтах]] (з 1971). Прэзідэнт Міжнароднага атлантычнага эканамічнага таварыства (1983-84). Уваходзіць у спіс «за сто вялікіх эканамістаў пасля Кейнса» па версіі М. Блаўга.
Бакалаўр (1955) каледжа Амхерст; доктар філасофіі (1959) Ельскага ўніверсітэта. Выкладаў у Еле (1958-66), [[Пенсільванскі ўніверсітэт|Пенсільванскім]] (1966-71) і [[Калумбійскі ўніверсітэт|Калумбійскім універсітэтах]] (з 1971). Прэзідэнт Міжнароднага атлантычнага эканамічнага таварыства (1983-84). Уваходзіць у спіс «за сто вялікіх эканамістаў пасля Кейнса» па версіі М. Блаўга.

== Асноўныя творы ==
* "Залатыя правілы эканамічнага росту" (Golden Rules of Economic Growth, 1966);
* "Мікраэканамічныя асновы занятасці і тэорыі інфляцыі" (Microeconomic Foundations of Employment and Inflation Theory, 1970);
* "Статыстычная тэорыя расізму і сексізму" (The Statistical Theory of Racism and Sexism, 1972);
* "Даследаванні ў галіне макраэканамічнай тэорыі" у 2-х тт. (Studies in Macroeconomic Theory, 1979-80);
* "Палітычная эканомія: уводны тэкст" (Political Economy: An Introductory Text, 1985);
* "Сем школ макраэканамічнай думкі" (Seven Schools of Macroeconomic Thought, 1990).


{{DEFAULTSORT:Фелпс}}
{{DEFAULTSORT:Фелпс}}

Версія ад 23:18, 25 жніўня 2011

Эдмунд Фелпс

Эдмунд Фелпс (англ.: Edmund S. Phelps; нар. 26 ліпеня 1933, Іванстон, штат Ілінойс) — амерыканскі эканаміст, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па эканоміцы (2006) за «аналіз міжчасовага абмену ў макраэканамічнай палітыцы».

Бакалаўр (1955) каледжа Амхерст; доктар філасофіі (1959) Ельскага ўніверсітэта. Выкладаў у Еле (1958-66), Пенсільванскім (1966-71) і Калумбійскім універсітэтах (з 1971). Прэзідэнт Міжнароднага атлантычнага эканамічнага таварыства (1983-84). Уваходзіць у спіс «за сто вялікіх эканамістаў пасля Кейнса» па версіі М. Блаўга.

Асноўныя творы

  • "Залатыя правілы эканамічнага росту" (Golden Rules of Economic Growth, 1966);
  • "Мікраэканамічныя асновы занятасці і тэорыі інфляцыі" (Microeconomic Foundations of Employment and Inflation Theory, 1970);
  • "Статыстычная тэорыя расізму і сексізму" (The Statistical Theory of Racism and Sexism, 1972);
  • "Даследаванні ў галіне макраэканамічнай тэорыі" у 2-х тт. (Studies in Macroeconomic Theory, 1979-80);
  • "Палітычная эканомія: уводны тэкст" (Political Economy: An Introductory Text, 1985);
  • "Сем школ макраэканамічнай думкі" (Seven Schools of Macroeconomic Thought, 1990).