Айдар (чуб)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Айдар, чуб)
«Казак з чубам», Рэпін І.Я.

Айдар (ардар)[1][2] — мужчынская прычоска ў выглядзе чуба валасоў на галаве ў цюрак і іншых качавых народаў.

Ва Украіне, у казакоў — чуб, чупрына, асяледзец, хахол.

Валасы на галаве практычна цалкам галіліліся, пакідаўся толькі адзін вялікі жмут валасоў у выглядзе чуба, звычайна на цемені або патыліцы. Часцяком ён заплятаўся для выгоды ў коску, але мог і не заплятацца. Не блытаць з кекілам, які ўяўляў сабой чолку спераду і насіўся маладымі людзьмі, якія не ўступілі яшчэ ў шлюб. Хутчэй за ўсе, і айдар, і кекіл мелі магічнае значэнне для тэнгрыянцаў (казахі былі тэнгрыянцамі ў мінулым) і насіліся як абярэг, абарона. Гэтая прычоска зрэдку ўжываецца і дагэтуль у казахаў.[3]

Гэты тэрмін сустракаецца ў Даля і Макса Фасмера як казачая прычоска:

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі[правіць | правіць зыходнік]

  1. АЙДАР Архівавана 17 кастрычніка 2014.(недоступная ссылка с 14-06-2016 (9 дней)) / Толковый словарь живого великорусского языка Владимира Даля — 1-е изд. — М.: В типографии А. Семена, 1863. — Т. 1. // Яндекс. Словари. (slovari.yandex.ru) приведено к современной орфографии  (Проверено 13 октября 2014)
  2. АЙДАР // Этимологический словарь русского языка = Russisches etymologisches Wörterbuch : в 4 т. / авт.-сост. М. Фасмер ; пер. с нем. и доп. чл.‑кор. АН СССР О. Н. Трубачёва, под ред. и с предисл. проф. Б. А. Ларина. — Изд. 2-е, стер. — М. : Прогресс, 1986. 
  3. Наурызбай Акпай Традиции культуры казахского народа — Алматы: «Алтын орда», 2002.