Вадкія крышталі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Шлірэн-тэкстура ў нематычных вадкіх крышталях

Вадкія крышталі (скарочана ВК; англ.: Liquid crystals, LC) — гэта фазавы стан, у якое пераходзяць некаторыя рэчывы пры пэўных умовах (тэмпература, ціск, канцэнтрацыя ў растворы). Вадкія крышталі валодаюць адначасова ўласцівасцямі як вадкасцей (цякучасць), так і крышталяў (анізатрапіі). Па структуры ВК ўяўляюць сабой вязкія вадкасці, якія складаюцца з малекул выцягнутай або дыскападобнай формы, пэўным чынам упарадкаваных ва ўсім аб'ёме гэтай вадкасці. Найбольш характэрным уласцівасцю ВК з'яўляецца іх здольнасць змяняць арыентацыю малекул пад уздзеяннем электрычных палёў, што адкрывае шырокія магчымасці для прымянення іх у прамысловасці. Па тыпу ВК звычайна падзяляюць на дзве вялікія групы: нематыкі і смектыкі. У сваю чаргу нематыкі падпадзяляюцца на ўласна нематычныя і халестэрычныя вадкія крышталі.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • P. G. de Gennes and J. Prost, The Physics of Liquid Crystals. 2nd Edition — Clarendon Press, Oxford, 1993. (англ.)
  • M. J. Stephen, J. P. Straley, Physics of Liquid Crystals. Rev. Mod. Phys., Vol. 46, No 4, October 1974. (англ.)
  • А. А. Минько, Физика жидких кристаллов : курс лекций / А. А. Минько. — Минск: БГУ, 2009. — 112 с. (руск.)
  • С. Чандрасекар, Жидкие кристаллы. — М.: Мир, 1980. — 344 с. (руск.)