Гершон Трэстман
| Гершон Трэстман | |
|---|---|
 | |
| Асабістыя звесткі | |
| Дата нараджэння | 29 ліпеня 1947 (76 гадоў) |
| Месца нараджэння | Мінск |
| Прафесійная дзейнасць | |
| Род дзейнасці | пісьменнік |
| Гады творчасці | з 1960-х |
| Жанр | паэзія, проза, публіцісціка |
| Мова твораў | руская |
| Прэміі | ім. Ю. Штэрна, ім. Ю. Нагібіна |
Гершон Трэстман (нарад. 29 ліпеня 1947, Мінск) − рускі / ізраільскі паэт, празаік, публіцыст.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Нарадзіўся ў Мінску, там жа скончыў школу і Беларускі політэхнічны ін-т. Працаваў слесарам, інжынерам. Пасля редаторских курсаў Маскоўскага паліграфічнага ін-та − рэдактар беларускага выд-ва «Вышэйшая школа». У Ізраілі з 1990 года. Актывіст партыі Наш дом Ізраіль[1].
Сябра Саюза пісьменнікаў Ізраіля, Садружнасці рускамоўных пісьменнікаў Ізраіля «Сталіца», Міжнароднай федэрацыі рускіх пісьменнікаў. Сябра Міжнароднай акадэміі навук, адукацыі, тэхналогіі і мастацтваў (The International Academy of scienes, education, industry & arts, Каліфорнія, ЗША). У 2017 годзе за дасягненні ў галіне літаратуры і мастацтваў узнагароджаны залатым медалём Акадэміі[2].
У 2008 годзе ў газеце «Весці» апублікаваны ўрывак з паэмы Трэстмана «Парадыгма Лібермана», якую арабская грамадскасць расцаніла як абразу арабскага насельніцтва Ізраіля. Гэтая гісторыя шырока асвятлялася ў друку, яна супала з «карыкатурнай інтыфадай», калі дацкая газета «Jyllands-Posten» апублікавала карыкатуру на прарока Мухамеда. Справа разглядалася ў міравым судзе Тэль-Авіва[3].
Друкаваўся ў перыядычных выданнях і зборніках Расіі, Беларусі, Ізраіля, ЗША, Канады і інш.
Літаратурныя прэміі[правіць | правіць зыходнік]
- Прэмія ім. Юрыя Штэрна (2012)
- Прэмія ім. Юрыя Нагібіна (2014)[4].
Творчасць[правіць | правіць зыходнік]
У вершах Гершона Трэстмана пераважае філасофска-медытатыўная парадыгма; лірычны працяг верша падтрымліваецца сродкамі публіцыстычнай напружанасці мовы і экспрэсіўнай паэтыкай. Такі жанр ў літаратуры прынята называць медытатыўнай лірыкай. Майя Каганская ў пасляслоўі да паэмы «Голем» заве верш Трэстмана «пушкінска-някрасаўскім, які паспяхова прайшоў вывучку рускага мадэрну ХХ стагоддзя і неакласіцызму эпохі постмадэрнізму». Паэма «Голем, Ці апошняе пракляцце Фаўста» пакладзена на музыку вядомым ізраільскім скрыпачом М. Шмітам[5][6][7].
Кнігі[правіць | правіць зыходнік]
- Перайшоў раку. − Тэль-Авіў (1996)
- Голем, або Праклён Фаўста. − Масква (2007)
- Маленькая краіна з велізарнай гісторыяй. Прадмова Авігдора Лібермана. − Ізраіль (2008)
- Вялікая гісторыя маленькай краіны. − Ізраіль (2011)
- Скрутак Эстэр. − Ерусалім, «Скопус» (2013)
- Зямля аліўкавых вартаўнікоў. − Ерусалім (2013)
- Ізраільскі вузел. Гісторыя краіны − гісторыя супрацьстаяння. − «Кніга-Сэфер» (2014)
- Зямля аліўкавых вартаўнікоў. − Ерусалім. Выд. ЕНФ-KKL (2014)
- Ёў. − Мінск, Новыя мях (2014)
- … Дзе няма каардынатаў. Вершы і паэмы. − Ерусалім, Скопус (2017)
- Кніга Нябытыя. − Мінск (2019)
Зноскі
- ↑ Инна Шейтахович.. Гершон Трестман: О еврейском мире по-русски. Pravda.ru (24 мая 2015).
- ↑ Раман Айзенштат.. Гершон Трэстман і яго «залаты Эйнштэйн». Авіў (31 ліпеня 2017).
- ↑ Победа Григория Трестмана и Сергея Подржанского. Наш дом Израиль (22 сентября 2009).
- ↑ Вручены премии имени Юрия Штерна. MADAN (28 ноября 2012).
- ↑ Михаил Копелиович. Душа в полёте(недаступная спасылка). Мы здесь. Поэзия Израиля (март 2018). Архівавана з першакрыніцы 30 чэрвеня 2020.
- ↑ Михаил Копелиевич. Наше зазеркалье. 22, №161 (28 сакавіка 2011).
- ↑ Юлия Систер.. О писателе и поэте Трестмане(недаступная спасылка). РДУ (28 март 2011). Архівавана з першакрыніцы 27 чэрвеня 2020.