Гусь горная

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Гусь горная
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Anser indicus Latham, 1790

Ахоўны статус

Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  175034
NCBI  8846
EOL  1047336

Гусь горная (Anser indicus) — птушка сямейства качыных.

Апісанне[правіць | правіць зыходнік]

Даўжыня цела 70-82 см, размах крылаў 140—165 см. Папялістая з белай галавой (на ёй дзве чорныя палоскі), па баках шыі белая падоўжная паласа. Канцы крылаў чорныя. Палавы дымарфізм адсутнічае. Голас: звонкі, трубячы выгук.

Пашырэнне[правіць | правіць зыходнік]

Арэал — Цэнтральная Азія. У межах арэала насяляе кантынентальныя вадаёмы і іх берагі ў гарах; па-за межамі арэала — вялікія вадаёмы.

Пералётны від. Месца зімовак: поўнач Індыі і захад Пакістана. Залятае ў глыбіню Азіі, адзначалася ў Еўропе (праўдападобна, што асобіны, якія захоўваліся ў заасадах). На Беларусь вельмі рэдкі выпадкова залётны від. Упершыню у Беларусі адзначаны ў 2014 годзе (адзначаныя птушкі могуць адносіцца да тых, якія некалі трымаліся ў няволі)[1].

Асаблівасці біялогіі[правіць | правіць зыходнік]

Гняздо ладзіць у калоніі, на скальных абрывах, на дрэвах (вышынёй 4-6 м) недалёка ад вадаёмаў або на адкрытых балоцістых тэрыторыях. Гнёзды размяшчаюцца на дрэвах і скалах з палак, прутоў і эластычных галінак; высцілка з нешматлікіх кавалкаў сухой зялёнай расліннасці і пуху; гнёзды на балотах — паглыбленні ў сухім моху, добра высланыя пухам.

Яйкі Anser indicus.

Яйкі (звычайна 4-6) белыя, матавыя з шурпатай паверхняй.

Заўвагі[правіць | правіць зыходнік]

  1. ptushki.org(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 21 красавіка 2015. Праверана 25 снежня 2014.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Птушкі Еўропы: Палявы вызначальнік / пад рэд. М. Нікіфарава. — Варшава: Навуковае выдавецтва ПНВ, 2000.