Завочнае навучанне

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Завочнае навучанне - форма навучання, якая спалучае ў сабе рысы саманавучання і вочнага навучання. Характарызуецца некалькімі фазамі. У першую фазу адбываецца атрыманне базы ведаў, навучальнай літаратуры і яе вывучэнне (усталявальная сесія), у другую - вырабляецца праверка засвоенага матэрыялу (залікова-экзаменацыйная сесія). Пры гэтым гэтыя фазы прыкметна адстаюць адзін ад аднаго па часе (звычайна ад некалькіх месяцаў да года).

Першапачаткова завочнае навучанне ўводзілася толькі для тых студэнтаў, якія па якой-небудзь уважлівай прычыне не мелі магчымасці рэгулярна наведваць заняткі. Завочнае навучанне выкарыстоўвае струменевы прынцып: адзіны для ўсіх навучэнцаў адукацыйны план, агульныя тэрміны здачы кантрольных і курсавых работ. Два разы на год (як правіла, зімой і летам) адбываецца на здача сесій.

Дзякуючы развіццю інфармацыйных тэхналогій завочнае навучанне ўвесь час мадэрнізуецца, становячыся ўсё больш падобным на дыстанцыйнае навучанне.

На завочнай форме часцей за ўсё навучаюцца людзі, якія сумяшчаюць вучобу з працай, спортам ці творчай дзейнасцю, а таксама па прычыне больш нізкай кошту навучання ў параўнанні з вочнай формай.

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]