Зулейха

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Юсуф перад жанчынамі Егіпта, мініяцюра да «Юсуфа і Зулейхі» Джамі.

Зуле́йха (араб. زليخة‎‎) — жанчына, згаданая ў каранічнай Юсуф  (руск.). У Каране яна не называецца, але з ісламскага падання вядома, што яе звалі Зулейхай. Атаясамліваецца з біблейскай жонкай Паціфара  (руск.).

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Згодна з Каранам, браты прарока Юсуфа  (руск.) з пачуцця зайздрасці кінулі яго ў калодзеж, але яго выратавалі людзі з які праходзіў міма каравана. Забраўшы Юсуфа, яны адправіліся ў Егіпет і прадалі там яго ў рабства. Гаспадар прарока Юсуфа звярнуўся да сваёй жонкі са словамі: «Стаўся да яго добра. Быць можа, ён спатрэбіцца нам або мы ўсынавім яго». Гэтай жанчынай і была Зулейха. Прарок Юсуф быў вельмі прыгожым мужчынам і Зулейха закахалася ў яго. Не дабіўшыся ўзаемнасці ад Юсуфа, яна вырашыла займець яго сілай. Вырваўшыся з абдымкаў Зулейхі, ён бег у бок дзвярэй, дзе раптам з'явіўся яго гаспадар. Тады Зулейха абвінаваціла ў дамаганнях, пасля чаго Юсуф быў кінуты ў вязніцу. Там ён прабыў на працягу многіх гадоў, але затым яго невінаватасць была даказаная і ён быў вызвалены[1].

Паводле некаторых паданняў, пасля смерці мужа Зулейха выйшла замуж за Юсуфа. Аднак у Хадысе прарока Мухамада і іншых крыніцах гэтыя паведамленні не пацвярджаюцца. Многія ісламскія багасловы лічылі гісторыю жаніцьбы Юсуфа з Зулейхой выдуманай[1].

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]