Прагляд зыходнага тэксту старонкі Кажушкі (Хойніцкі раён)

{{значэнні|Спасылка=Кажушкі}}
{{НП-Беларусь
|скасаваны             = так
|статус                = вёска
|беларуская назва      = Кажушкі
|арыгінальная назва    = 
|падначаленне          = 
|краіна                = 
|герб                  = 
|сцяг                  = 
|шырыня герба          = 
|шырыня сцяга          = 
|выява                 = 
|подпіс                = 
 |lat_dir = |lat_deg = 51|lat_min = 42|lat_sec = 42
 |lon_dir = |lon_deg = 29|lon_min = 45|lon_sec = 27
 |CoordAddon           = 
 |CoordScale           = 
|памер карты краіны    = 
|памер карты рэгіёна   = 
|памер карты раёна     = 
|вобласць              = Гомельская
|раён                  = Хойніцкі
|сельсавет             = Судкоўскі
|карта краіны          = 
|карта рэгіёна         = 
|карта раёна           = 
|унутранае дзяленне    = 
|від главы             = 
|глава                 = 
|першае згадванне      = 1512 год 
|ранейшыя імёны        = Кажушкі, Кажушкаўцы, Кажушкавічы 
|статус з              = 
|плошча                = 
|від вышыні            = 
|вышыня цэнтра НП      = 
|афіцыйная мова        = 
|афіцыйная мова-ref    = 
|насельніцтва          = 
|год перапісу          = 
|шчыльнасць            = 
|нацыянальны склад     = 
|канфесійны склад      = 
|часавы пояс           = 
|DST                   = 
|тэлефонны код         = 
|паштовы індэкс        = 
|паштовыя індэксы      = 
|аўтамабільны код      = 
|від ідэнтыфікатара    = 
|лічбавы ідэнтыфікатар = 
|катэгорыя ў Commons   = 
|сайт                  = 
|мова сайта            = 
|мова сайта 2          = 
|мова сайта 3          = 
|мова сайта 4          = 
|мова сайта 5          = 
|add1n                 = 
|add1                  = 
|add2n                 = 
|add2                  = 
|add3n                 = 
|add3                  = 
|OpenStreetMap         = 243038084
}}

'''Кажу́шкі'''<ref>{{Крыніцы/Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь/Гомельская вобласць|}}</ref> ({{lang-be-trans|Kažuški}}, {{lang-ru|Кожушки}}) — былая [[вёска]] ў [[Хойніцкі раён|Хойніцкім раёне]] [[Гомельская вобласць|Гомельскай вобласці]]. Уваходзіла ў склад [[Судкоўскі сельсавет|Судкоўскага сельсавета]].

== Гісторыя ==
=== Вялікае Княства Літоўскае ===
[[File:POL COA Doliwa.svg|150пкс|thumb|left|Герб «Даліва» роду Андрушэвічаў біскупа кіеўскага Яна.]][[File:POL COA Gozdawa.svg|150пкс|thumb|left|Герб «Газдава» роду Пацаў біскупа Мікалая.]]У акце абмежавання [[Брагін]]скай воласці ад 7 сакавіка 1512 года названы сумежны з ёй востраў Кажушкі – «...''у Зварачанскія астравы праваю стараною зноў балотам беллю ўздоўж папалам з астравамі [[Дронькі|Дронкі]] Курылушкі і Кажушкі ў лазу, катораю папалам уздоўж у альсы, альсамі ў Тапіла, з Тапіла ў рэчку Ціхую, з Ціхай у рэчку Цеснаўку''...»<ref>НГАБ у Мінску. Ф. 1728. Воп. 1. Спр. 19. А. 1049адв.</ref>. Напэўна, бліжэй да ракі Прыпяць існавала ўжо і аднаімённае сяло. У апісанні Чарнобыльскага замка 1552 года згаданыя «''Кожушковцы на Припети Бискупа Киевскаго{{efn-ua|Вядзецца пра каталіцкага кіеўскага біскупа, якім у 1546—1555 гадах быў [[Ян Андрушэвіч]].}} и иншие села по всемъ повете Чорнобыльскомъ''...». У іншым месцы назва паселішча з указаннем прыналежнасці яго да Беласароцкай нядзелі{{efn-ua|Нядзелі альбо чэргі (у складзе кожнай некалькі паселішчаў), на якія падзялялася Чарнобыльская воласць (званая калі-нікалі паветам), як даводзілася несці замкавую службу, выконваць работы на карысць замка. Па нядзелях размяркоўваліся і плацёжныя павіннасці.|}} прыведзена ў форме «''Кожушковичи''»<ref>Архив Юго-Западной России (далей: Архив ЮЗР). Ч. 7. Т. І. Акты о заселении Юго-Западной России. — Киев, 1886. С. 588</ref>.

26 верасня 1568 года ў Кіеўскім замкавым судзе актыкаваны пратэст пана Шчаснага Харлінскага, харунжага кіеўскага, з нагоды адабрання грунту яго вёскі [[Навасёлкі (Хойніцкі раён)|Навасёлкі]] і прылучэння да ўгоддзяў вёскі Кажушкі{{efn-ua|Форма назвы Кажушкі, ужываная ў вопісах з Archiwum Prozorów i Jelskich, выкарыстоўвалася ў XVIII ст. і пазней.}} біскупа кіеўскага Мікалая Паца{{efn-ua|На гэтую пасаду кароль Жыгімонт Аўгуст прызначыў [[Мікалай Мікалаевіч Пац|Мікалая Паца]] ў 1557 годзе, але папа рымскі яго не зацвердзіў. Тым не меней, М. Пац кіраваў біскупствам да 1582 года і, нават стаўшы кальвіністам, займаў біскупскае месца ў сенаце<ref>Грыцкевіч А. Пацы. // Вялікае Княства Літоўскае. Энцыклапедыя. Т. 2. К-Я – Мінск, 2006. С. 422—424</ref>.}}<ref name="fn1">Archiwum Główny Akt Dawnych w Warszawie. Archiwum Prozorów i Jelskich (далей: AGAD. APiJ). Sygn. 1. S. 31—32</ref>.

Напярэдадні падпісання акту [[Люблінская унія|Люблінскай уніі]] ўказам караля [[Жыгімонт II Аўгуст|Жыгімонта Аўгуста]] ад 6 чэрвеня 1569 года [[Кіеўскае ваяводства]] (і Кажушкі з прылегласцямі) было далучана да [[Карона Каралеўства Польскага|Кароны Польскай]]<ref>Volumina Legum (далей: VL). Tom II. — Petersburg: Nakładem i drukiem Józafata Ohryzki, 1859. S. 84 — 87; Падалінскі У. // Беларускі гістарычны агляд. — 2012. Т. 19. С. 329—337 (Рэцэнзія на кн.: Litwin H. Równi do równych: kijowska reprezentacja sejmowa 1569—1648. — Warszawa, 2009)</ref>.

=== Карона Каралеўства Польскага ===
[[File:Herb Biberstein.svg|150пкс|thumb|Герб «Бібэрштайн» роду Казімірскіх біскупа Крыштафа.]]7 днём верасня 1572 года датаваны ліст біскупа кіеўскага Мікалая Паца [[возны|вознаму]], у якім той паведаміў, што загадаў падданым сваім кажушкаўскім, каб да вострава Замошша, прыналежнага да вёскі Навасёлкі, «nie wdzierali się». 3 жніўня 1578 года біскуп М. Пац звярнуўся да пана Шчаснага Харлінскага, абы той забараніў свайму ўрадніку і падданым навасёлкаўскім чыніць крыўды яго кажушкаўцам і забірацца ў іх грунты. 26 днём лютага 1579 года пазначана размежаванне ўгоддзяў вёсак Кажушкі біскупа М. Паца і Навасёлкі пана Ш. Харлінскага, выкананае «przez sędziow obranych»<ref name="fn1"/>.

На 1581 год у сяле Кажушкавічы каталіцкага біскупа кіеўскага{{efn-ua|У хойніцкай кнізе «Памяць» памылкова сцвярджаецца, нібы ў 1570 — 1580 гг. Кажушкі належалі Кіеўскай мітраполіі<ref>{{Крыніцы/Памяць/Хойніцкі раён}} С. 26</ref>; тое паўторана і ў энцыклапедыі «Гарады і вёскі Беларусі».}} налічвалася 26 дымоў [[асадныя сяляне|асадных сялян]] (×6 — каля 156 чалавек), з якіх выбіралася па 15 грошаў, і 4 [[агароднікі]] (≈24 чал.), з іх — па 6 грошаў падатку<ref>Źródła dziejowe. T. XX. Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym; T. IX: Ziemie ruskie. Ukraina (Kijów — Bracław) / A. Jabłonowski — Warszawa, 1894. Wykazy… S. 36, 37</ref>.

14 жніўня 1609 года ксёндз Крыштаф Казімірскі, біскуп кіеўскі, распачаў судовую справу ў дачыненні да пана Мікалая Стэцкага, цівуна кіеўскага, за насланне падданых сваіх на грунт біскупскі Кажушкаўскі, што пры беразе Прыпяці ніжэй Лысай гары месціўся ў востраве паміж новым рэчышчам і [[старыца]]й, ды ўчыненне там [[рабунак|рабункаў]]. 1 чэрвеня 1618 года біскуп Крыштаф з капітулай выступілі ў судзе з пратэстам супраць пана Міхала Ратомскага за наезд да вёску Кажушкавічы, касцёлу прыналежную<ref>ZD. T. XXI. Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. T. X. — Warszawa, 1894. S. 138, 272</ref>. 
[[File:POL COA Oksza.svg|150пкс|thumb|left|Герб «Окша» роду Радашэўскіх біскупа Багуслава.]]Пры размежаванні Кіеўскага ваяводства Каралеўства Польскага і Мазырскага павета Вялікага Княства Літоўскага ў снежні 1621 — студзені 1622 гадоў сяло Kożuszkiewicze Кіеўскага біскупства паны камісары згодна запісалі прыналежным да ваяводства Кіеўскага<ref>ŹD. T. XX. Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. T. IX. Dział I-szy. — Warszawa, 1894. S. 96 — 97; Крикун Н. Г. Административно-территориальное устройство Правобережной Украины в XV—XVIII вв. — Киев, 1992. С. 142—143.</ref>. Паводле тарыфа падымнага падатку Кіеўскага ваяводства 1628 года, з сяла Кажушкавічы біскупства Кіеўскага ў асобе ксяндза-біскупа Багуслава Бокшы-Радашэўскага, з 9 дымоў мусіла выплачвацца па 3 злотыя, з 13 агароднікаў па 24 грошы, з 1 [[каморнікі|каморніка]] яшчэ 24 грошы<ref>Архив ЮЗР. Ч. 7. Т. І. — С. 388</ref>. 11 чэрвеня 1649 года палонны казак Мацвей Шумейка, схоплены дома ў Брагіне, паведаміў на допыце пра казацкі загон блізка ў тысячу чалавек, што перапраўляўся праз Прыпяць каля Кажушак ці да [[Барбароў|Бабічаў]], ці яшчэ куды<ref>Джерела з історії Національно-визвольної війни українського народу 1648—1658 рр. Т. 1 (1648—1649). — Київ, 2012. С. 241, 242, 243</ref>.

[[File:POL COA Oskierka.svg|150пкс|thumb|Герб «Мурдэліа» зменены роду Аскеркаў.]]У люстрацыі падымнага падатку Оўруцкага павета Кіеўскага ваяводства 1683 года сярод добраў біскупа кіеўскага<ref>Архив ЮЗР. Ч. 7. Т. І. — С. 495, 505</ref> геаграфічна ізаляваныя ад іх Кажушкі не названыя. 9 лістапада 1723 года кіеўскі {{падказка|афіцыял|святар, які кіраваў касцельным судом і забяспечваў судовы працэс}} Войцех Сянніцкі падаў скаргу на князя Мікалая Шуйскага за тое, што падданыя яго сяла Навасёлкі змянілі мяжу з біскупскім сялом Кажушкі<ref>Описи актовых книг Киевского центрального архива. – № 37 / Сост. Е. П. Дьяковский – Киев: Типография Т. Г. Мейнандера, 1906. С. 44</ref>. У тарыфах падымнага падатку Оўруцкага павета Кіеўскага ваяводства 1734 і 1754 гадоў  Кажушкі зноў як быццам адсутныя{{efn-ua|Цікава, аднак, што ў абедзвюх публікацыях тарыфаў выдаўцы лакалізавалі названую ў іх вёску Касцюшкі як частку вёскі Вялікая Хвосня (Фосня). Але ў першым выпадку Касцюшкі запісаныя адразу пасля Масаноў, Баршчоўкі і Краснаселля, г. зн. паслядоўна з поўдня на поўнач уверх па рацэ Прыпяць, дзе і мусілі размяшчацца Кажушкі (Хвосня — асобна і вельмі далёка). У другім выпадку і Касцюшкі, і Хвосня  — па абодва бакі праз адзін пункт ад Краснаселля<ref>Тарифи подимного податку, сеймикові лауди і люстрації Київського воєводства першої половини XVIII століття. /Вид. друге, доп. Укл. Конрад Жеменецький. — Біла Церква, 2015. С. 292, 377, 418; Тариф подимного податку Київського воєводства 1754 року. /Опрацював Конрад Жеменецький. — Біла Церква, 2015. С. 183, 256</ref>. Кажушак няма нідзе...}}, магчыма таму, што ўжо сталі часткай Нараўлянскіх добраў роду Аскеркаў, а тыя месціліся ў Мазырскім павеце, на карысць якога і выплачвалі падымнае.

Канвакацыйны сойм 1764 года прызнаў ленны маёнтак [[Нароўля]] на правабярэжжы Прыпяці дзедзічным уладаннем [[Рафал Алойзы Аскерка|Рафала Алаізія Аскеркі]], маршалка Мазырскага павета. Сярод ягоных уладанняў Кажушкі яшчэ не згаданыя<ref>VL. Tom VII. — Petersburg, 1860. S. 87</ref>. Але 13 і 15 лістапада 1773 года, паводле актаў Оўруцкага гродскага суда, узнавіліся памежныя канфлікты што да ўгоддзяў вёсак Навасёлкі Хойніцкага маёнтку князёў Шуйскіх (апякуноў Людвікі Шуйскай), старостаў ніжынскіх, і Кажушкі Нараўлянскага маёнтку [[войскі|войскага]] мазырскага [[Ян Мікалай Аскерка|Яна Мікалая Аскеркі]] (сына Рафала Алаізія Аскеркі). Пачаліся яны з пасечанага і папаленага хойніцкага (навасёлкаўскага) лесу. 28 лютага 1778 года ў оўруцкія кнігі было нават занесена размежаванне часоў біскупа М. Паца і харунжага Ш. Харлінскага (1579 г.). 8 лютага, 19 красавіка і 30 чэрвеня 1787 года датаваныя судовыя абвінавачванні сужэнствам [[Караль Прозар|Каралем]] і Людвікай Канстанцыяй з князёў Шуйскіх Прозарамі Яна Аскеркі, [[стражнік польны літоўскі|стражніка польнага літоўскага]], у тым, што насланыя ім кажушкаўцы навасёлкаўцаў збілі-скалечылі, знішчылі межы, пакапалі капцы ды новыя, выгодныя для сябе насыпалі. 23 лютага 1793 года ў Оўруцкім гродзе «przez ugodę wieczystą» была зацверджана карта пазначанай капцамі мяжы паміж вёскамі Кажушкі стражніка Аскеркі і Навасёлкі [[абозны]]х Прозараў<ref>AGAD. APiJ. Sygn. 1. S. 32—34</ref>.

=== Расійская імперыя ===
Пасля [[Другі падзел Рэчы Паспалітай|другога падзелу Рэчы Паспалітай]] (1793) Кажушкі — у межах Рэчыцкай акругі Чарнігаўскага намесніцтва (губерні), з 1796 года ў складзе тэрытарыяльна ўпарадкаванага [[Рэчыцкі павет (Расійская імперыя)|Рэчыцкага павета]] Маларасійскай, а з 29 жніўня 1797 года [[Мінская губерня|Мінскай губерні]] [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]]<ref>Насевіч, В., Скрыпчанка, Т. Рэчыцкі павет / В. Насевіч, Т. Скрыпчанка // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі: у 6 т. – Т. 6. Кн. 1. – Мінск: БелЭн, 2001.  C. 181–182</ref>. У крыніцы, заснаванай на звестках рэвізіі 1795 года, Кажушкі названы ў пераліку паселішчаў, адабраных у стражніка польнага літоўскага Яна Мікалая Аскеркі ў «казённое ведомство за клятвопреступление», г. зн. за ўдзел у вызвольным паўстанні 1794 года<ref>Петреченко І. Є. «Камеральное описание… Речицкой округи» 1796 р.: інформаційний потенціал пам’ятки // Днепровский паром. Природное единство и историко-культурное взаимодействие белорусско-украинского пограничья / Материалы международной конференции (26-27 апреля 2018 г., г. Гомель). — Минск, 2018. С. 73</ref>.

30 чэрвеня 1803 года было складзена, а 13 сакавіка 1806 года змешчана да кніг Рэчыцкага земскага суда размежаванне добраў Хойнікі абозных літоўскіх Караля і Людвікі Прозараў, [[Тульгавічы]] харунжага мазырскага Феліцыяна Стоцкага і [[Барбароў]] тытулярнага саветніка Андрэя фон Гольста. Вёска Кажушкі (wieś Kożuszki) у тым дакуменце выступала, як частка вялікага маёнтка Барбароў, а яе ўгоддзі размяжоўваліся з грунтамі хойніцкіх Навасёлак, Тульгавічаў і фальварка [[Бабчын]] hrabstwa Brahińskiego<ref>AGAD. APiJ. Sygn. 12. S. 17–24</ref>.

[[File:Herb Pobog barokowy.svg|150пкс|thumb|left|Герб «Побуг» роду Горватаў.]] У 1826 г. у нашчадкаў Андрэя фон Гольста маёнтак [[Барбароў]], да складу якога належаў фальварак Кажушкі з аднаімённым сялом, набыў за суму ў 242 650 рублёў серабром<ref name="fn2">Светлана Адамович. Дворец в Наровле: история и реалии. //  Архитектура и строительство. 2010.  №2 (213)</ref> [[Ігнат Тадэвушавіч Горват]] (1764—к.1826). У 1826 г. гэтая частка спадчыны нябожчыка Ігната Горвата дасталася яго сыну [[Даніэль Ігнатавіч Горват|Даніэлю Ігнатавічу Горвату]] (1810—1868). У «Списках населённых мест Минской губернии по уездам, приходам, еврейским обществам со сведениями об их расположении и народонаселении [Дело]: 1857 г.» засведчана, што 200 жыхароў вёскі Кажушкі абодвух полаў былі прыхаджанамі Георгіеўскай царквы ў Тульгавічах, 5 жыхароў двара Кажушкі з'яўляліся парафіянамі Юравіцкага касцёла Нараджэння Найсвяцейшай Панны Марыі<ref>Расійскі дзяржаўны гістарычны архіў. Ф. 1290. Воп. 4. Спр. 79. А. 379, 694</ref>.

У парэформенны перыяд сяло належала да Юравіцкай воласці. Каля 1864 года маёнткам Нароўля (і фальваркам Кажушкі) завалодаў [[Артур Даніэлевіч Горват]] (1831—1903)<ref name="fn2"/>. У тым жа 1864 годзе згаданая  прыпісная да прыхода Тульгавіцкай царквы прыналежная Кажушкаўская Свята-Троіцкая царква<ref>Историко-статистическое описание Минской епархии, составленное ректором Минской духовной семинарии архимандритом Николаем. – Санкт-Петербург, 1864. С. 305</ref>. На пачатак 1870 года ў сяле Кажушкі — 93 мужчынскія душы з ліку сялян-уласнікаў, прыпісаных да сельскага таварыства, 4 аднадворцы, прыпісаныя да воласці<ref>Список волостей, обществ и селений Минской губернии на 01. 01. 1870 г. — Минск, 1870. Л. 68адв.</ref>. У даведніку 1879 года паведамляецца, што прыпісная Троіцкая царква выконвала ролю прыходскай, бо царква ў Тульгавічах колькі гадоў перад тым згарэла<ref>Описание церквей и приходов Минской епархии. VIII. Речицкий уезд. — Минск, 1879. С. 134—136</ref>. У 1886 годзе ў сяле 41 двор, 210 жыхароў, царква, млын<ref>Волости и важнейшие селения Европейской России.  — С.-Петербург, 1886. Вып. 5. С. 113</ref>. На 1889 год сярод шматлікіх службаў маёнтку Нароўля (33 500 дзесяцін) Артура Горвата названы і фальварак Кажушкі<ref>Список землевладельцев Минской губернии. 1889 г. — Минск, 1889. С. 366</ref>.

Паводле перапісу 1897 года, у Кажушках — 334 жыхары, працавалі школа граматы, [[хлебазапасны магазін]], вятрак. У аднаімённым фальварку — 57 жыхароў. 20 ліпеня 1898 года Артур Горват перадаў права валодання маёнткам Нароўля сыну [[Эдвард Артуравіч Горват|Эдварду Артуравічу Горвату]]<ref name="fn2"/>. У 1909 годзе у вёсцы налічвалася 89 двароў, 667 жыхароў, у аднадворным фальварку — 31 жыхар<ref>Список населённых мест Минской губернии. / Сост. В. С. Ярмолович. — Минск, 1909. С. 86</ref>. На 1913 год маёнтак Нароўля (з фальваркам Кажушкі) складаў 16 678 дзесяцін угоддзяў<ref>Spis ziemian mińskich, posiadających 100 i więcej dziesięcin ziemi. // Kalendarz Miński na 1914 r. / pod redakcją W. Dworzaczka. – Mińsk, 1913. S. 107 [https://polona.pl/archive?uid=78365669&cid=81546020 «Nad Świsłoczą» Kalendarz Miński na 1914 r.]</ref>.

=== Найноўшы час ===
9 лютага 1918 года, яшчэ да падпісання [[Брэсцкі мір|Брэсцкага міру]] з бальшавіцкай Расіяй (3 сакавіка), [[Германская імперыя|Германія]] перадала паўднёвую частку Беларусі [[Украінская Народная Рэспубліка|Украінскай Народнай Рэспубліцы]]. У адказ на гэта, 9 сакавіка [[Другая Устаўная грамата|Другой Устаўной граматай]] тэрыторыя абвешчана часткай [[Беларуская Народная Рэспубліка|Беларускай Народнай Рэспублікі]]. Кажушкі ў складзе Юравіцкай воласці Рэчыцкага павета, аднак, апынуліся ў часова створанай 15 чэрвеня Палескай губерні з цэнтрам у Рэчыцы, з кастрычніка — у Мазыры. З 18 мая тут дзейнічала «варта [[Украінская дзяржава|Украінскай Дзяржавы]]» гетмана [[Павел Скарападскі|Паўла Скарападскага]]<ref>Ціхаміраў А. В. Станаўленне і развіццё беларуска-украінскіх адносін у 1918 – 1920 гг. //  Веснік БДУ. Сер. 3. 2005. № 3. С. 28 – 32; Грицкевич А. П. Борьба за Украину, 1917—1921 / А. П. Грицкевич; под науч. ред. А. Е. Тараса. — Минск: Современная школа, 2011. С. 92 — 93; Ільїн, О. Західне Полісся в Українській Державі гетьмана Скоропадського (Історія в документах) / О. Ільїн // Над Бугом і Нарвою : український часопис Підляшшя. — 2014. № 3. С. 42; Замойский А. С. Брагин и местечки юго-восточной Беларуси в условиях перехода от войны к миру. 1918—1922. // Брагинщина в контексте истории белорусско-украинского пограничья: сборник научных статей / редкол. А. Д. Лебедев (отв. ред.) [и др.]. — Минск: Четыре четверти, 2018. С. 85</ref>.

1 студзеня 1919, згодна з пастановай І з’езда КП(б) Беларусі, Рэчыцкі павет увайшоў у склад [[Сацыялістычная Савецкая Рэспубліка Беларусь|Сацыялістычнай Савецкай Рэспублікі Беларусі]], але 16 студзеня разам з іншымі этнічна беларускімі тэрыторыямі быў далучаны да [[РСФСР]].

[[File:Кажушкі на карце, складзенай у 1924-26 гг.jpg|thumb|Кажушкі на карце, выдадзенай у 1924—1926 гадах.]]Пасля [[Узбуйненне БССР#Другое ўзбуйненне БССР|другога ўзбуйнення]] [[БССР]] з 8 снежня 1926 года [[Кажушкаўскі сельсавет|Кажушкаўскі (Кажушкінскі) сельсавет]] — у [[Юравіцкі раён|Юравіцкім раёне]] [[Рэчыцкая акруга|Рэчыцкай акругі]] БССР. З 9 чэрвеня 1927 года ў складзе [[Мазырская акруга|Мазырскай акругі]]. 10 лістапада 1927 года сельсавет узбуйнены праз далучэнне тэрыторыі скасаванага [[Кухнаўшчынскі сельсавет|Кухнаўшчынскага сельсавета]]. У 1930 годзе вёска — цэнтр калгаса імя А. Р. Чарвякова, працавалі паравы млын, дзве кузні. З 8 ліпеня 1931 года Кажушкі ў складзе Хойніцкага раёна. З 20 лютага 1938 года ў [[Палеская вобласць|Палескай вобласці]] з цэнтрам у Мазыры.

Напярэдадні Вялікай Айчыннай вайны ў Кажушках было 230 двароў, 872 жыхары. У маі 1943 года акупанты спалілі вёску і загубілі 92 жыхароў<ref>Без срока давности. Беларусь: преступления нацистов и их пособников против мирного населения на оккупированной территории БССР в годы Великой Отечественной войны. Гомельская область. Сборник архивных документов и материалов / сост.: А. Р. Дюков, В. Д. Селеменев (рук.) [и др.]; редкол.: А. К. Демянюк [и др.]. — Минск: НАРБ; М.: Фонд «Историческая память», 2021. С. 500</ref>. 98 вяскоўцаў загінулі на франтах і ў партызанскай барацьбе.

З 8 студзеня 1954 года Кажушкі — у Гомельскай вобласці<ref name="атд74">{{Крыніцы/БССР-АТД (1974)|102}}</ref>. У вёсцы, згодна з перапісам 1959 года, налічвалася 869 жыхароў. Цэнтр калгаса імя XXII з'езда КПСС. Дзейнічалі 8-гадовая школа, клуб, бібліятэка, фельчарска-акушэрскі пункт, аддзяленне сувязі, крама.
  
8 студзеня 1987 года Кажушкаўскі сельсавет скасаваны, яго тэрыторыя далучана да [[Тульгавіцкі сельсавет|Тульгавіцкага сельсавета]]<ref>Рашэнне выканкома Гомельскага абласнога Савета народных дэпутатаў ад 8 студзеня 1987 г. // Збор законаў Беларускай ССР, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1987, № 23 (1901).</ref>. На момант скасавання сельсавет налічваў 4 населеныя пункты: вёскі Кажушкі, [[Навакухнаўшчына]], [[Новапакроўск]], [[Слабада (Хойніцкі раён)|Слабада]].

== Заўвагі ==
{{Notelist-ua|2}}

{{зноскі|2}}

== Літаратура ==
* {{Крыніцы/Гарады і вёскі Беларусі|2-2}}
* [[Аляксандр Рыгоравіч Радзюк|''Радзюк, А.Р.'']] Пад скіпетрам Расейскай імперыі: рэпрэсіўная палітыка царызму на землях Беларусі ў канцы XVIII — першай палове XIX ст. / А.Р. Радзюк. — Гародня-Кракаў, 2017. — 196 с.

== Спасылкі ==
{{Commons|Category:}}

[[Катэгорыя:Горваты]]
[[Катэгорыя:Гольсты]]