Казімір Антонавіч Ясевіч

Казімір Антонавіч Ясевіч
Казімір Антонавіч Ясевіч
Дата нараджэння	1813
Месца нараджэння	Літоўска-Віленская губерня, Расійская імперыя;
Дата смерці	28 студзеня (9 лютага) 1888
Грамадзянства	Расійская імперыя;
Род дзейнасці	мастак
Вучоба	Імператарская Акадэмія мастацтваў;
Званні	Акадэмік Імператарскай акадэміі мастацтваў
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Казімір Антонавіч Ясевіч (1813 — 28 студзеня (9 лютага) 1888) — мастак, акадэмік гістарычнага і партрэтнага жывапісу Імператарскай акадэміі мастацтваў.

Біяграфія

Нарадзіўся ў 1813 г. у шляхецкай сям’і Віленскай губерні. З дзяцінства палюбіў маляванне, займаўся пад кіраўніцтвам вопытных настаўнікаў, і, дасягнуўшы 18-гадовага ўзросту, сам стаў выкладчыкам малявання ў губернскай гімназіі і гарадскім вучылішчы ў Магілёве. Быў дапушчаны да ўступнага экзамену ў Імператарскую Акадэмію майстэрстваў (1833) і ў лік яе штатных вучняў за казённы рахунак. Скончыў курс Акадэміі мастацтваў (1836) са званнем свабоднага мастака і тады ж атрымаў ад Акадэміі малы сярэбраны медаль за напісаны ім з натуры партрэт каноніка Гінціла.

У 1842 годзе крытык Рамуальд Падбярэзскі пісаў пра мастака:

Казімір Ясевіч, з Беларусі, Магілёўскай губерніі. Жыццё яго было настолькі разнастайным, столькі ў ім было нечаканасцей і пераходаў, што сабраўшы ўсе дэталі яго жыцця пісьменнік з талентам Лесажа (руск.) (бел. мог бы напісаць другога «Жыля Блаза (руск.) (бел.». Прайшоўшы розныя шляхі, нарэшце ён паддаўся натуральнаму таленту, які адолеў усе перашкоды, і ў 1834 годзе паступіў у мастацкую акадэмію. Толькі тады ён пераключаецца на маляванне і стварае партрэты прыватных асобаў, над якімі асабліва не рупіцца і не губляе шмат часу, нядаўна у Кранштаце ён распісваў вобраз для царквы. Мастак гэты свайго роду арыгінальны^[1].

Быў узведзены у званне акадэміка (1859)^[2] за выкананы ім з натуры партрэт генерал-ад’ютанта графа Остэн-Сакена (руск.) (бел., за шматгадовыя працы на мастацкай арэне і за працу па адукацыі многих вучняў, з якіх некаторыя да гэтага часу праславіліся сваімі творамі.

Нягледзячы на свае недастатковыя для яго вялікай сям’і сродкі, Ясевіч аддаў сваю кватэру ў распараджэнне «вучылішча жывапісу», якое бясплатна змяшчалася ў яго на працягу 30 гадоў, і, акрамя таго, размяшчаў у сябе трох вучняў, якія вучыліся ў Акадэміі. Ясевіч працаваў настаўнікам малявання ў 2-й (руск.) (бел. і 3-й (руск.) (бел. Пецярбургскіх гімназіях. У 1840-х гадах, па даручэнні Акадэміі мастацтваў і судовага ведамства, быў ацэншчыкам мастацкіх твораў, якія выстаўляліся для продажу за даўгі. Акрамя партрэтнага жывапісу займаўся таксама і рэстаўрацыяй старадаўніх карцін, сапсаваных часам. Гэтак, па запрашэнню будаўнічай канторы міністэрства Імператарскага двара ён аднаўляў карціны ў Вялікім Царскасельскім палацы, Эрмітажы, у палацы вялікага князя Мікалая Мікалаевіча Старэйшага (руск.) (бел. (рэстаўрыраваў плафон Ружовай залы — сюжэт «Суд Парыса») і ў галерэях вядомых калекцыянераў мастацтва: князёў Д. А. Лабанава-Растоўскага, А. Б. Куракіна (руск.) (бел. і іншых. Ясевіч пісаў таксама абразы для Канеўскага манастыра, для цэркваў ваенных шпіталяў у Араніенбауме (руск.) (бел., Пецяргофе, Пскове, для інстытутаў Смольнага і глуханямых і для Уладзімірскага (на Петербургскім баку) сабора.

З арыгінальных твораў Ясевіча адзначаюцца: «Напалохала птушак», «Марскі бераг» і «Ноч пры святле месяца». Апошнія гады свайго жыцця Ясевіч дажываў далёка ад усялякіх мастацкіх цікавасцяў і памёр у беднаце ў 1888 годзе^[3].

Галерэя

Прыклады прац Казіміра Ясевіча
Партрэт невядомага
Партрэт невядомай у фатэлі.
Партрэт маладога чалавека
Партрэт афіцэра
Партрэт невядомай

Зноскі

↑ Podbereski, Romuald. «O niektórych artystach, którzy już wyszli albo jeszcze się kształcą w Akademij Sztuk Pięknych w S. Petersburgu», Tygodnik Petersburski, cz. 2: 69 (1842): 475—477.
↑ С. Н. Кондаков (руск.) (бел.. Юбилейный справочник Императорской Академии художеств. 1764—1914. — Спб.: Товарищество Р. Голике и А. Вильборг, 1915. — Т. 2 (Часть биографическая). — С. 237.
↑ РБС. Ясевич, Казимир Антонович // Русский биографический словарь : в 25 томах. — СПб., 1913. — Т. 25: Яблоновский — Фомин. — С. 190—191.

[1] Podbereski, Romuald. «O niektórych artystach, którzy już wyszli albo jeszcze się kształcą w Akademij Sztuk Pięknych w S. Petersburgu», Tygodnik Petersburski, cz. 2: 69 (1842): 475—477.

[2] С. Н. Кондаков (руск.) (бел.. Юбилейный справочник Императорской Академии художеств. 1764—1914. — Спб.: Товарищество Р. Голике и А. Вильборг, 1915. — Т. 2 (Часть биографическая). — С. 237.

[3] РБС. Ясевич, Казимир Антонович // Русский биографический словарь : в 25 томах. — СПб., 1913. — Т. 25: Яблоновский — Фомин. — С. 190—191.

[1]

[2]

[3]

Слоўнікі і энцыклапедыі	Рускі біяграфічны
Генеалогія і некрапалістыка	Sejm-Wielki.pl