Камерцыйная арганізацыя

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Камерцыйная арганізацыя — юрыдычная асоба, створаная для атрымання прыбытку ў якасці асноўнай мэты сваёй дзейнасці і (або) размяркоўваючая атрыманы прыбытак паміж удзельнікамі[1].

Формы камерцыйных арганізацый[правіць | правіць зыходнік]

Заканадаўствам Рэспублікі Беларусь прадугледжаны:

  • Гаспадарчыя таварыствы

Акцыянернае таварыства — можа быць адкрытым (ААТ) і закрытым (ЗАТ). У адкрытым акцыянерным таварыстве акцыі размяшчаюцца сярод неабмежаванага кола асоб, такім чынам колькасць акцыянераў (трымальнікаў акцый) не абмежавана. Акцыянернае таварыства, у якога акцыі размяшчаюцца і звяртаюцца толькі сярод акцыянераў такога таварыства з’яўляецца закрытым. Дадзенае таварыства не можа праводзіць адкрытую падпіску на акцыі, якія ён эмітуе, або прапаноўваць такія акцыі неабмежаванаму колу асоб.

Таварыства з абмежаванай адказнасцю (ТАА) — статутны фонд падзелены на долі. Удзельнікі таварыства не адказваюць па яго абавязацельствах і нясуць рызыку страт у межах кошту ўнесеных укладаў. Такое таварыства можа быць заснавана адной асобай або складацца з аднаго ўдзельніка.

Таварыства з дадатковай адказнасцю (ТДА) — колькасць удзельнікаў не больш за 50. Статутны фонд таварыства падзелены на долі вызначаных статутам памераў. Удзельнікі салідарна нясуць субсідыярную адказнасць па яго абавязацельствах сваёй маёмасцю ў межах, якія вызначаюцца статутам грамадства.

  • Вытворчы кааператыў — удзельнікі абавязаны ўнесці маёмасны паявы ўзнос, прымаць асабісты працоўны ўдзел у яго дзейнасці і несці субсідыярную адказнасць па абавязацельствах вытворчага кааператыва ў роўных долях. Лік чальцоў кааператыва- не меней 3-х.
  • Унітарнае прадпрыемства — арганізацыя, якая не нададзена правам уласнасці на замацаваную за ёй уласнікам маёмасць. Такая маёмасць з’яўляецца непадзельнай і не можа быць размеркавана па долях, паях.
  • Сялянская (фермерская) гаспадарка (СФГ) — арганізацыя, створаная адным Грамадзянінам (членамі адной сям’і), які ўнёс (ўнеслі) маёмасныя ўклады. Усё гэта неабходна для ажыццяўлення прадпрымальніцкай дзейнасці па вытворчасці сельскагаспадарчай прадукцыі, уключаючы перапрацоўку, захоўванне, транспарціроўку і рэалізацыю гэтай прадукцыі. Такая дзейнасць заснавана на асабістым працоўным удзеле, а таксама выкарыстанні зямельнага ўчастка, які быў прадастаўлены для гэтых мэт. СФГ адказвае па сваіх абавязацельствах усёй сваёй маёмасцю. Члены СФГ не адказваюць па абавязацельствах сялянскай (фермерскай) гаспадаркі, а сялянская (фермерская) гаспадарка не адказвае па абавязацельствах членаў СФГ.
  • Iншыя формы[2].

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі