Кананізацыя

Кананіза́цыя (ад грэч. κανονίζω — рэгуляваць, вызначаць, узаконьваць) — у каталіцкай і праваслаўнай Цэрквах — працэс прылічэння каго-небудзь да ліку святых. Прылічэнне да ліку святых азначае, што Царква сведчыць пра блізкасць гэтых людзей да Бога і моліцца ім, як сваім заступнікам.

Праваслаўе

Асноўны артыкул: Праваслаўныя святыя

У практыцы праваслаўных Цэркваў органам, які мае паўнамоцтвы кананізаваць тую ці іншую асобу ў ліку святых, з'яўляецца звычайна вышэйшы заканадаўчы орган дадзенай памеснай Царквы, гэта значыць Памесны сабор або Сінод.

Каталіцтва

Асноўны артыкул: Каталіцкія святыя

Па правілах каталіцкай царквы, працэс прылічэння да ліку святых звычайна пачынаецца не раней, чым праз пяць гадоў пасля смерці чалавека. Нароўні з кананізацыяй адрозніваюць таксама беатыфікацыю — прылічэнне да ліку блажэнных. Размежаванне паміж беатыфікацыяй і кананізацыяй было ўведзена ў 1642 годзе Папам Рымскім Урбанам VIII.

Спасылкі

• Святыя і блажэнныя каталіцкай царквы. Найбуйнейшы рускамоўны каталог святых Архівавана 24 чэрвеня 2014.
• Спіс каталіцкіх святых, блажэнных і высокашаноўных Архівавана 28 сакавіка 2010. (англ.)