Класічная логіка
Класічная логіка (або стандартная логіка[1][2] або логіка Фрэгэ-Расела[3]) — клас дэдукцыйнай логікі, які найбольш шырока выкарыстоўваецца і інтэнсіўна вывучаецца[4]. Класічная логіка аказала вялікі ўплыў на аналітычную філасофію.
Характарыстыка[правіць | правіць зыходнік]
Кожная лагічная сістэма ў гэтым класе мае характэрныя ўласцівасці[5]:
- Закон выключанага сярэдняга і двайнога адмаўлення
- Закон несупярэчнасці і прынцып выбуху
- Манатоннасць уцягвання і ідэмпатытнасць уцягвання
- Камутатыўнасць злучніка
- Дваістасць Дэ Моргана: кожны лагічны аператар дваісты да іншага
Большасць семантык класічнай логікі двухвалентныя, што азначае, што ўсе магчымыя абазначэнні прапазіцый могуць быць класіфікаваны як ісцінныя або ілжывыя.
Абагульненая семантыка[правіць | правіць зыходнік]
Са з’яўленнем алгебраічнай логікі стала відавочным, што класічнае злічэнне выказванняў дапускае іншую семантыку. У булевай семантыцы (для класічнай логікі выказванняў) ісцінныя значэнні з’яўляюцца элементамі адвольнай булевай алгебры; «true» адпавядае максімальнаму элементу алгебры, а «false» — мінімальнаму. Прамежкавыя элементы алгебры адпавядаюць значэнням праўдзівасці, акрамя «ісціна» і «хлусня». Прынцып бівалентнасці выконваецца толькі тады, калі булева алгебра лічыцца двухэлементнай алгебрай, якая не мае прамежкавых элементаў.
Заўвагі[правіць | правіць зыходнік]
- ↑ Nicholas Bunnin; Jiyuan Yu (2004). The Blackwell dictionary of Western philosophy. Wiley-Blackwell. p. 266. ISBN 978-1-4051-0679-5.
- ↑ L. T. F. Gamut (1991). Logic, language, and meaning, Volume 1: Introduction to Logic. University of Chicago Press. ISBN 978-0-226-28085-1.
- ↑ Introduction. Philosophy Documentation Center. 2000.
- ↑ Shapiro, Stewart (2000). Classical Logic. In Stanford Encyclopedia of Philosophy [Web]. Stanford: The Metaphysics Research Lab. Retrieved October 28, 2006, from http://plato.stanford.edu/entries/logic-classical/
- ↑ Gabbay, Dov, (1994). 'Classical vs non-classical logic'. In D.M. Gabbay, C.J. Hogger, and J.A. Robinson, (Eds), Handbook of Logic in Artificial Intelligence and Logic Programming, volume 2, chapter 2.6. Oxford University Press.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Warren Goldfarb, «Deductive Logic», 1st edition, 2003, ISBN 0-87220-660-2
