Крэацін

Крэацін, C₄H₉N₃O₂

2-(мецілгуанідына)-этанавая кіслата, M_r=131.13 g/mol

Крэацін — азотазмяшчальная карбонавая кіслата, якая сустракаецца ў пазваночных. Удзельнічае ў энергетычным абмене ў цягліцавых і нервовых клетках. Крэацін быў выдзелены ў 1832 годзе Шэўролем з шкілетных цягліц і быў названы па аналогіі з грэчаскім словам Kreas, мяса.

Літаратура

• БЭ ў 18 тамах. Т.8, Мн., 1999, С.531

Гл. таксама

• Крэацінавыя дабаўкі
• Этылацэтат крэаціну
• Крэацінін