Кулямёт Максім

Кулямёт Максім
Апісанне
Тып:	станкавы кулямёт
Краіна:	Вялікабрытанія
Гады эксплуатацыі:	з 1883 года
Гісторыя мадэлі
Канструктар:	Х.С.Максім
Серыйны выпуск:	1883—1945
Характарыстыкі
Маса, кг:	27,2
Даўжыня, мм:	1067
Даўжыня ствала, мм:	721
Калібр, мм:	7,62; 7,92; 7,7 (.303); 7,5; 8 мм
Патроны:	7,62 × 54 мм R («Максім» уз. 1910); 7,92 × 57 мм (MG 08); .303 British («Віккерс»); 7,5 × 55 мм Шмідт-Рубін (MG 11); 8 × 50 мм R Mannlicher;
Боезабеспячэнне:	кулямётная стужка на 250 патронаў
Характарыстыкі пры выкарыстанні стандартнага патрона
Пошук выяў у ВікіСховішчы

Кулямёт Максім (англ.: Maxim gun) — кулямёт, які стаў адным з родапачынальнікаў аўтаматычнай зброі ў свеце.

Гісторыя

У 1873 годзе Х. Максім стварыў першы ўзор аўтаматычнай зброі — кулямёт «Максім». 10 гадоў спатрэбілась на абдумванне, разлікі і ўдасканаленне канструкцыі ў чарцяжах. У ЗША вынаходка нікога не зацікавіла, таму Максім эміграваў у Вялікабрытанію, дзе яго распрацоўкай зацікавіўся брытанскі банкір Натаніэль Ротшыльд, які пагадзіўся фінансаваць вытворчасць кулямёта.

Пасля паспяховай дэманстрацыі сваёй вынаходкі ў Швейцарыі, Італіі і Аўстрыі Х. Максім прыехаў у Расію з паказальным узорам кулямёта 45-га калібру (11,43 мм). Зброя прайшла выпрабаванні на палігоне. 8 сакавіка 1888 года з кулямёта страляў імператар Аляксандр III.

У пачатку 1899 года за пастаўкі кулямётаў «Максім» узялося прадпрыемства «Сыновья Виккерс и Максим». Праз 2 гады кулямёт на колавым лафеце англійскага ўзору быў прыняты на ўзбраенне сухапутных войск. «Максім» масай 244 кг планавалася выкарыстоўваць для абароны фартэцый, для адбівання агнём масіраваных нападаў пяхоты праціўніка з загадзя абсталяваных пазіцый.

У сакавіку 1904 года пачалася серыйная вытворчасць кулямётаў «Максім» на Тульскім зброевым заводзе. Тульскія збройнікі ўнеслі каля 200 змяненняў у канструкцыю кулямёта і істотна паменшылі яго вагу. Англійскі колавы лафет замянілі на палегчаны колавы станок А. Сакалова, а бранявы шчыт англійскага ўзору — на бронешчыт паменшаных памераў. Акрамя таго, А. Сакалоў спраектаваў скрыні для патронаў, двухколку для іх перавозкі, а таксама герметычныя цыліндры для скрынь з патронамі. У выніку, «Максім» узору 1910 г. са станком важыў прыкладна 62 кг. Да жніўня 1914 г. царская армія мела на ўзбраенні каля 4 тысяч кулямётаў.

«Максім» быў не толькі самым першым кулямётам, але і самым прымянімым відам зброі (выкарыстоўваўся ў абедзвюх сусветных і ў многіх лакальных войнах). Апошні факт ужывання кулямёта зафіксаваны ў 1969 годзе падчас савецка-кітайскага пагранічнага канфлікту на Даманскім востраве.