Маніякальны сіндром

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Маніякальны сіндром
МКХ-10 F30, F31.031.0, F34.034.0
МКХ-9 296.0296.0 Single manic episode, 296.4296.4 Most recent episode manic, 296.6296.6 Most recent episode mixed
MeSH D000087122
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Маніякальнай сіндром (стар.-грэч. μανία - запал, вар'яцтва, цяга) - псіхапаталагічны сіндром, які характарызуецца трыядай сімптомаў: падвышаны настрой па тыпу гіпертыміі, ідэаторнае і псіхічнае узбуджэнне ў выглядзе паскарэння мыслення і маўлення (тахіпсіхія), рухальная ўзрушанасць.

Для маніякальнага сіндрому таксама характэрна, але выяўляецца не заўсёды: узмацненне інстыктыўнай дзейнасці (павышэнне апетыту, сексуальнасці, узмацненне самаахоўных тэндэнцый), падвышаная адвлекаемасць, пераацэнка ўласнай асобы (дасягае часам вар'яцкіх ідэй велічы). Найбольш часта маніякальны сіндром назіраецца ў рамках біпалярнага афектыўнага разладу.

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]