Мінімальна жыццяздольны прадукт

Шлях ад мінімальна жыццяздольнага прадукту да больш складанага

MVP, мінімальна жыццяздольны прадукт (англ.: Minimum viable product — MVP) - прадукт з мінімальным функцыяналам, які можна даць карыстальнікам для выкарыстання. Выкарыстоўваецца для тэставання ідэй у распрацоўцы праграм з мінімальнымі выдаткамі рэсурсаў. Звычайна рэалізуецца шляхам ўдалага планавання рэлізаў, калі ў першы рэліз уваходзяць толькі асноўныя функцыі (або адна самая важная), што дае магчымасць карыстальнікам ўжо пачаць працаваць, не чакаючы канчатковай версіі.

Тэорыю мінімальна жыццяздольнага прадукту прыдумаў Фрэнк Робінсан (англ.: Frank Robinson), а папулярызавалі Стыў Бланк і Эрык Рыс.

Выкарыстоўваецца таксама ў онлайн-маркетынгу. Для неіснуючых прыкладанняў або праграм ствараюцца рэкламныя сайты і запускаюць рэкламную кампанію. Колькасць карыстальнікаў, зацікаўленых таварам, служыць доказам, што рынку патрэбен такі прадукт. Або пры даданні новага функцыяналу спачатку ствараюць спасылку на яго ўнутры сэрвісу на рэкламную старонку. У залежнасці ад колькасці карыстальнікаў, якія клікнулі па ёй, вырашаюць ці трэба распрацоўваць яго.

Гл. таксама

• Чым горш, тым лепш
• Прынцып KISS
• Прынцып DRY
• Прынцып YAGNI

Спасылкі

• Frank Robinson, A Proven Methodology to Maximize Return on Risk // SyncDev, Inc. — http://www.syncdev.com/minimum-viable-product/ Архівавана 18 лютого 2019.