Міхаіл Васільевіч Айвазаў

Міхаіл Васільевіч Айвазаў
Міхаіл Васільевіч Айвазаў
Дата нараджэння	1841
Дата смерці	1895
Альма-матар	Пецярбургскае будаўнічае вучылішча (1861);
Узнагароды

Міхаіл Васільевіч Айвазаў (1841 ці 1842^[1] — 1895) — расійскі архітэктар^[2].

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Адукацыя[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў 1841 ці 1842 годзе. Па сканчэнні курса ў Новачаркаскай гімназіі, быў накіраваны з 4 студзеня 1855 па 15 чэрвеня 1861 пенсіянерам Зямлі Войска Данскога ў Пецярбургскае будаўнічае вучылішча^[2], якое скончыў з атрыманнем звання архітэктурнага памочніка, пасля чаго паступіў на службу ва Упраўленне Ірэгулярных войскаў (руск.) (бел., а праз 5 гадоў атрымаў званне архітэктара^[2].

З 1861 года і на працягу 20 наступных гадоў^[2] працаваў старшым інжынерам у Новачаркаску (1861-81)^[2].

Пасля 1881 года перайшоў з ваеннага ведамства на службу ў Міністэрства ўнутраных спраў, Айвазаў займаў пасады губернскага архітэктара ў Палтаўскай, Ніжагародскай і Мінскай губернях (1886), пакуль не зрабіўся губернскім інжынерам ў Віленскім будаўнічым аддзяленні (1886).

У выданні «Известия общества гражданских инженеров»^[3] ў 1895 годзе быў надрукаваны некралог М. В. Айвазава^[4].

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

У Новачаркаску і ваколіцах[правіць | правіць зыходнік]

рэканструкцыя будынка Дваранскага сходу (руск.) (бел. на Саборнай плошчы^[2]^[2]
дом догляду псіхічнахворых^[2]
дэкаратыўныя часовыя пабудовы для прыёма Наследніка Цэсарэвіча ў 1869 і Імператара ў 1872^[2]^[2]
некалькі прыватных дамоў^[2]^[2]
збудаванне некалькіх мастоў на Вольгінскай (руск.) (бел. дамбе^[2]
склады зброі ў вобласці Войска Данскога^[2]
запасныя хлебныя крамы для мясцовага земства^[2]
сабор ва Урупінскай станіцы^[2]^[5]
бальніца Таварыства «Чырвонага крыжа»

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

кавалер ордэна Святога Станіслава 3 ступені
знак Чырвонага Крыжа
брыльянтавы пярсцёнак, дараваны Гасударам Імператарам

Зноскі

↑ Собко Н. П. (руск.) (бел.. Айвазовъ, Михаилъ Васильевичъ // Словарь русских художников, ваятелей, живописцев, зодчих, рисовальщиков, граверов, литографов, медальеров, мозаичистов, иконописцев, литейщиков, чеканщиков, сканщиков и проч. С древнейших времен до наших дней.. — С. 345.
↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж ^з ^і ^к ^л ^м ^н ^о ^п Айвазов Михаил Васильевич
↑ Известия общества гражданских инженеров. СПб., 1895—1909. Под ред. П. М. Макарова. Вып. 2. 1895
↑ Общество гражданских инженеров (руск.)
↑ Церкви и Храмы Архівавана 15 жніўня 2018. (руск.)

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Барановский Г. В. Юбилейный сборник сведений о деятельности бывших воспитанников Института гражданских инженеров (Строительного училища) 1842—1892 (руск.)
Собко Н. П. (руск.) (бел.. Айвазовъ, Михаилъ Васильевичъ // Словарь русских художников, ваятелей, живописцев, зодчих, рисовальщиков, граверов, литографов, медальеров, мозаичистов, иконописцев, литейщиков, чеканщиков, сканщиков и проч. С древнейших времен до наших дней.. — С. 345.

[СРХ-1] Собко Н. П. (руск.) (бел.. Айвазовъ, Михаилъ Васильевичъ // Словарь русских художников, ваятелей, живописцев, зодчих, рисовальщиков, граверов, литографов, медальеров, мозаичистов, иконописцев, литейщиков, чеканщиков, сканщиков и проч. С древнейших времен до наших дней.. — С. 345.

[АМВ-2] а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж ^з ^і ^к ^л ^м ^н ^о ^п Айвазов Михаил Васильевич

[3] Известия общества гражданских инженеров. СПб., 1895—1909. Под ред. П. М. Макарова. Вып. 2. 1895

[4] Общество гражданских инженеров (руск.)

[5] Церкви и Храмы Архівавана 15 жніўня 2018. (руск.)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]