Прамысловы робат

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Працуючыя прамысловыя робаты FANUC мадэлі R2000iB

Прамысловы робат — прызначаны для выканання рухальных і кіруючых функцый у вытворчым працэсе маніпуляцыйны робат, г. зн. аўтаматычнае прыстасаванне, якое складаецца з маніпулятара і перапраграмавальнай прылады кіравання, якая фармуе кіруючыя ўздзеянні, задае патрабаваныя рухі выканаўчых органаў маніпулятара. Ужываецца для перамяшчэння прадметаў вытворчасці і выканання розных тэхналагічных аперацый[1][2].

У літаратуры на рускай мове атрымала распаўсюджванне наступнае вызначэнне прамысловага робата, узятае з ДАСТ 25686-85[3]: гэта — «аўтаматычная машына, стацыянарная або перасоўная, якая складаецца з выканальнай прылады ў выглядзе маніпулятара, які мае некалькі ступеняў рухомасці, і перапраграмавальнай прылады праграмнага кіравання для выканання ў вытворчым працэсе рухальных і кіруючых функцый». У прамысловасці, зрэшты, разам з маніпуляцыйнымі робатамі, якія атрымалі найбольшае распаўсюджванне, выкарыстоўваюць таксама мабільныя (лакамацыйныя), інфармацыйныя, інфармацыйна-кіруючыя, комплексныя і іншыя віды прамысловых робатаў[4].

Прамысловыя робаты звычайна з'яўляюцца адным з кампанентаў аўтаматызаваных вытворчых сістэм, якія ўжываюцца ў гнуткай аўтаматызаваным вытворчасці (РТК, РТЯ, РОЦЕ, РТЛ, РТС, ГПЛ і т. п.), якія пры нязменным узроўні якасці дазваляюць павялічыць прадукцыйнасць працы ў цэлым.

Эканамічна выгадна выкарыстанне прамысловых робатаў сумесна з іншымі сродкамі аўтаматызацыі вытворчасці (аўтаматычныя лініі, участкі і комплексы).

Зноскі[правіць | правіць зыходнік]

Литература[правіць | правіць зыходнік]

  • Белянин П. Н.  Промышленные роботы. — М.: Машиностроение, 1975. — 398 с.
  • Белянин П. Н.  Промышленные роботы западноевропейских стран (Обзор зарубежного опыта). — НИАТ, 1976. — 171 с.
  • Белянин П. Н.  Промышленные роботы Японии (Обзор зарубежного опыта). — НИАТ, 1977. — 456 с.
  • Белянин П. Н.  Промышленные роботы США (Обзор зарубежного опыта). — НИАТ, 1978. — 302 с.
  • Попов Е. П., Верещагин А. Ф., Зенкевич С. Л.  Манипуляционные роботы: динамика и алгоритмы. — М.: Наука, 1978. — 400 с. — (Научные основы робототехники).
  • Медведев В. С., Лесков А. Г., Ющенко А. С.  Системы управления манипуляционных роботов. — М.: Наука, 1978. — 416 с. — (Научные основы робототехники).
  • Спыну Г. А.  Промышленные роботы: конструирование и применение. — Киев: Вища школа, 1985. — 176 с.
  • Грувер М., Зиммерс Э.  САПР и автоматизация производства. — М.: Мир, 1987. — 528 с.
  • Механика промышленных роботов. Кн. 1. Кинематика и динамика / Е. И. Воробьёв, С. А. Попов, Г. И. Шевелёва. — М.: Высшая школа, 1988. — 304 с. ISBN 5-06-001201-8.
  • Фу К., Гонсалес Р., Ли К.  Робототехника / Пер. с англ. — М.: Мир, 1989. — 624 с. ISBN 5-03-000805-5.
  • Справочник по промышленной робототехнике: В 2-х кн. Кн. 1 / Под ред. Ш. Нофа. — М.: Машиностроение, 1989. — 480 с. ISBN 5-217-00614-5.
  • Попов Е. П., Письменный Г. В.  Основы робототехники: Введение в специальность. — М.: Высшая школа, 1990. — 224 с. ISBN 5-06-001644-7.
  • Шахинпур М.  Курс робототехники / Пер. с англ. — М.: Мир, 1990. — 527 с. ISBN 5-03-001375-X.
  • Макаров И. М., Топчеев Ю. И.  Робототехника: История и перспективы. — М.: Наука; Изд-во МАИ, 2003. — 349 с. — (Информатика: неограниченные возможности и возможные ограничения). — ISBN 5-02-013159-8.
  • Зенкевич С. Л., Ющенко А. С.  Основы управления манипуляционными роботами. 2-е изд. — М.: Изд-во МГТУ им. Н. Э. Баумана, 2004. — 480 с. ISBN 5-7038-2567-9.
  • Воротников С. А.  Информационные устройства робототехнических систем. — М.: Изд-во МГТУ им. Н. Э. Баумана, 2005. — 384 с. ISBN 5-7038-2207-6.
  • {{{загаловак}}}. — 2007. — Т. 5.
  • Авцынов И. А., Битюков В. К.  Основы роботизации, гибких производственных систем, организационно-технологического управления и транспортно-складских систем(недаступная спасылка). — Воронеж: Воронежская гос. технол. академия, 2009. — 94 с. ISBN 5-89448-196-1.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]