Расамаха (міфалогія)

Расамаха — дух у абліччы жанчыны (звычайна з доўгімі пальцамі), якая з'яўляецца ў полі або ў лесе; фантастычнае істота («звер-жанчына»), насялялае ў жытнім полі або ў коноплях.

У беларускіх і севернорусских павер'ях расамаха паўстае жаночым дэманічным істотай. Яе вобраз падобны да вобразу русалкі і часта змешваецца з ім. Так, у адной з беларускіх былін расамаха апісваецца як аголеная жанчына з распушчанай касой. Яна сядзіць разам з плакалі дзіцем і расчэсвае свае валасы щучьим грэбнем. Пры набліжэнні ж людзей нырае ў ваду. Падобныя рысы прыпісваюцца росомахе і ў северорусской міфалогіі.

Узяўшы гэты вобраз за аснову, П. Древлянский сфармаваў свой уласны вобраз расамахі. Ён апісаў яе страшным пачварай, пакрыты доўгай поўсцю. Верхняя палова цела чалавечае, а ніжняя ўяўляе сабой цела льва. Паводле падання пачвара ходзіць на задніх лапах і жыве ў коноплях. На паляванне выходзіць толькі ноччу. Калі сустрэне некалькіх людзей нападае на самага маладога з іх, старых жа не кранае. Атакуючы душыць сваю ахвяру, прогрызает чэрап і высмоктвае з яго мозг. Атрыманы вобраз пераходзіць з аднаго даследаванні славянскай міфалогіі ў іншае больш за паўтары сотняў гадоў.

Літаратура

• Левкиевская Е. Е. Механізмы стварэння міфалагічных фантомаў у «Беларускіх народных паданнях» П.Древлянского // Рукапісы, якіх не было. Падробкі ў галіне славянскага фальклору.
• Древлянский П. Беларускія народныя паданні.