Перайсці да зместу

Сеткавая тапалогія

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Сеткавая тапалогія (ад грэч. τόπος, месца) — спосаб апісання канфігурацыі сеткі, схема размяшчэння і злучэння сеткавых прылад.

Функцыянальная

[правіць | правіць зыходнік]

Сеткавая тапалогія можа быць:

  • Фізічная — апісвае рэчаіснае размяшчэнне і сувязі паміж вузламі сеткі;
  • Лагічная — апісвае праходжанне сігнала у межах фізічнай тапалогіі;
  • Інфармацыйная — апісвае кірункі струменяў інфармацыі, якія перадаюцца праз сетку;
  • Кіраванне абменам — апісвае прынцып перадачы права на карыстанне сеткай.

Існуе мноства спосабаў злучэння сеткавых прылад. Вызначаюць 3 базавыя тапалогіі:

І дадатковыя:

Дадатковыя спосабы з’яўляюцца камбінацыямі базавых. У агульным выпадку, такія тапалогіі завуцца змешанымі (ці гібрыднымі), але некаторыя з іх маюць уласныя назвы (напрыклад, «Дрэва»).