Тэмпературны каэфіцыент электрычнага супраціўлення

Тэмпературны каэфіцыент электрычнага супраціўлення - велічыня, роўная адноснай змене электрычнага супраціўлення ўчастка электрычнага ланцугу або удзельнага супраціўлення рэчывы пры змене тэмпературы на адзінку.

$\alpha ={\frac {1}{R}}{\frac {dR}{dT}}$

Тэмпературны каэфіцыент супраціўлення характарызуе залежнасць электрычнага супраціўлення ад тэмпературы і вымяраецца ў Кельвінах ў мінус першай ступені (K⁻¹).

Таксама часта ўжываецца тэрмін «тэмпературны каэфіцыент праводнасці». Ён роўны адваротнаму значэнню каэфіцыента супраціўлення.

Для большасці металаў тэмпературны каэфіцыент супраціўлення дадатны: іх супраціўленне расце з ростам тэмпературы з прычыны рассейвання электронаў на фанонаў (цеплавых ваганнях крышталічнай рашоткі).

Для паўправаднікоў без прымешак ён адмоўны (супраціўленне з ростам тэмпературы падае), паколькі пры павышэнні тэмпературы усё большая колькасць электронаў пераходзіць у зону праводнасці, адпаведна павялічваецца і канцэнтрацыя дзірак. Якасна такі ж характар (і па тых жа прычынах) мае тэмпературная залежнасць супраціўлення цвёрдых і непалярных вадкіх дыэлектрыкаў. Палярныя вадкасці памяншаюць сваё ўдзельнае супраціў з ростам тэмпературы больш рэзка з прычыны росту ступені дысацыяцыі і памяншэння глейкасці.

Тэмпературная залежнасць супраціўлення металічных сплаваў, газаў, легіраваных паўправаднікоў і электралітаў носіць больш складаны характар.

Існуюць сплавы (канстантан, манганін), якія маюць вельмі малы тэмпературны каэфіцыент супраціўлення, гэта значыць іх супраціўленне вельмі слаба залежыць ад тэмпературы. Гэтыя сплавы прымяняюцца ў электравымяральнай апаратуры.

Гл. таксама

• Электрычнае супраціўленне

Спасылкі

• Как влияет нагрев на величину сопротивления